Αγαπημένη μου Λένα, Εδώ δύο διαφορετικά θέματα. Αν θες σπάσε τα σε δύο μέρη για να μην διαβάσετε πολλά εσύ και οι αναγνώστες. 1)Δέχομαι συστηματική παρενόχληση από τον”πρώην”μου. Εννιά χρόνια σχέση, και καλά, βρισκόμασταν όποτε ήθελε αυτός, τόσο αδιάφορος για μένα και τις ανάγκες μου. Τον έπιασα πολλές φορές να μου λέει και ψέματα. Μη ρωτάς γιατί έμεινα τόσο καιρό. Τα έχεις ακούσει από άλλες τόσες. Κατάφερα να χωρίσω και έκλαιγα από ανακούφιση γιατί τα κατάφερα και δε λύγισα όπως άλλες φορές. Αυτός τόσο αδιάφορος στο τέλος, μάλλον νόμιζε ότι θα ξαναέρθω. Πέρασαν λίγοι μήνες αποκτώ νέα σχέση, τον μετέπειτα άντρα μου και με βλέπει τυχαία σε ένα καφέ. Από τότε μέχρι και σήμερα που πέρασαν τρεισήμισι χρόνια, με παρενοχλεί συστηματικά με μηνύματα. Την πρώτη φορά για τις ευχές στα γενέθλια μου, απάντησα ευγενικά, μέχρι που ρώτησε γιατί δε μιλάμε πια και σταμάτησα την κουβέντα. Πέρασαν λίγοι μήνες πάλι και μου ξαναεστειλε ότι έχει κατάθλιψη μακριά μου. Δεν απαντώ. Αρχίζουν τα συστηματικά μηνύματα, τον κάνω μπλοκ από παντού, ελπίζοντας ότι θα πάρει το μήνυμα. Μεγάλο λάθος. Κανονίζω το γάμο μου και μου στέλνει μέχρι και μια μέρα πριν το γάμο ( αλήθεια είναι δεν είμαι τρολ) , με παίρνει τηλέφωνο με απόκρυψη και απάντησα. Μιλούσαμε δύο ώρες πολύ ήρεμα, γιατί φοβήθηκα ότι αν μιλήσω πιο άγρια, θα ερχόταν από το πατρικό μου, που γνωρίζει που είναι . Του είπα ότι ήταν σημαντικός κάποτε για μένα, αλλά τώρα αγαπάω κάποιον άλλον και ότι ακόμα και αν ήμουν μόνη μου δε θα ήμασταν μαζί. Του είπα να πάει σε ψυχολόγο αν νιώθει κατάθλιψη και ότι αυτή είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που μιλάμε στο τηλέφωνο. Συμφώνησε . Ευτυχώς έγινε ο γάμος και όλα καλά. Περνάνε όμως λίγοι μήνες και ξεκινάμε πάλι το ίδιο τροπάριο, να μου στέλνει μηνύματα και εγώ να μην απαντώ, να τον κάνω μπλοκ και να μου στέλνει από αλλά κινητά. Τα μηνύματα είναι στο στυλ , ότι με αγαπάει τρέλα και δε με έχει ξεπεράσει, θέλει οικογένεια μαζί μου, έκανε λάθη αλλά τώρα θα προσφέρει όλα και με κατηγορεί ότι δεν τον αγάπησα ποτέ γιατί δεν απαντάω . Ο άντρας μου τα γνωρίζει όλα και μου λέει να τον αγνοω. Κάποιες φίλες πρότειναν να πω ότι είμαι παντρεμένη με παιδί, το οποίο με εκνευρίζει γιατί και ελεύθερη να ήμουν πάλι δεν θα είχε δικαίωμα να με παρενοχλεί. Η ψυχολόγος μου, που πάω για άλλα θέματα,λέει ότι έχει διαταραχή προσωπικότητας, και να μην απαντάω γιατί δεν ξέρουμε αν θα γίνει βίαιος και πώς αντιδράσει. Ξέρει που μένουν οι γονείς μου, όχι που μένω εγώ τώρα γιατί μετακόμισα, δε με απείλησε πότε στα μηνύματα αλλά το γεγονός ότι με παρενοχλεί τόσο καιρό την προβληματίζει. Έτσι όμως είναι σαν να νικάει αυτός και ο φόβος μου. Σκέφτηκα να στείλω αν μου ξαναστείλει ότι αυτό που κάνεις λέγεται παρενόχληση, διώκεται ποινικά και θα αποθηκεύω ένα ένα τα μηνύματα σου και θα σε τρέχω στα δικαστήρια ( εγώ ο βλάκας τα διέγραψα και να πω την αλήθεια καμία όρεξη δεν έχω να τρέχω στα δικαστήρια, απλώς θέλω να τον απείλησω. ) μία άλλη φίλη λέει ότι έτσι θα προκαλέσω πιο επίμονη αντίδραση.Η άλλη λύση είναι να αλλάξω κινητό και μέιλ. Εκνευρίζομαι και με αυτή την λύση, δεν έχει κανείς το δικαίωμα να με παρενοχλεί και να αλλάξω τη ζωή επειδή κάποιος είναι τρελός. Μήπως όμως πάω γυρεύοντας και είναι όντως τρελός; 2) έχω θέμα με τον άντρα μου , τα πεθερικά και τον κορονοιο. Τα πεθερικά δε προσέχουν καθόλου, συγχρωτιζονται με κόσμο στις εκκλησιές, ζουν τη ζωή τους όπως πριν και δε πλένουν συστηματικά τα χέρια τους. Το έχω πει στον άντρα μου, τους μαλώνει, αλλά δε μπορεί να τους αλλάξει. Έχουμε μωρό έξι μηνών. Εγώ θέλω να τους κόψω και την καλημέρα γιατί μας θέτουν σε κίνδυνο, η σχέση με τον άντρα μου είναι τεταμένη γιατί βλέπω ότι πληγώνεται. Αρχικά τους πρότεινα να φοράνε μάσκα, αλλά την ανεβοκατεβαζουν γιατί λένε ότι σκάνε από τη ζέστη, δεν τη φοράν καν σωστά. Όταν δεν είχε τόσα κρούσματα την έκοψα , αλλά τώρα που αυξάνονται αν θέλουν να έρθουν θα τη ξαναβάλουν γιατί δεν τους εμπιστεύομαι. Πληγώνω τον άντρα μου, τι να κάνω; Δε τους θέλω καθόλου, γιατί δεν είναι μόνο ο κορονοιος, είναι γενικά πολύ βρωμιάρηδες, την ανηψιά μου την τάιζαν με φαγητό που έπεφτε κάτω στο πάτωμα και όταν ρώτησα τι φάση, μου είπαν εσύ δε τρως αν πέσει κάτι κάτω; Εγώ σιχαίνομαι και από τον καναπέ να φανταστείς….όχι να δώσω το μωρό. Μέχρι τώρα δε με επηρέαζε γιατί δεν είχα μωρό, αλλά τώρα… Ακόμα και η σχέση τους με την εκκλησία με εκνευρίζει, που εγώ ήμουν φουλ να πιστεύει ο καθένας ότι θέλει κτλ, γιατί ο τρόπος που το κάνουν, όχι από το σπίτι, αλλά με πολύ άλλο κόσμο και κοινωνανε θέτει σε κίνδυνο το μωρό και εμένα. Ο άντρας μου, προσπαθεί να τηρεί τα μέτρα, αλλά και πάλι είναι πιο χαλαρός. Δεν κάνει όμως αυτά που κάνουν οι γονείς του. Πλένει τα χέρια του και δε βρίσκεται με πολύ κόσμο. Βλέπω ότι κάθε φορά που τα λέω τον πληγώνω, τι να κάνω όμως, να θέσω σε κίνδυνο την οικογένεια μας;
-Προβληματισμένη Άννα
Για το 1) χρειάζεσαι δικηγόρο.
Για το 2) τι πρόβλημα το έχεις με τον άντρα σου, όχι με τα πεθερικά σου.
Δεν χρειάζεται να τους αλλάξει, να βάλετε τα όρια σας ως οικογένεια χρειάζεται, ως ομάδα. Μπορεί να πληγώνεται και να βάζει τα όρια του ταυτόχρονα. Αυτό σημαίνει «ενηλικίωση». Πάντως, δεν είναι δική σου δουλειά να μην πληγώνεται από τη μαμά του και τον μπαμπά του (αν καταλαβαίνω καλά τι εννοείς «πληγώνεται» και «τον πληγώνω». Ενήλικας είναι με ένα παιδί. Μωρό. Έξι μηνών). Αν δεν έχετε κοινή γραμμή για το επίπεδο ρίσκου που θέλετε να πάρετε, πρέπει να αποκτήσετε, βάζοντας κάτω τις ανάγκες του παιδιού, τις δικές σας, και μετά των άλλων. Αν δεν μπορείτε να αποκτήσετε κοινή πολιτική, έχετε μεγάλο πρόβλημα. Μεταξύ σας εννοώ, όχι ο καθένας ξεχωριστά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
1)Συμφωνώ απόλυτα με τη Λένα. Δικηγόρο και γρήγορα! (Άποψη: Καλό είναι να αποθηκεύεις τα μηνύματα).
2)Τι εννοείς πληγώνεται; Sorry αλλά καλύτερα να “πληγωθεί” ο σύζυγος παρά να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του παιδιού και η δική σας. Αν δεν μπορεί να διακρίνει το λάθος και το σωστό σε μία τετοια κατάσταση υπάρχει θέμα…
Θα εκφράσω μία απορία που συνδυάζει το 1ο και 2ο μέρος της ιστορίας, οκ πιθανότατα να είμαι άκυρη : μόνο εμένα μου ‘χτύπησε” το γεγονός ότι ο σύζυγος δεν παίρνει ουσιαστική θέση σε κανένα από τα δύο μέρη τα οποία είναι πολύ σοβαρά (παρενόχληση-υγεία);
το ίδιο σκέφτηκα για τον σύζυγο!
Να ένα θέμα για την ψυχολόγο σου: πώς να βάλω όρια και να τα τηρώ.
Ώπα! Λες στον άντρα σου πως ο πρώην σου σου κάνει stalking και σου απαντάει απλώς “να τον αγνοείς;” Λες στον άντρα σου να βάλει όριο στους γονείς του για το σοβαρότατο θέμα της μάσκας και σου απαντάει απλώς “πληγώνομαι με αυτά που λες;” Αυτά τα δύο συνδέονται άμεσα! Κάποιος σου πετάει το μπαλάκι εκεί μέσα μου φαίνεται, και δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του για να μην ξεβολευτεί. Βρες δικηγόρο για τον πρώην και μίλα στην ψυχοθεραπεία σου για τα θέματα με τον εαυτό σου και τον νυν, είναι τα πρώτα πράγματα που χρειάζεται να κάνεις.
Δε θελω να φοβησω τη γραφουσα αλλα κ ο πρωτος κ ο δευτερος ” δε με μελλει” φαινονται, I see patterns, people
Γραφουσα απο την ερωτηση σου φαινεται να εισαι σε πανικο που προσπαθεις να κρατησεις μανιωδως τον ελεγχο. Θα ελεγα δικαιως , ομως πρεπει να βαλεις τα πραγματα σε μια ταξη , στο μυαλο σου. Για το 1) Αυτος ο ανδρας , μπορει να γινει επικινδυνος. Προφανως κανενας δεν εχει το δικαιωμα να παραβιαζει τη ζωη σου , να σε ελεγχει και να σε παρενοχλει. Το δικαιωμα ομως παραβιαζεται και δεν τον ενδιαφερει ετσι φτανουμε στο να απειλουμαστε. Οποτε δεν πρεπει να σε ενδιαφερει αν θα μοιαζεις η οχι αδυναμη αλλα αν εισαι ασφαλης εσυ και η οικογενεια σου. Να αλλαξεις… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που βλέπω και στις δύο ερωτήσεις είναι ότι δυσκολεύεσαι να θέτεις όρια, είτε στον πρώην σου είτε στα πεθερικά και στον άντρα σου. Αυτό που κάνει ο πρωην σου είναι σταλκινγκ, να μιλήσεις σε δικηγόρο όπως πολύ σωστά σου λέει η Λένα. Φαίνεται όμως σαν να φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη, να “πληγώσεις” τον άλλον, και στη δεύτερη ερώτησή σου. Ο άντρας σου “πληγώνεται” όταν κριτικάρεις ότι οι γονείς του δεν φοράνε μάσκα όταν σας επισκέπτονται; Από που κι ως που πληγώνεται; Αυτό δεν είναι συναισθηματικό ζήτημα για να δικαιολογεί συναισθηματική αντίρδραση, σαν συναισθηματικός εκβιασμός μου φάινεται. Μήπως ο άντρας… Διαβάστε περισσότερα »
Αχ για το 2 κι εγώ έχω αυτό το θέμα με τα πεθερικά μου που θέλουν να μας φιλάνε ματς μουτς κάθε φορά που μας βλέπουν, τόσο όταν πηγαίνουμε όσο και όταν φεύγουμε (Χ 2 δηλαδή κάθε φορα Χ 2 μάγουλα Χ 2 πεθερικά = 8 φιλιά). Απορώ εγώ σιχαίνομαι έτσι κι αλλιώς (και προ κορωνοιού), αυτοί δε φοβούνται μήπως κολλήσουν κάτι το οποίο μπορεί να αποβεί μοιραίο στην ηλικία τους;;
Έλα να γίνουμε πολλές! Εκείνο που με έστειλε ήταν ότι τους έλεγα πριν δυο εβδομάδες που τα παιδιά ήταν άρρωστα (πυρετό, βήχα, κόπωση) ότι ήμουν στο τσακ να τα πάω για τεστ κορωνοιού και η απάντηση ήταν ότι δεν τους πειράζει και ότι θα έρθουν να τα δουν με πυρετό (!). Ο μόνος λόγος που τελικά δεν ήρθανε ήταν γιατί τα παιδιά με πυρετό δεν θα ήταν και πολύ ορεξάτα. Μιλάμε για ανθρώπους που τα καθημερινά φάρμακά τους για να τα έχουν μαζεμένα τα βάζουν σε χαρτοκιβώτιο. Κανένα ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Πραγματικά ανίατη κατάσταση. Η μητέρα μου από την άλλη που είναι χήρα και ζει μόνη της προσέχει πολύ και κρατάει αποστάσεις αυτή την περίοδο. Τα πεθερικά που ζουν και οι 2 και έχουν και παρέα ο ένας τον άλλον επιμένουν να μας βλέπουν. Από το Πάσχα που μας πίεζαν να πάμε για φαγητό παράνομα (ενώ είχαμε απαγόρευση κυκλοφορίας) έγινα πολύ δυσάρεστη και τους το ξέκοψα.
τέλειο που έγινες δυσάρεστη!
μπορεί απλά να θέλουν να πεθάνουν (ασυνείδητα)
1. Δικηγόρος, η μόνη λύση. Και πολύ άργησες. 2. Το πρόβλημα ξεκάθαρα το έχεις με τον άντρα σου γιατί δεν κατάλαβα το λόγο που στενοχωριέται. Τους προσβάλλεις επειδή δεν τηρούν τα μέτρα και βάζουν την πάρτη τους πάνω από το μωρό; Τα χρυσά μου! Επειδή όμως είναι αγαπημένο τόπικ “μωρο-πεθερικά”, η απορία μου πάντα ήταν η εξής: από που προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι γιαγιαδοπαππούδες πρέπει ντε και καλά να βλέπουν το μωρό και να θρονιάζονται με τις ώρες; Είναι επισκέπτες όπως όλοι οι υπόλοιποι. Νέτα σκέτα, έτσι είναι. Πριν πας στην αντιπαράθεση και στις πιο βαθιές συζητήσεις με τον… Διαβάστε περισσότερα »
Αν κ γενικά συμφωνώ στα περισσότερα που γράφεις, οι παππούδες σε καμια περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους υπόλοιπους επισκέπτες. Νετα σκέτα, έχουν αυτοτελές δικαίωμα επίσκεψης στα εγγόνια, με βάση κ τους νόμους του κράτους κ της ευρωπαϊκής ένωσης, το όποιο μπορούν να διεκδικήσουν κ νομικά. (Δεν απαντάω στο εάν πρέπει να έρχονται οι συγκεκριμένοι παππούδες που συγκεκριμένα δεν προσέχουν κτλ κ θρονιάζονται με τις ωρεσ Κτλ, αλλά ότι γενικά, η ταύτιση επίσκεψη παππού=επίσκεψη επισκέπτη δεν ισχύει, κ απορώ που πολύς κόσμος δεν το ξέρει).
Η απάντηση μου κινήθηκε σε τελείως διαφορετικό πνεύμα χωρίς να θίγω τα νομικά τους δικαιώματα το οποίο είναι μεγάλο θέμα, δε γνωρίζω και καθώς εμπλέκονται επιμέλειες, κηδεμονίες και τώρα πρόσφατα και η διατροφή το απέφυγα. Δε γνωρίζω τα νομικά ζητήματα αλλά δεν τέθηκε και τέτοιο θέμα εδώ. Η άποψη που εξέφρασα παραπάνω επιγραμματικά είναι πως το δικαίωμα να βλέπουν το μωρό τρεις ώρες ενώ η φίλη σου θα το δει μία το δίνεις εσύ ο γονέας, κανένας νόμος δεν το λέει αυτό. Και κανένας νόμος δε λέει ότι θα έρχονται χωρίς μάσκα, ότι το κρυολόγημα του παππού δεν κολλάει και… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει και μία περίπτωση να της κατσικωθούν για πάντα, καλύτερα να το πει μόνο αν είναι σίγουρη για τις προθέσεις και τις αντοχές τους.
Το μωρο κ τα ματια σου, κ κορωνοιος να μην υπήρχε, σε αυτη την ηλικία δεν εχει καλο ανοσοποιητικό, κ μια απλη ίωση μπορει να το ταλαιπωρησει άδικα, πόσο μάλλον σε αυτες τις συνθηκες που ζούμε τωρα. Δεν χωράνε ευγένεια κ διακριτικότητα εδω, όποιος δεν καταλαβαίνει απομακρύνεται εστω κ προσωρινά. Εσυ κ ο μπαμπας του είστε οι μόνοι υπερασπιστες του, αν ο μπαμπας στενοχωριεται να αντιμετωπίσει τους γονείς του, πες του αν θα τον στενοχωρουσε λιγότερο να μεινεις εσυ με το μωρο 15 μερες στο νοσοκομειο σε απομονωση . Αυτη ειναι η πραγματικότητα. Εκπαίδευσε τον σε θέματα καθαριότητας , οχι… Διαβάστε περισσότερα »
Εμένα έχει τύχει να με παρακολουθούν παραπάνω από ένας έρωτες, ένας φίλος που δε με έβλεπε φιλικά εν τέλει, κι εκτός από εμένα παρακολουθούσαν και το κινητό μου. Με τον φίλο αναγκάστηκα να αλλάζω αριθμό κινητού συνέχεια, μου είχε χακαρει και email και facebook, γενικά μεγάλες στιγμές. Ο κόσμος έχει πολλά θέματα, νομίζω πως πρέπει να μην του μιλάς, με την επικοινωνία κάπως συντηρείται η ιστορία σας στο κεφάλι του. Ο φίλος αραζε σε μία καφετέρια απέναντι από το σπίτι μου, τον έβλεπα συνέχεια, είχα σκιαχτεί, αλλά δεν του έδινα σημασία, ακριβώς γιατί δεν θα ξεκολλουσε μετά, είχε πολλά θέματα.… Διαβάστε περισσότερα »