Αγαπητή Α, μπα, δεν θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Θέλω να με βοηθήσεις. Το πρόβλημα είναι ότι με χώρισε ξαφνικά. Ήμασταν μαζί 14 μήνες, τα πηγαίναμε μια χαρά, εκείνος πρότεινε γνωριμίες με γονείς, εγώ ήμουν πιο συγκρατημένη, κανονίζαμε διακοπές, κάναμε σχέδια και μια ωραία πρωία μου σκάει βόμβα ότι έχασε τον εαυτό του και κουράστηκε και δεν ήθελε καν να το συζητήσουμε και να ξαναπροσπαθήσουμε. Τι μπορεί να έπαθε ξαφνικά; Αποκλείουμε το γεγονός για παράλληλη σχέση. Είμαστε και οι δύο 27 χρονών. Για μένα ήταν η πρώτη σοβαρή σχέση και το ήξερε. Μαζί του άρχισα να ανοίγομαι σιγά σιγά. Το Σάββατο ήμασταν μια χαρά και τη Δευτέρα με χώρισε στο αμάξι σε 5 λεπτά και δεν πρόλαβα καν να το συνειδητοποιήσω. 1 μήνας μετά και βλέπω εφιάλτες και ακόμα νομίζω ότι δεν συνέβη ποτέ αυτό. Το κακό είναι ότι είμαστε στον ίδιο χώρο εργασίας. Πώς να είμαι μπροστά του; Τον θέλω πίσω αλλά δεν αντέχω να του στείλω και να μη μου απαντήσει. Τι να κάνω; Μήπως να κάνω κάτι να τον τσιγκλίσω να κάνει κίνηση; Αλλά τι; Και αν δεν θέλει, πώς θα το ξεπεράσω; Pleaseee, help…
-Σωτηρία
Βρε Σωτηρία, πώς να σε βοηθήσω; Επειδή ήταν ξαφνικά για σένα, δεν σημαίνει ότι ήταν ξαφνικά για αυτόν, ούτε ότι ήταν γενικώς ξαφνικά. Μπορεί να υπήρχαν σημάδια που δεν έβλεπες. Αν το έκανε όντως στα καλά καθούμενα, πολύ κακώς, αλλά τι να κάνουμε; Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Είπε ότι έχασε τον εαυτό του και κουράστηκε, αυτό είναι μια εξήγηση, και δεν συμβαίνει από τη μια μέρα στην άλλη.
Δεκατέσσερις μήνες δεν είναι μεγάλο χρονικό διάστημα και ότι ήταν η πρώτη σου σοβαρή σχέση «και το ήξερε» δεν σημαίνει κάτι, εκτός αν πιστεύεις ότι θα έπρεπε να σημαίνει κάτι. Αν εσύ ανοίγεσαι δύσκολα και μαζί του για κάποιους δικούς σου λόγους άρχισες να ανοίγεσαι σιγά σιγά, δεν δημιουργεί σε αυτόν κάποια υποχρέωση, απολύτως καμία.
Κατανοώ την πίκρα και το σοκ, πώς να μην τα κατανοήσω; Είναι απολύτως φυσιολογική η αντίδραση σου. Εφόσον δεν ήθελε καν να συζητήσει να το προσπαθήσετε, δεν βλέπω τι μαγικά θα μπορούσες να κάνεις για να τον τσιγκλήσεις. Είναι πολύ δύσκολο να τον βλέπεις στη δουλειά, μακάρι να είχα κάποια σοφία να σου πω γι’αυτό το θέμα. Τι να πω; Προσπάθησε να είσαι πάνω κάτω επαγγελματική και μην σε απασχολεί αν καταλαβαίνει ότι είσαι πληγωμένη. Ο εαυτός σου έχει σημασία, και όχι τι σκέφτεται αυτός. Αν δεν θέλει, θα το ξεπεράσεις όπως όλοι όσοι έχουν φάει χυλόπιτα, δηλαδή όπως το ξεπερνάει όλη η ανθρωπότητα: με τον καιρό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί σε τόσες ερωτήσεις για χωρισμούς το κοινό είναι “πώς θα τ@ν κανω να γυρίσει”; Πέρα από το ότι είναι επεμβατικό, δεν προωθεί και την θετική εξέλιξή σου. Ζόρι η απόρριψη, δε λέω, αλλά η προφανής (δεν είναι προφανής;) λύση είναι να προχωρήσεις μπροστά, που σημαίνει μην υπολογίζεις στο ότι θα γυρίσει πίσω, να μην αναρωτιέσαι γιατί έκανε αυτό που έκανε, δηλαδή να μην επικεντρώνεσαι σε αυτόν, αλλά στον εαυτό σου. Και σε μια πραγματικότητα χωρίς κάποιον που σε χώρισε, άρα δεν σε θέλει κι αν σε θέλει, ή σε ξαναθελήσει, είναι δική του δουλειά να ζητήσει να ξανανοίξει η… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλει εμπειρία ζωής και πολλή Α, μπα για να καταλάβεις ότι δε σε συμφέρει να γυρίσει. Οι σχέσεις συχνά συντηρουνται από τη μια πλέυρά (συνήθως αυτή της γυναίκας, αν μιλάμε για ετεροφυλοφιλική σχέση). H πλευρά που κάνει υποχωρήσεις και δειχνει ανοχή, νιώθει ότι το τέλος της σχέσης είναι το τέλος του κοσμου γιατί έχει επενδύσει δυσανάλογη ενέργεια σε αυτή. Επίσης υπάρχει η αίσθηση της ενοχής ή της αποτυχίας (για να μου ζητήσει να χωρίσουμε κάτι δεν έκανα καλά). Το σύστημα, η ανατροφή, τα ερεθισματα από οικογένεια, σχολείο, κοινωνία, και pop κουλτούρα επικοινωνούν το τέλος της σχέσης σα μια μεγάλη καταστροφή.… Διαβάστε περισσότερα »
Ισχύει. Και το χειρότερο είναι όταν δεν καταλαβαίνεις γιατί σε χώρισε, όταν ο ίδιος άνθρωπος πριν λίγους μήνες σε λάτρευε, σου φέρονταν τέλεια και έβαζες και το χέρι σου στη φωτιά γι αυτόν. Μετά μένεις με τα εγκαύματα 3ου βαθμού και κατηγορείς τον εαυτό σου για τα πάντα.
Προσπάθησε να σκεφτείς εάν υπήρχαν σημάδια που αγνόησες γιατί ήθελες να είναι όλα καλά. Όχι για κανέναν άλλον λόγο, απλά για να μπεις στην επόμενη σχέση πιο συνειδητοποιημένη. Υπάρχει περίπτωση να ήταν καλός ηθοποιός και μεγάλος υποκριτής, αλλά, από εμπειρία, συνήθως υπάρχουν σημάδια στη διάρκεια της σχέσης αλλά κάνουμε τα στραβά μάτια.
Αυτό ακριβώς. Πάντα υπάρχουν σημάδια απλα εμεις τα αγνοουμε. Η φίλη μου περασε πρσφατα κατι παρομοιο και ισχυριζονταν πως ο χωρισμος ηρθε στα καλα του καθουμενου ενώ ηταν ολα καλα… μετα απο πολλες ερωτησεις και συζητηση αρχισε να ξετυλιγει το κουβαρι στο μυαλο της καινα διαπιστωνει πως τα σημαδια ηταν εκει απλα τα αγνοουσε γιατι κατα τα αλλα ηταν ολα μαι χαρα…. ε δεν ηταν..
Έχουμε εκπαιδευτεί πολύ καλά εμείς οι γυναίκες να κάνουμε τα στραβά μάτια. Θυμάμαι πώς αντιμετώπιζε η οικογένεια τους χωρισμούς μου, ακόμη και όταν ήμουν 20 χρονών, με πόση δραματοποίηση. Και διάφορους ακυρους τύπους, να με ρωτάνε με το χαίρω πολύ, εσύ γιατί δεν παντρεύτηκες? Αφού είσαι μια χαρά, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν σε ήθελε? Όταν όλοι, όλα στη ζωή μιας γυναίκας θεωρούν ότι αξίζει μόνο μέσα σε μια σχέση, μπερδεύεται πώς να το κάνουμε…
Πάντα με τον καλό λόγο στο στόμα.
Πες τα βρε φούστα! Δηλαδή πραγματικά, το να στάζουμε φαρμάκι τι ακριβώς προσφέρει;
Δηλαδη την “αλλη” τη βρηκε χθες το μεσημερί και σημερα το πρωί αποφάσισε μαχαίρι να χωρίσει. Ούτε για το ότι είχε παράλληλη σχέση υπήρχαν σημάδια; (ξαναλέω, μπορεί να εχει πέσει σε καλό ηθοποιό, υπάρχουν κι αυτά, αλλά ας κάτσει λίγο να το σκεφτεί)
Δεν ξέρω για αυτόν, πάντως όταν βρίσκουν άλλη, το σιγουρευουν πρώτα, προτού χωρίσουν. Δεν ρισκάρουν να τελειώσουν τη σχέση και μετά να μείνουν με το πουλάκι τους στο χέρι. Οι άνδρες είναι πρακτικά πλάσματα.
μην μαλωνετε,παιδια. και για ανδρες και για γυναικες ισχυει. αρκει να πασχουν απο το γνωστο συνδρομο..
ΓιωργοΠ, δυστυχώς το βλέπω συνέχεια και παντού γύρω μου. Πώς τρέχουν τα σάλια στους παντρεμένους, αλλά πόσο δύσκολο είναι να αφήσουν το σιγουράκι, που πλένει και μαγειρεύει στο σπίτι. Και δυστυχώς έχω και την εικόνα ότι άμα είναι να φύγουν, προτιμούν να έχει βρεθεί η αντικαταστάτρια. Το σκέφτομαι αυτό που λες, μήπως το σχόλιο μου είναι σεξιστικό για τους άνδρες, δυστυχώς είναι η εμπειρία μου και οι παρατηρήσεις μου στα 48 και ελπίζω οι επόμενες γενιές να έχουν μεγαλύτερη κουλτούρα συντροφικότητας. Δεν αμφισβητώ πάντως και τη δική σου εμπειρία.
Σκέψου καλά, γιατί θέλεις πίσω έναν αλλοπρόσαλλο άνθρωπο, ασταθή ,επιπόλαιο και εγωκεντρικό. Ο άνθρωπος είναι αυτός που βλέπεις στο παρόν μετά από γνωριμία 14 μηνών, όχι αυτός που νόμισες πως ήταν στην αρχή. Αυτό είναι κλασσικό λάθος που κάνουμε. Δεν αποδεχόμαστε τον πραγματικό εαυτό του άλλου και κολλάμε στη φαντασίωση που είχαμε τον πρώτο καιρό
Αυτο ακριβώς! Ο πόνος της απόρριψης αυτή τη στιγμή επισκιάζει αυτή τη γνώση, τη λογική ότι εσύ προπάντων δεν θα έπρεπε να θέλεις πίσω κάποιον που φέρθηκε επιπόλαια και σε “ξεπέταξε” σε ένα πεντάλεπτο μέσα χωρίς εξηγήσεις. Θα το νοιώσεις ελπίζω στο πετσί σου όταν φύγει το πρώτο σοκ. Σε λίγο καιρό μάλιστα, θα καταλάβεις τι πραγματικά σου λείπει, η συνήθεια, η ο άνθρωπος καθ’ αυτός. Δώσε χρόνο και θα συνειδητοποιήσεις και άλλα πράγματα, θα ξετυλίξεις το κουβάρι και θα τον δεις πιο καθαρά, γιατί το ποιο πιθανό είναι η συμπεριφορά του αυτή να συνδέεται και με άλλες συμπεριφορές που… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς. Επιπόλαιος. Μου το έχουν κάνει το σχόλασμα με συνοπτικές διαδικασίες και πρώτη μου σκέψη ήταν πως μάλλον αυτό μου αξίζει και πως αυτός είναι πιο πάνω από εμένα και πως πρέπει να αποδείξω τον εαυτό μου σε αυτόν. Α πα πα, χειρότερη οδό σκέψης και δράσης δεν μπορούσα να σκεφτώ. Τώρα υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως είναι κάκιστη ιδέα το να διεκδικήσω έναν άνθρωπο που με πλήγωσε. Υποβιβάζουμε τους εαυτούς μας με το να δίνουμε προσοχή και αγάπη σε ανθρώπους που μας κάνουν να νιώθουν άσχημα. Όχι ότι μας χρωστάνε κάτι αυτοί οι άνθρωποι βέβαια. Απλώς το να τους… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί να θέλεις να είσαι ξανά με έναν άνθρωπο που σε έκανε να νιώσεις τόσο άσχημα;
Οταν πέφτω σε τέτοιες ερωτήσεις νιώθω λες και διαβάζω σούπερ κατερινα. Μου είναι κάπως άβολο να δεχτώ ότι μια κοπέλα όχι 15 ούτε 20 αλλά 27 χρόνων σκέφτεται για τις σχέσεις και τους ανθρώπους με τόσο παιδιάστικο τρόπο. Τι βοήθεια θέλεις; Να σου προτείνουμε μαγια για να γυρίσει; Να χορέψεις γυμνή στο δάσος με πανσέληνο ας πουμε; Δεν έχουμε μάθει να δεχόμαστε τα συναισθήματα και την πραγματικότητα των αλλων κ αυτό είναι πολύ εγωιστικό. Σου εξήγησε τι έπαθε “ξαφνικά” , κουράστηκε απλα δε σε ικανοποιεί η απάντηση. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε αυτό που μας δίνουν οι άνθρωποι (ακόμη κι… Διαβάστε περισσότερα »
Ανδρομέδα, το θέμα αυτό, η ερωτική απογοήτευση, νομίζω μπορεί να χτυπήσει οποιονδήποτε άνθρωπο σε οποιαδήποτε ηλικία από κει που δεν το περιμένει, ειδικά στη φάση που είναι ευάλωτος. Δεν είναι τόσο απλό, α γίναμε 27 και μπορούμε να διαχειριζόμαστε την ερωτική απογοήτευση. Εξαρτάται από τα βιώματα του καθενός. Εγώ για παράδειγμα στα 21 βίωσα κάτι τέτοιο με ασήμαντη αφορμή, είχαμε βγει 3-4 φορές με ένα αγόρι που τον ηθελα τρελά, και όταν με απέρριψε έπεσα να πεθάνω λες και με παράτησε έγκυο στους πέντε δρόμους. Ήταν το πρώτο μου “φλερτ” όμως και το πρώτο μου φιλί, και δεν είχα βιώσει… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίταξε να δεις, εγώ δεν μίλησα για τον ερωτα, για το πόσο έντονο μπορεί να είναι το συναίσθημα σε οποιαδήποτε ηλικία ή για το πόσο επώδυνη μπορεί να είναι η απόρριψη. Να πω την μαύρη μου αλήθεια, όσο πονούσα σαν έφηβη μετά από μια ερωτική απογοήτευση πονάω και τώρα που είμαι 26. Όμως τα please help και τι να κάνω και πώς να τον τσιγκλισω και πως να τον ξεπεράσω μου φαίνονται ανώριμα και πολύ εφηβικά. Μπορείς την ίδια στιγμή να νιώθεις ευάλωτος, ότι χάνεις τον κόσμο, να πονάς κλπ αλλά ταυτόχρονα να σεβεσαι τα όρια του άλλου και να… Διαβάστε περισσότερα »
Θα συμφωνήσω πάρα πολύ με αυτό το σχόλιο. Και σπάνια συμφωνώ πάρα πολύ 😂
Αν και δεν εθεσα εγω την ερωτηση, βρισκω αυτο το σχολιο αρκετα αυστηρο και με εκανε να νιωσω αβολα. Ειμαστε κοινωνικα οντα και η απορριψη μας χτυπαει πολυ βαθια. Ειμαστε προγραμματισμενοι γι’αυτο. Ο πονος που αισθανομαστε απο την απορριψη χτυπαει στα ιδια εγκεφαλικα κεντρα με τον σωματικο πονο. Οταν ειμαστε σε τετοια κατασταση θελουμε απλα να φυγει ο πονος, κι ο καθενας μας εχει τον δικο του τροπο. Η γραφουσα απλως προσπαθει να αποφυγει τον πονο παιρνοντας τον ελεγχο της καταστασης (το οποιο μαλλον δε θα βοηθησει). Επισης οι χωρισμοι εχουν σχεση με το πενθος, με την εννοια οτι οι… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως έτσι ακριβώς χώρισα κ εγώ μετά από 4 χρόνια σχέση, κ έχασε τον εαυτό του, κ αοριστολογίες ενώ ένα μήνα πριν ήθελε γνωριμίες με τα σόγια κ μεγαλεπήβολα πλάνα, κ εγώ χτυπιόμουν ότι «αποκλείεται να έχει άλλη, όλη μέρα μαζί ήμασταν», κ για να μη στα πολυλογώ δυο βδομαδες μετά μετακόμισε να μείνει με την άλλη, που τα είχε ήδη καιρό πριν, κ ήταν μαζί στη δουλειά όποτε λύθηκε το μυστήριο που βρισκόντουσαν, κ μια βδομάδα πριν που είχα πάει από κει με είχε κεράσει κ καφεδάκι εκείνη κ με ρωτούσε κ τα νέα μου Όλο χαμόγελα κ ναζί.… Διαβάστε περισσότερα »
Wanderlust, εμπειρικά πάντα, οι πολύ απότομες μεταστροφες συνηγορούν όντως στο ότι υπάρχει άλλη. Σίγουροι δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ, αλλά με το νόμο των πιθανοτήτων αυτό μάλλον συμβαίνει. Αν και πολύ λυπάμαι που σου συνέβη αυτό μετά από τέσσερα χρόνια, αλλά αυτά δυστυχώς δε μπορούμε να τα προβλέψουμε. Τουλάχιστον ξεμπλεξες στα 4 χρόνια και όχι στα 14 χρόνια με τρία παιδιά και σκυλιά. Υπάρχουν κι αυτά.
Έτσι είναι, έχεις δίκιο! Τέλος καλό, όλα πολύ καλά, αλλά το σοκ τότε, σοκ 😊
Αθλιο. Απο την αλλη αν βαλεις δυο διπροσωπους χαρακτηρες μαζι, ειναι η τελεια μελλοντικη τιμωρια και για τους δυο. Θα περασουν καλα μαζι!
Χτυπάω το κούτελό μου και με τους δύο. Τουλάχιστον “βρήκε τον εαυτό του” στο πρόσωπο μίας εξίσου double dealing ευθυνοφοβικής θεατρίνας όσο αυτός 🙂
Να μη σου πω πως γύρισε σε πρώην
Με τον καιρό και με Άκη Πάνου, καρατσεκαρισμενο. Κουράγιο.
Και Πουλόπουλος θα ήταν καλή ιδέα. Σε μενα δούλεψε πολύ.
Σε μένα δούλεψαν οι Pink Floyd παιδιά.🤷🏻♀️
Μπείτε YouTube και πειραματιστείτε!
Α! Και μια ψυχολόγος: Θέκλα Πετρίδου. Έχει ολόκληρα playlists με προβλήματα ανθρωπίνων σχέσεων. Έβαζα ένα playlist να παίζει και μάθαινα τουλάχιστον ότι δεν είμαι η μόνη ατυχήσασα (!) και μάθαινα και ταυτόχρονα ωραία πράγματα για τις ισορροπίες των σχέσεων, τους αδιάγνωστους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και άλλα τόσα ωραία 🖤
Νομίζω σε καιρούς τέτοιου πένθους πρέπει να υπάρχει διαβάθμιση στη μουσική και στις ταινίες που βλέπουμε ώστε να περάσουμε όλα τα στάδια πένθους σύντομα και να επανέλθουμε το γρηγορότερο. Δεν ξέρω για Άκη Πάνου αλλά πχ θα ξεκινούσα με heavy metal στο θυμο για να καταλήξω σε χορευτικά-καλοκαιρινά τραγούδια 🙂
Συμφωνώ με τα σημάδια που μπορεί να μην είδες ή να υποτίμησες, αλλά, από την άλλη, κάτσε σκέψου αν θέλεις στη ζωή σου κάποιον ή κάποια που στα ξαφνικά αλλάζει συμπεριφορά, προτιμήσεις, αποφάσεις, κλπ… Μήπως, τελικά, είναι καλύτερο αυτό που έγινε?