Αγαπητή Αμπα. Είμαι 31, χωρισμένη εδώ και 1.5 χρόνο από σχέση που πηγαινε (νόμιζα)σοβαρά, με έναν άνθρωπο που για μένα ήταν ο ένας. Δυστυχώς είναι ακόμη νομίζω μιας και δεν τον έχω ξεπεράσει και αν με ρωτήσεις αν θέλω οικογένεια θα σου πω ότι θέλω μόνο με αυτόν. Ήταν μια καλή σχέση στην οποία όμως εγώ κρεμάστηκα, έβγαλα όλη την ανασφάλεια “θα κάνω ο,τι θες αρκεί να μην με αφησεις”, ψιλοεχασα τον εαυτό μου και όταν άρχισα να τον βρίσκω, ήταν αργά, γιατί ο σύντροφός μου μου είπε ότι ένιωθε πίεση ότι έπρεπε να γίνουν όλα όπως τα είχα στο μυαλό μου και φοβόταν τι θα γίνει αν κάτι βγει εκτός σχεδίου . Πχ εγώ ήθελα να συγκατοικησουμε ,είχαμε πει για Μάρτιο και μου λέει αν σου έλεγα ότι θα γινόταν αυτό Ιούνιο, θα σε έπιανε πανικός και γκρίνια. Και όντως είχε δίκιο. Σε δεύτερη φάση και με απόσταση , παρέα με την ψυχολόγο μου ,εντόπισα τα λάθη μου αλλά δυστυχώς είναι αργά, δεν θέλει να είμαστε μαζί πάλι. Στο δια ταύτα, με έχει πιάσει άγχος ότι έχασα την ευκαιρία της ευτυχίας, ότι θα συμβιβαστώ σε μια σχέση, γύρω μου όλοι παντρεύονται και κάνουν παιδιά και εγώ μεγαλώνω χωρίς καν μια σχέση ,έχοντας χάσει την ιδανική. Έχω έναν κόμπο στο λαιμό, φοβάμαι ότι θα γερασω μόνη, θα παντρευτεί και αυτός και εγώ θα μαραζωσω. Δε ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να είμαι μόνη, δεν θέλω να είμαι και με άλλον, δε θέλω να κάνω παιδιά έτσι για να κάνω αλλά και από την άλλη, πότε θα κανω; Τα χρόνια περνάνε και εγώ δεν θα μπορώ να κάνω μετά από κάποια χρόνια. Ειναι τόσο δύσκολο να μείνω μονη ή φοβάμαι κάτι που δεν υπαρχει; “Μπερδεμενη”
Ανασφάλεια, πανικός, άγχος, κόμπος στο λαιμό, φοβάμαι, μαραζώσω, φοβάμαι.
Αυτές είναι λέξεις που χρησιμοποίησες εσύ μέσα σε είκοσι γραμμές. Αυτό είναι το πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσεις. Είσαι μέσα σε ένα κυκλώνα από στρες, που βγαίνει στο «πότε θα γίνω μάνα», νομίζοντας ότι αν κάνεις οικογένεια, θα ηρεμήσεις. Πόσες γυναίκες το νόμισαν αυτό, και πόσες απογοητεύτηκαν, όταν κατάλαβαν ότι η μητρότητα όχι μόνο δεν λύνει προβλήματα, αλλά φέρνει κι άλλα τόσα, αν δεν έχει κάνει προετοιμασία με τον εαυτό της: κοινωνική απομόνωση, ουσιαστική απομόνωση, περισσότερη ακόμη μοναξιά. Ναι, με ένα μωρό που φέρνει αγάπη. Η μοναξιά όμως, δεν λύνεται με την παρουσία ενός μωρού.
Το μόνο ουσιαστικό που έχω να πω είναι ότι ελπίζω να μην σταμάτησες ποτέ τον ψυχολόγο, γιατί είναι το μόνο που μπορείς και πρέπει να κάνεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εντόπισες τα λάθη σου λες, αλλά πάλι εκεί που ήσουν βρίσκεσαι. Υπάρχει περίπτωση να πήγες σε ψυχολόγο με την ελπίδα να βελτιωθείς ώστε να σε θέλει πάλι ο πρώην σου και όχι για τον εαυτό σου; Και γιατί στα 31 σας βρε κορίτσια σας πιάνει τέτοιο άγχος για την ευτυχία; Η ευτυχία είναι μόνο στιγμές. Δεν είναι μια μόνιμη κατάσταση η οποία έρχεται από εξωτερικούς παράγοντες και από τρίτους ανθρώπους. Ούτε από συντρόφους, ούτε από παιδιά, ούτε από σπίτια κι αυτοκίνητα. Είναι μεγάλη ευθύνη και πίεση για κάποιον να νιώθει ότι είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου. Να σε κάνει… Διαβάστε περισσότερα »
UPDATE: Σας ευχαριστήσω για τα σχόλια σας. Αμπα, σε ευχαριστώ πολύ και σένα για την to the point οπτική σου. Πέρασε καιρός από τότε, εγώ συνέχισα να πηγαίνω σε ψυχολόγο αν και σταμάτησα μετά από λίγο καιρό για πρακτικούς λόγους αλλά έπεται συνέχεια. Σε όλη αυτή τη διάρκεια έως σήμερα, συνειδητοποίησα ότι “κρεμάστηκα” επειδή δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, είχα τρομερή ανασφάλεια και η κοινωνική πίεση έκανε καλά τη δουλειά της. Οι λόγοι; Διάφοροι και ξεκινάνε από τα βιώματά μου. Σήμερα , πολλές φορές συνειδητοποιώ ότι μου λείπει μία σχέση και όχι μία σχέση με αυτόν(τουλάχιστον όπως ήταν), άρχισα… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω ότι αυτά που σκέφτεσαι είναι φυσιολογικά στην φάση που είσαι, τουλάχιστον αυτά σκεφτόμουν και εγώ όταν με χώρισε ο πρώην-αν είναι ποτέ δυνατόν!- και ήμουν και 35 χρονών. Είναι σκέψεις που κάνουμε αναπόφευκτα όσο βρίσκομαστε σε διεργασία πένθους. Εγώ δύο χρόνια τον εκλεγα τον μακαρίτη.
Στο τέλος,εγώ πήρα και βοήθεια ψυχολόγου,καταφερα να αποδεχτώ τη φριχτη αλήθεια ότι η ζωή συνεχίζεται. Και μάντεψε, όντως προχώρησε σε όλα τα επίπεδα,έγινε πολύ καλύτερη και βρέθηκε και ο κανονικός ΕΝΑΣ και τώρα περιμενουμε το μωρό να γίνει,αν αυτό λέει κάτι.
“Πόσες γυναίκες το νόμισαν..”
(σηκωνω χερακι)
ΚΥΡΙΑ ΚΥΡΙΑ! εγω!
Κι εδώ πέρα βλέπω “ο ένας”. Βοήθεια. Και υπογραφή “μπερδεμένη”. Μάλλον είστε καινούργιοι στο site καλωσορισαρίσατε, πάρτε και το μάντρα του Α, μπα.
Άντε βρε παλιοσειρά εσύ 😝
Καραβάνα, πληζ.
“Θα παντρευτεί κι αυτός κι εγώ θα μαραζώσω”!Δηλαδή αν δεν παντρευτεί ούτε αυτός θα νιώσεις καλύτερα και δικαιωμένη;Τι διαβάζω η έρμη μεσημεριάτικα;Δεν μπορώ να δεχτώ να υπάρχει αυτή η νοοτροπία σε νέες,σύγχρονες γυναίκες,που έχουν πάρει όλα τα εφόδια στη ζωή να συγκροτήσουν έναν χαρακτήρα δυναμικό,αποφασιστικό,χωρίς κακομοιριές και μοιρολατρίες.Οι συνεδρίες σου σε βοήθησαν να εντοπίσεις τα λάθη σου αλλά βλέπω ότι συνεχίζεις το γνωστό τροπάριο της πατριαρχικής κοινωνίας,μέσα στην οποία μεγαλώσαμε οι πιο πολλές και πέσαμε κάποια στιγμή στις παγίδες της.Ότι η γυναίκα ολοκληρώνεται ΜΟΝΟ με το γάμο,τα παιδιά,τη μεζονέτα στα βόρεια προάστεια,το εξοχικό στο Ξυλόκαστρο και κανα δύο σκυλιά(τα μόνο… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχει και άλλος!!! Καλεεεεε
Να δεις που στέλνω ερωτήσεις στον ύπνο μου…
Και επόμενη σχέση να κάνεις, δεν θα προκύψει διαφορετικό αποτέλεσμα. Θα βεντουζάρεις επάνω της, μέχρι και εκείνη να αρχίσει να ασφυκτιά. Είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσεις να πηγαίνεις στον ψυχολόγο, μέχρι η σχέση να αποτελεί κατάσταση χαράς και όχι άγχους και πανικού.
Καλό μου παιδί έισαι σε πανικό. Εχεις καταπιέι το αφήγημα οτι έτσι πρέπει να ΄γινει και αν γινει έτσι θα έισαι ευτυχισμένη. Αυτό όμως το έχεις καταπιέι επειδή δεν έχεις δικό σου αφήγημα, δεν ξέριες ποια έισαι και δεν ξέρεις τι θέλεις στη ζωή σου. Έτσι κυνηγάς το κλασσικό πατροπαράδοτο και νομίζεις οτι έτσι θα έισαι ευτυχισμένη. Πίστεψέ με δεν θα έισαι, θα έισαι ακόμη πιο μαραμένη γιατι θα πας πάλι να πιαστεις απο κάποιον που σου φάινεται ο “ένας”. Ταξίδεψε όπου μπορείς αν γίνεται μόνη σου, διάβασε ιστορία/ψυχολογία/αστροφυσική, /λογοτεχνία, γνώρισε κόσμο εκτος του κύκλου σου, κάνε θέατρο/μποξ/πιλάτες, φτιάξε βάζα… Διαβάστε περισσότερα »