Αγαπητή «Α,μπα;», Ξέρω ότι έχει συζητηθεί κι άλλες φορές στο site το θέμα των τατουάζ, κάθε φορά πάμπολα τα σχόλια . Μια απορία που έχω με αυτό το θέμα είναι πώς γίνεται να έχουν τόσοι πολλοί νέοι (κυρίως μέχρι την ηλικία των 30, αλλά ξαφνικά και μεγαλύτεροι όλων των ηλικιών) τατουάζ πλέον. Έχει απενοχοποιηθεί και καλώς δηλαδή, αλλά πώς γίνεται να μη θεωρείται και θέμα μόδας, μιμητικής συμπεριφοράς, όπως κάποτε τα σκουλαρίκια στη μύτη, τα χρωματιστά μαλλιά, τα ολλσταράκια, τα πολύ χαμηλοκάβαλα παντελόνια(φόραγα κι εγώ!), και ούτω καθεξής, εφόσον συναντάται τόσο συχνά; Ή η απενεχοποίηση οδήγησε στην κάλυψη μιας καλλιτεχνικής ανάγκης που καταπιεζόταν τόσα χρόνια; Γιατί, αν κρίνω από τα δεκάδες σχόλια υπεράσπισής τους που γράφονται κάθε φορά που θίγονται τα τατουάζ στο site σας, θα έλεγα ότι κανένας σχολιαστής δεν έκανε τατουάζ από μόδα αλλά επειδή είναι τέχνη και συμβολισμός κυρίως, και δευτερευόντως έρχονται οι υπόλοιποι λόγοι(αρέσουν, κάνουν αυτόν που τα φέρει να νιώθει ή να φαίνεται πιο ελκυστικός, …). Δηλ και στα 90s είχαμε (οι νέοι βασικά, στους μεγαλύτερους δεν είχαν μεγάλη απήχηση) τα αστεράκια στον αστράγαλο και τις πεταλούδες, τα i love you χαμηλά στο χέρι, τα κινέζικα ιδεογράμματα και τα tribal σχέδια, αλλά δεν άκουγες συχνά ότι ήταν τέχνη ή είχαν βαθύτερο νόημα, αλλά ότι ήταν ωραία και γαμάτα. Άντε ίσως τα κινέζικα ιδεογράμματα ότι ήταν φράσεις εμψυχωτικές. Κανείς πλέον δεν κάνει τατουάζ επειδή είναι μόδα; Δεν υπάρχει ούτε ένας που να παραδέχεται ότι τα κάνει επειδή του αρέσουν χωρίς βαθύτερο νόημα ή επειδή θέλει να είναι στη μόδα; Και στην τελική, θα ήταν τόσο κακό αν κάποιος το έκανε επειδή ήταν μόδα ή επειδή θέλει να αρέσει; Εγώ πάντως παραδέχομαι και τώρα και τότε ότι είχα κάνει τρύπα ψηλά στο αυτί για να φαίνομαι πιο αλτέρνατιβ και μετά από 3-4 χρόνια συνεχών μολύνσεων την άφησα να κλείσει. Επίσης, τώρα που το σκέφτομαι, χαίρομαι που οι γονείς μου δε με άφησαν να κάνω τρύπα στο φρύδι στα 16 μου, συνήθως αφήνει άσχημο σημάδι βλέπω
-Θα διατηρήσω την ανωνυμία μου για ευνόητους λόγους (θυμωμένα σχόλια)
Προσπαθώ να καταλάβω γιατί το θέμα τατουάζ είναι τόσο τζιζ και προκαλεί τόσα σχόλια, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Ίσως επειδή είναι μια κουλτούρα που έχει γίνει οικεία με τρόπο που κάποιοι νομίζουν διαστρεβλώνει την παράδοση, και οι υπέρμαχοι της παράδοσης δεν θέλουν να δουν ότι η αλλαγή της παράδοσης είναι η ίδια παράδοση, η συνέχεια της; Και αυτοί που την αλλάζουν δεν δέχονται ότι αυτοί είναι που την αλλάζουν;
Τέλος πάντων, δεν γίνεται να συγκρίνουμε τα χαμηλοκάβαλα τζην με τα τατουάζ, ούτε τα τατουάζ με τις τρύπες στα αυτιά, εκτός ίσως από αυτές που μεγαλώνουν με αυτά τα στριφτάρια (δεν ξέρω πώς τα λένε, δεν έχω χρόνο να ψάξω στο γκουγκλ). Το τατουάζ είναι μη αναστρέψιμο. Αν αλλάξεις γνώμη, υπάρχει η διαδικασία με το λέιζερ, αλλά δεν είναι για όλες τις περιπτώσεις και δεν είναι το ίδιο με το να αφήσεις μια τρύπα να κλείσει.
Αν το περιορίσουμε στο ‘είναι θέμα μόδας’ το απλοποιούμε πάρα πολύ, γιατί πολλά είναι στη μόδα, αλλά δεν ακολουθούμε όλα όσα είναι στη μόδα. Όταν ήταν στη μόδα αυτά που αναφέρεις, ήταν και αυτές οι λούτρινες φόρμες με το λόγκο στον πωπό, αλλά αυτές δεν τις φόρεσες, γιατί; Γιατί ήθελες να δείξεις ότι ήσουν αλτέρνατιβ. Τα σκουλαρίκια που λες δεν ήταν στη μόδια για όλους, αλλά για συγκεκριμένους, και ήθελες να δείξεις ότι ανήκεις στους συγκεκριμένους ανθρώπους, ότι αυτή ήταν η ομάδα σου. Και αυτό είναι η “μόδα”, και αυτό δεν είναι κάτι επιφανειακό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Παλιά τα tattoos ήταν υποκουλτούρα, τώρα είναι τίγκα mainstream. Προσωπικά γέλασα πολύ όταν είδα για πρώτη φορά tattoo με το logo της Louis Vuitton σε δάκτυλο.
Ιουυυ πόσο απαίσιο tattoo!
Άμα είσαι φασιο άικο δεν σου φτάνουν τα ρούχα. Πρέπει να ποτίσει το δέρμα με το λέιμπελ.
Για μένα προσωπικά είναι σπουδαίο ότι το τατουάζ απενοχοποιήθηκε. Τα αγαπούσα από μικρή αλλά όταν ήμουν εγώ 18, τατουάζ έκαναν μόνο “οι χασικλήδες και οι φυλακόβιοι” οπότε καταλαβαίνεις ότι ήταν αδύνατον να το προσεγγίσει εύκολα κάποιος. Άσε που σε επαρχιακή πόλη δεν υπήρχαν και άνθρωποι να σου το φτιάξουν. Το ότι σήμερα μπορεί ο οποιοσδήποτε να στολίσει το δέρμα του με κάτι που του αρέσει ή που έχει βαθύτερο νόημα για τον ίδιο, χωρίς να προκαλεί δηλητηριώδη σχόλια, το θεωρώ κατάκτηση.
Πρώτη φορά σχόλιο…😁 Εμένα η γιαγιά μου γεννηθεισα το 1900 είχε τατουάζ στο μέτωπο ένα μικρό σταυρό για να καταλαβαίνουν οι τούρκοι οτι είναι χριστιανή ορθόδοξη και να μην την πειράζουν…όπως και όλες οι άλλες γυναίκες σαρακατσάνες!!! Τώρα αν κάποιος το κάνει για μόδα καλά κάνει!!!
Χαίρομαι πάρα πολύ που θεωρούνται μόδα γιατί αυτό βοήθησε στο να απενοχοποιηθει το τατουάζ. Πριν 27 χρόνια που έκανα το πρώτο με κοιτούσαν πολύ καχύποπτα και έπρεπε να το κρύβω στη δουλειά.
Τώρα έχω πάνω από 30 τατουάζ πάνω μου και χαίρομαι που δεν με κοιτάνε σαν εξωγήινη. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν είναι στη μόδα ή όχι. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου ο λόγος που κάποιος άλλος κάνει τατουάζ.
Live and let live, people!
30;;; wow!!! αγαπώ!
❤️
Καλέ κάνε κι εσύ! Μπορείς!
Εμένα λοιπόν αυτά τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια μου λείπουν πάρα πάρα πολύ. Περιμένω πως και πως να ξαναέρθουν στη μόδα για να ξαναρχίσουν να τα φτιάχνουν. Εκτός του ότι τα ψηλοκάβαλα δεν μου πάνε, μου είναι και αδύνατον να έχω κάτι να μου πιέζει την κοιλιά όλη την ώρα, με αποτέλεσμα να μη φοράω καθόλου παντελόνια ειδικά το χειμώνα.
Κάπου είχε πάρει το μάτι μου πως όπου να ‘ναι θα ξαναβγούν, ακόμα τίποτα ☹
Πω πω,ακριβως αυτο,δεν αντεχω τιποτα να μου πιεζει την κοιλια ουτε στο ελαχιστο,και ενα μικρο πρηξιμο να εχω υποφερω με οτιδηποτε με πιεζει λιγο παραπανω.Δυσκολευομαι παρα πολυ να βρω σωστο παντελονι που και να μου παει και να μην κουμπωνει στη κοιλια,οποτε εχω μονο ελαστικα πολυ φαρδια που δεν ταιριαζουν με ολα.
Έχω σκεφτεί μέχρι και να αρχίσω να παίρνω παντελόνια για εγκύους, ε μα πια!
Τρέμω αυτή τη στιγμή 😂
Αποκλείεται no roots να μη σου πάνε τα ψηλοκάβαλα. Βασικά πιστεύω πως δεν υπάρχει σωματότυπος που να μην τον κολακεύουν. Είτε μικρός είτε μεγάλος ποπός παίρνει άλλη χάρη 🙂 Επίσης με εκείνα τα χαμηλοκάβαλα δημιουργείται ένα παράξενο ‘ σαμαράκι΄ ανάμεσα στη μέση και τη λεκάνη
Καλέ δεν μου πάνε σου λέω, έχω κατασκευαστικά σχεδόν ανύπαρκτη μέση σε σχέση με τη λεκάνη μου και απλά δεν είναι ωραίο, εκτός από άβολο. Σαμαράκι δεν έχω ευτυχώς, αν και επειδή εκεί φοράω και τα καλσόν και τις φόρμες πολύ το φοβόμουν μη δημιουργηθεί.
Μην ανησυχείς, ήδη έχουν αρχίσει να ξαναβγαίνουν στην μόδα, δειλά σε κάτι ράφια μεγάλων μαζικών οίκων, ζαρα Μάρα και σια έχω δεί τζιν με χαμηλή μέση
ότι βολεύει την καθεμιά μας , και σίγουρα ξέρεις πολύ καλύτερα το σώμα σου και τι σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα 🙂
Το πόσο μου άρεσε το παντελόνι στο ύψος της λεκάνης με μπλουζάκι που ήταν αρκετά κοντό ώστε να φαίνεται λίγο δέρμα, αλλά όχι τόσο κοντό ώστε να φαίνεται ο αφαλός, δεν λέγεται!
Πες τα χρυσοστομη!!! Από τότε που έφυγαν από τη μόδα ζορίζομαι υπερβολικά πολύ με τα ψώνια…. Έχω δει ελάχιστες γυναίκες στις οποίες πάει όντως το ψηλοκάβαλο (συνήθως με αναλογίες μοντέλου), καταλαβαίνω ότι πολλές τις βολεύει να καλύπτει την κοιλιά (αν και εγώ νιώθω να την πιέζει κι όχι να τη μαζεύει που λένε) αλλά εμείς που αγαπάμε χαμηλοκάβαλα γιατί είμαστε στην απέξω;;;
Κι εγώ το ίδιο διάβασα, περιμένω!
Εγώ πάλι τρέμω τη στιγμή που θα φύγουν τα ψηλοκάβαλα από τη μόδα 😛 Μου κρατάνε την κοιλίτσα ζεστή, συνδυάζονται πολύ πιο εύκολα (χωρίς μπλούζες που να τις τραβάω όταν δε θέλω να μένει η κοιλιά έξω), και δείχνουν τα πόδια και τον πωπό ψηλότερα. Το πόσο έχω βολευτεί δε λέγεται. Δε νομίζω πως θα ξαναγυρίσω ποτέ στα χαμηλοκάβαλα, ακόμη κι αν νιώσω τελείως ντεμοντέ. Γούστα είναι αυτά βέβαια.
Έχω μια απορία ρε κορίτσια. Πως τα καταφέρνετε με τα χαμηλοκάβαλα να μη φαίνεται ο πωπός ή το βρακί όταν σκύβετε ή κάθεστε;
Εμένα αυτό με ενοχλούσε και τα σιχάθηκα.
Ως μαθήτρια είχαμε δει όλους τους κ@λ@ς. Εγώ επειδή κρύωνα ακόμη και τον Ιούλιο, φόραγα κορμάκι. Τώρα βέβαια με τα ψηλοκάβαλα έχω βρει την χαρά μου, άμα βρεθεί και κανένα να φτάνει ως το σβέρκο είμαι ικανή να το αγοράσω. Τα λατρεύω.
Ποτέ δεν είχα αυτό το πρόβλημα. Ίσως επειδή τα έπαιρνα πάντα ένα νούμερο μεγαλύτερα, για να με πιέζουν όσο λιγότερο γίνεται, ίσως και επειδή οι μπλούζες μου κάλυπταν πάντα τη μέση, δεν ξέρω.
Εμένα πάντως ποτέ δε φαίνεται ούτε το ένα ούτε το άλλο. Πρέπει να σου κάθεται σωστά πάνω σου, δεν ξέρω πώς να στο εξηγήσω.
Βασικά εγώ είμαι με τη Μήτση σε αυτό. Όχι να φύγουν τα ψηλοκάβαλα από τη μόδα. Ναι υπάρχουν απ’ όλα, να μην καταπιεζόμαστε.
Πόσο συμφωνώ! Δεν γίνεται να κάθεσαι χωρίς να φανεί βρακι, άρα θες μόνιμα κάτι να κρύβει όταν κάθεσαι ή σκύβεις. Επίσης σ εμάς με λίγο περιφέρεια, δεν πάνε κ καθόλου.. Ενώ τα ψηλοκαβαλα, δείχνουν κ το κορμί! Από εμένα είναι όχι.
No- roots μην περιμένεις να γυρίσουν στη μόδα, απλά φόρα τα! Τα περισσότερα (από τα τζιν μου τουλάχιστον) είναι χαμηλοκάβαλα. Μόδα- ξεμόδα, αυτά με βολεύουν
Καλέ δεν τα βρίσκω να τα αγοράσω! Ένα τζιν μου έχει μείνει μόνο και το φυλάω σαν κόρη οφθαλμού. Πρόπερσι βρήκα κάτι χαμηλοκάβαλες φόρμες (στοκ που έβγαλαν στις εκπτώσεις) και τρέμω μη μου πάθουν τίποτα. Τα φοράω πάντως ναι, σιγά μη με νοιάζει η μόδα.
Υπάρχουν σε κάποιες αλυσίδες με νεανικά ρούχα. Χρειάζεται λίγο ψάξιμο, αλλά βρίσκεις!
Όχι όχι δεν κατάλαβες. Το πρόβλημα δεν είναι να είμαστε μοδάτες. Το πρόβλημα είναι ότι δε βρίσκεις. Καμιά φόρμα παίζει, αλλά τζιν (που φοριέται κ στη δουλειά) πολύ δύσκολο!
Κι επειδή κάποιος ανέφερε γνωστές φιρμες mass, αυτοί όταν λένε χαμηλοκάβαλο εννοούν ένα τσακ πάνω από τον αφαλό. Το ψηλόμεσο τους δε, παίζει να φτάσει και το σουτιέν!
Αυτό που λέει η demonoula. Άντε να εννοούν ένα τσακ κάτω από τον οφαλό, πάντως χαμηλοκάβαλα (δηλαδή λίγο πάνω από το βρακί) δεν είναι.
Όχι βρε! Συγκρίνοντας τα παλιά μου κλασικά συλλεκτικά χαμηλοκάβαλα που έρχονται λίγο πάνω από το μπικίνι, στο ίδιο ύψος μού έρχονται και τα καινούργια. Εκτός κι αν τα φοράω πολύ πιο χαμηλά απ’όσο προορίζονται, αλλά δε νομίζω, έχουν την ίδια φόρμα. Το μόνο μου πρόβλημα είναι ότι δε βρίσκω εύκολα τέτοια χαμηλοκάβαλα χωρίς σκισίματα ή τρύπες, που δε φοριούνται με τίποτα στη δουλειά. Για εξόδους όμως, είναι άψογα
Ιζόλδη τί χαρά μου δίνεις, δεν μπορείς να φανταστείς ❤
Κι εγώ τα σιχαινομουν τα χαμηλοκαβαλα.ακομα κι αν ξανάρθουν στη μόδα (θεός φυλαξει)δεν πρόκειται να τα φορέσω
Οι άνθρωποι γίνονται αμυντικοί γιατί συνήθως υποκρύπτεται μια μομφή. Πολλές φορές με τον τρόπο που λέγεται αυτό το σχόλιο ερμηνεύεται ως “εσύ παρασύρθηκες από τη μάζα, εγώ όχι”. Ειδικά όταν μιλάμε για μια επιλογή για το σώμα μας αυτό είναι πολύ εκνευριστικό. Λες και δεν μπορούν να υφίστανται ταυτόχρονα περισσότεροι λόγοι που σε οδήγησαν σε αυτή την απόφαση.
Εντάξει την αποψάρα μου θα πω. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα τατουάζ να τα βλέπω και δεν κάνω καμία σύνδεση τατουάζ-χαρακτήρας ατόμου. Απλά όταν βλέπω μεγάλα τατουάζ σε νεαρά άτομα (Σε μπουτάκια , χέρια κτλπ ) εκεί γύρω στα 20, κάνω τη σκέψη πως ίσως αργότερα το μετανιώσουν. Ίσως να κρίνω με βάση τον εαυτό μου που μπορεί να μην έχω τατουάζ αλλά οι αλλαγές σε αυτά που πίστευα κολακευτικά στα 18 μου,έχουν αλλάξει σημαντικά
Ελπίζω μόνο να μην τους το λες. Είναι τρομερά κουραστικό να το ακούς συνεχώς και ακόμα περισσότερο όταν το ακούς από άσχετους. Το έχω ακούσει άπειρες φορές και το έχω σιχαθεί. 🙂
Όχι όχι δεν το λέω γιατί πραγματικά δεν μου πέφτει λόγος. Άσε που σιχαίνομαι να σχολιάζω ή να μου σχολιάζουν κάτι χωρίς να με έχουν ρωτήσει την άποψη μου. σκέψεις μέσα στο κεφάλι μου είναι μόνο 🙂
Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι που το έκαναν ΚΑΙ επειδή το θεωρούν μόδα. Ή πρώτα γι΄αυτό και μετά για όλα τα άλλα. Αλλά γιατί πρέπει να το παραδεχτούν;
Στα 90’s είχαμε αστεράκια και tribals αλλά ακόμα τα τατουάζ ήταν για τους φυλακισμένους. Αν ήταν από τότε απενοχοποιημένο, μπορεί ήδη τότε να λέγαμε ότι είναι τέχνη και να είχαμε χτυπήσει όλοι μανίκι τον Νικ Κάρτερ.
Σωστά! Ή τον Kurt Cobain💓 *κλείνει ραντεβού
Ίσως το πιο χαρακτηριστικό δείγμα ωριμότητας από την ηλικία των 20 στα 30 ..
Αμάν ρε παιδιά, μας έχετε ζαλίσει λίγο με τα τατουάζ πια! Σε όποιον αρέσει κάνει (και σε όποιον τον παίρνει ε, γιατί εγώ πολύ ψήνομαι να κάνω από την κορφή μέχρι τα νύχια, αλλά είναι η εργασία μου, αν και δε μου το απαγορεύει, δε μου το επιτρέπει κι όλας), σε όποιον αρέσει δε κάνει! Τι καημός πχιά! Live and let live…
Καλά αυτό γίνεται με όλα όσα ήρθαν στη μόδα ενώ κάποτε ήταν επαναστατικά, είναι η ανωτερότητα του:
-Mην κοιτάς τώρα που έγινε mainstream, εγώ όταν κυκλοφορούσα έτσι να δεις τι άκουγα… Συμβαίνει από εναλλακτικά ρούχα μεχρι και εναλλακτική μουσική, σου λέει εσύ μέχρι χθες ήσουν φλώρος, ΔΑΠίτης, πουκαμισάκι- πόλο, το tattoo θέλει street credit, φιλαράκι, μπάστα. Εδώ είναι τα κεκτημένα μας!
Πολύ εύστοχο αυτό που λες! Στα 90ς φορούσα για παράδειγμα ψηλά κόκκινα σταράκια με μαύρα κορδόνια ή μάρτενς για να σπάσω το κατεστημένο και οι πιο μέινστριμ φίλες μου σταυροκοπιόντουσαν. Τζιν με αθλητικά φορούσαν μόνο οι μεταλλάδες. Σήμερα όλο αυτό που στα 90ς ήταν εναλλακτικό, έχει γίνει μέινστριμ και θα δεις την κυρία που ακολουθεί την τελευταία λέξη της μόδας με τρύπιο γκραντζ μπλουζάκι, πρόκα μακρύ μαλλί, αρβυλάκι και τατουάζ πράγματα που μια 20ετία πριν θα τα θεωρούσε παρακμιακά.