Σε ομαδική συνομιλία με παιδικές φίλες, αγαπητή Αμπα, πέφτει στο τραπέζι το θέμα του ‘πότε θα κάνουμε οικογένεια’ οι ανύπαντρες της παρέας. Εγώ απάντησα πως νιώθω ότι έχω ήδη οικογένεια, καθώς είμαι σε μακρόχρονη, καλή σχέση. Και είπα πως δε χρειαζόμαστε παιδια για να γίνουμε οικογένεια. Διακόπτει μία φίλη (παντρεμένη με παιδιά) και λέει πως οι σύντροφοι /σύζυγοι δεν είναι ακριβώς οικογένεια γιατί με ένα χωρισμό παύουν. Απάντησα ότι το ίδιο ισχύει και με τα παιδιά, κανείς δεν εγγυάται ότι θα έχετε σχέσεις ή ότι δε θα τους συμβεί κάτι. Δεν απάντησε κάτι και μετά μια άλλη φίλη που ήταν παρούσα με ενημέρωσε σε πριβε μας συζήτηση ότι η άλλη φίλη θύμωσε. Όταν ρώτησα γιατί, η δεύτερη πήρε το μέρος της, λέγοντας ‘εντάξει, κι εσύ της είπες ότι μπορεί να πεθάνει το παιδί της στην ουσία’. Θέλω να ρωτήσω τη γνώμη σας για το χειρισμό μου….
-Πέτρα
Δεν ξέρω αν έχει νόημα αυτό που ρωτάς.
Τι μπορεί να προσφέρει η γνώμη μας; Αν θα λέγαμε το ίδιο; Αν είχε δίκιο που θύμωσε; Οι απαντήσεις είναι όσες οι άνθρωποι. Ο καθένας μπορεί να θυμώνει με ό,τι θέλει, δεν μπορούμε να πούμε ότι έκανε λάθος που θύμωσε. Στο κάτω κάτω, δεν εξέφρασε τον θυμό της. Αυτός που έμπλεξε την ιστορία είναι η φίλη που σου το μετέφερε. Τι νόημα είχε τώρα αυτό; Και πώς είμαστε σίγουροι ότι όντως έγινε αυτό που του μετέφερε η κουτσομπόλα (δεν την χαρακτηρίζω συνολικά, εδώ φέρθηκε κουτσομπολίστικα). Μετά αρχίζουμε τα «η τάδε μου είπε ότι είπες αυτό» που γίνεται «εγώ δεν είπα αυτό» και μετά αντί να παρεξηγηθούν δυο, παρεξηγούνται τρεις. Όταν κάποιος μας λέει «θύμωσα με αυτό που είπε ο τάδε» δεν πάμε να το σφυρίξουμε στον τάδε. Λέμε «μάλλον πρέπει να το συζητήσετε» και κρατάμε το στόμα μας κλειστό.
Υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι όταν μιλάς για τον θάνατο, εύχεσαι τον θάνατο, ή έστω, τον προκαλείς με την κουβέντα. Κατ’ εμέ η φίλη με τα παιδιά πήγαινε γυρεύοντας, ακυρώνοντας εκατομμύρια οικογένειες επειδή «με έναν χωρισμό, παύουν». Παύουν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν ποτέ. Πριν παύσουν, υπήρξαν. Την οικογένεια δεν την κάνουν τα παιδιά, αυτή η άποψη είναι στενόμυαλη. Αλλά αυτή είναι η δική μου γνώμη, που δεν ξέρω σε τι μπορεί να σου χρησιμεύσει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όταν λες ελαφρά την καρδία σε μια παρέα “ξέρεις, εσύ δεν έχεις οικογένεια, γτ μπορεί να χωρίσεις”, πρέπει να είσαι έτοιμη για πολυ δυσάρεστες απαντήσεις. Αυτή η συνήθεια να πετάει ο αλλος την αποψαρα του και να περιμενει οτι ο απεναντι θα την καταπιει αμασητη πρεπει καποτε να κοπει.
Ε μα, ναι. Πετάνε τις χοντράδες τους και μετά παρεξηγούνται κιόλας.
Ακριβώς.
μα γι αυτο δεν της απαντησε ευθεως και θυμωσε πισω απ την πλατη της! ηξερε καλα οτι την ειχε κανει την χοντραδα της. ας προσεχε. καθεται και αμολαει ο,τι της κατεβει στο κεφαλι κι οταν ο αλλος κανει το ιδιο, στεναχωριεται. ξυδι…
Ρε παιδια, οταν σας ρωτάνε ποτε θα κάνετε παιδιά, γιατί δίνετε εξηγήσεις; Αντί να τους πείτε ότι η ερωτηση αυτή είναι απρεπής, αδιάκριτη και αγενής, ότι δεν θέλουν όλοι να κανουν παιδια και δεν πρέπει όλοι να κανουν παιδια, αντί να θυμώνετε εσείς, τέλος πάντων, κάθεστε και εξηγείται γιατί δεν θέλετε να κάνετε παιδια, και μετά θυμώνουν αυτοι.
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου όμως,εν προκειμένω δε τη ρώτησε άγνωστος για να θεωρηθεί αδιακρισια. Στις φιλικές σχέσεις πόσω μάλλον δε,στις στενές για εμένα δεν είναι τόσο ακραίο. Απλά απαντάς αναλόγως όπως έκανε η φίλη μας και για εμένα η φίλη τα θέλε και τα άκουσε και συμφωνώ πλήρως την απάντηση που έδωσε γιατί ήταν μια τέλεια πληρωμένη απάντηση.
Εξαρτάται ποιος ρωτάει και τι σχέση έχεις με το άτομο με το οποίο συζητάς. Με καλούς φίλους μπορεί να φτάσεις να συζητήσεις το οτιδήποτε. Όπως σέβεσαι εσυ τα πιστεύω και τις επιλογές του άλλου, το ίδιο πρέπει να ισχύει και από την άλλη πλευρά.
Ναι, οκ, εσύ της είπες οτι “μπορεί να πεθάνει το παιδί της στην ουσία” αλλά και αυτή πρώτη σου είπε οτι “μπορεί να σε παρατήσει ο δικός σου στην ουσία”. Και επειδή δεν υπάρχει αντικειμενική κλίμακα στεναχώριας για να μετρήσουμε τι πονάει πιο πολύ τον καθένα, ας σκεφτόταν καλύτερα εκείνη πρώτη να μην σου πει αυτο που σου είπε το οποίο ήταν “οχι οχι εσύ δεν έχεις οικογένεια, εισαι μόνη γιατί ο Γιωργος μπορεί να σε παρατήσει. Εγώ εχω οικογένεια γιατί ειμαι παντρεμένη με παιδιά. Χα χα 1-0” . Ωραια φιλενάδα
Γενικά υπήρχε μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. 😂😂😂
Εγώ πάντως δεν νομίζω οτι η φίλη παρεξηγήθηκε επειδή της είπες οτι μπορεί να πεθάνει το παιδί της. Εγώ πιστεύω οτι η φίλη παρεξηγήθηκε γιατί αμφισβήτησες τον κλασσικό πατροπαράδοτο θεσμό της οικογένειας. Ποια είσαι εσύ στο κάτω κάτω που θα της πεις οτι υπάρχουν και άλλου τύπου οικογένειας; Μου έφερε μια φίλη τις προάλλες ένα βιβλίο για τον γιο μου (δεν θυμάμαι τίτλο) που ήταν για τις διάφορες μορφές οικογένειας π.χ. με έναν γονιό, μόνο με παππούδες, με 2 μαμάδες κτλ. Δεν σου κρύβω οτι μόλις έβγαλα το περιτύλιγμα και το είδα σκέφτηκα τι ωραία ιδέα για να εξηγήσω στα… Διαβάστε περισσότερα »
Ακούγεται τέλειο! Πώς λέγεται το βιβλίο;
Είναι για μικρά παιδιά (με πολλές εικόνες και παραθυράκια), από τις εκδόσεις ψυχογιός και λέγεται “Ανοίγω και Μαθαίνω – Η Οικογένεια”.
συμφωνω κ επαυξανω να μη σου πω, οτι η φιλη με τα παιδια, μαλλον δεν ειναι σε καλή μακρόχρονη σχέση (if you know what I mean)
Συμφωνώ απόλυτα στην εκδοχή αυτή. Και εγώ αυτό σκέφτηκα. Άλλο είναι το θέμα (τι εστι οικογένεια για τον καθένα). Δεν ξέρουμε καν αν αυτό εκνεύρισε την κοπέλα που νευρίασε. Αυτό είναι που ερμήνευσε η ενδιάμεση φίλη. Πολύ κακώς. Κάθε σχέση είναι μοναδική και καλον είναι να μην μπλεκόμαστε. Μπορει να έχουμε καλές προθέσεις (ας πούμε να πούμε ένα καταλαβαίνω και σένα και τον άλλο, μήπως να μιλήσετε να τα βρείτε;) αλλά να τα κάνουμε εντελώς σαλάτα.
Πιο στοχευμένο ήταν το επιχείρημα οτι οι σχέσεις γονιού-παιδιού μπορούν να σπάσουν, γιατί ισχύει και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν αναγκαστεί να μην έχουν καμία σχέση με τους γονιούς τους για να είναι ψυχικά ήσυχοι. Το επιχείρημα με τον θανατο ήταν λίγο άστοχο , όπως και το αντίστοιχο με τον χωρισμό, γιατί και μετα θάνατον δεν σταματάει ένας άνθρωπος να ειναι οικογένεια σου. Συνεχίζεις να τον αγαπάς το ιδιο και πιθανοτατα να αισθάνεσαι οτι σε αγαπά, και ας μην ειναι ζωντανός.
Και γενικά η αναφορά θανάτου παιδιού φέρνει ανατριχιλα σε πολλούς ανθρώπους
Ξύδι είχατε στο τραπέζι;
Θύμωσε γιατί δεν είχε καν φανταστεί ποτέ ότι θα μπορούσε να είχε κάνει αλλιώς. Εγώ ενθουσιάστηκα πάντως με την τάπα που της έριξες, douze points λοιπόν. 😁
Η φίλη πήρε την απάντηση που της άξιζε. Οικογένεια μας είναι οι άνθρωποι που νιώθουμε οικογένεια μας, ουτε η εξ αίματος συγγένεια, ούτε η θρησκευτική τελετή ορίζει ποιον θα θεωρούμε οικογένεια μας. Η άποψη της ακυρωνε το συναίσθημα σου και την σχέση σου ( φυσικα και την οικογένειά σου) και αυτό που της απάντησες ήταν αλήθεια, όσο και αν δεν θέλει να τι παραδεχτεί στον εαυτό της. Καταρχάς δεν της είπες μόνο την περίπτωση να πάθει κάτι, είπες και ότι μπορεί στο μέλλον να μην επιθυμεί να έχουν σχέσεις, συμβαίνει καμία φορά, παρόλο που οι περισσότεροι γονείς θεωρούν απίθανο να… Διαβάστε περισσότερα »
Χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ το θεσμό, στα λεξικά, η οικογένεια ορίζεται περίπου ως σύνολο προσώπων με ανιόντες και κατιόντες, εξάλλου η λέξη προέρχεται από το “οίκος + γένος”, άρα υπονοεί ότι υπάρχουν διαφορετικές γενιές μέσα. Στο ζευγάρι δεν συμβαίνει αυτό. Οπότε τυπικά ίσως η φίλη να είχε δίκιο, αν και το επιχείρημά της περί χωρισμού είναι άσχετο. Βέβαια ο όρος είναι συναισθηματικά φορτισμένος, οπότε αν κάποιος νιώθει οικογένεια με τον/την σύντροφό του/της, ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω;
Parisios
Εε διαφορετικές γενιές είναι δύο σύντροφοι. Αυτό έλλειπε,να ήταν και αιμομικτες ξερω γω😁
Πάντως η οικογένεια στην αρχαία Αθήνα συμπεριλάμβανε και τους οικιακούς δούλους. Ο δε Αριστοτέλης στα Πολιτικά αναφέρει: ” Η οικογένεια, για να είναι πλήρης, οφείλει να αποτελείται από άτομα ελεύθερα και δούλους.” Οι δούλοι βέβαια λογίζονταν για εργαλεία, αλλά και πάλι θεωρούνταν μέρος της οικογένειας.
Επίσης ο ορισμός της οικογένειας από το βιβλίο της Οικιακής Οικονομίας: “Οικογένεια είναι το σύνολο των ανθρώπων που ζουν κάτω από την ίδια στέγη και συνδέονται μεταξύ τους με γάμο και συγγένεια.”
Εγω μια χαρά σε βρίσκω, χειροτερα απο σενα θα ελεγα. Τελος πια, φτανει με ολα αυτα τα απρεπή και κακεντρεχη σχολια περί παιδιων και οικογένειας. Δηλαδη αν δεν μπορουσες να κάνεις παιδιά, τι; σαν να σου ελεγε στα μουτρα η φίλη σου οτι εισαι ανεπαρκης και ποτέ δεν θα ζησεις μια πληρη ζωη, γιατί πληρης ζωη για εκείνη ειναι η οικογενεια, με παιδιά . Τελος, ο καθένας κανει τις δικες του επιλογές. Επίσης καλο ειναι να συμφιλιωνομαστε πάντα με την ιδεα του θανατου, επωδυνο ναι, φρικτά οδυνηρο, αλλα αληθινό, γιατί κανεις δεν ειναι αθάνατος (υπάρχει το επιχείρημα ότι πχ δεν… Διαβάστε περισσότερα »