Αγαπητή «Α, μπα»: Έχεις σταματήσει να στηρίζεις κάποιον καλλιτέχνη μετά από κατηγορίες για ανήθικες πράξεις;

Για εμένα δεν έχει σημασία αν είναι διάσημος ή μη κάποιος. Όταν αισθάνομαι ότι έχει κάνει κάτι που το βρίσκω ανήθικο κατά πολύ ή επικίνδυνο για τους συνανθρώπους μου, σταματαω αυτόματα να τον στηρίζω. Δεν μου πάει η καρδιά βρε αδερφέ να δω οτιδήποτε ή να ακούσω ή να φάω από το εκάστοτε άνθρωπο που θεωρώ ότι έχει ξεπεράσει τα εσκεμμένα. Θυμάμαι, Χριστουγέννα, σε πόλη της Βορείου Ελλάδος ένας άστεγος κοιμόταν στο δρόμο δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ενός κατάστηματος. Βγαίνει λοιπον, ένας γελοίος τύπος από το κατάστημα, -υπευθυνος μαλλον- και αρχίζει να του φωνάζει και να του λέει να φύγει… Διαβάστε περισσότερα »

Σε τέτοια ερωτήματα, πάντα τον Πολάνσκι σκέφτομαι. Οι ταινίες του με εχουν σφραγίσει. Τον Ίστγουντ επίσης δεν τον πάω μια, αλλά οι ταινίες του ξεχειλίζουν ευαισθησία. Για αυτο εχω αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα να διαχωρίζω τον δημιουργό απο το έργο του.

H διαφορα με το παραδειγμα του αστεγου που αναφερθηκε παραπανω ειναι οτι εγινες μαρτυρας σε κατι με τις ιδιες σου τις αισθησεις. Οποτε διαμορφωνεις αμεσα αποψη. Οταν οι διαπιστωσεις γινονται απο δημοσιευματα κλπ ελλοχευει παντα ο κινδυνος να εχεις παραπλανηθει. Προσωπικα ειμαι παντα καχυποπτη οταν ξαφνικα ολοι γινονται κατηγοροι και ειναι σιγουροι για την ενοχη καποιου εκτος αν χωρησει αμετακλητη δικαστικη απόφαση και παλι δεν μπορεις να αποκλεισεις την περιπτωση δικαστικης πλανης. Και ναι η αποψη μου ειναι οτι ο Κεβιν Σπεισυ ειναι ηθοποιαρα, τι να κανουμε τωρα;

Το επαθσ με τον Louis CK. Δεν ηταν κατι συνειδητό, απλά ξενέρωσα. Το ιδιο και με τον Σπέισι

Κάποιος κατηγορείται για κάτι που “ξεπερνάει την προσωπική σου ηθική” κι εσύ τον τιμωρείς κάνοντας μποϋκοτάζ στη μουσική / στις ταινίες κλπ.
Αν αυτό δεν είναι ιδεοληπτική συμπεριφορά παρακαλώ ενημερώστε με ώστε να μην ξαναδώ ταινίες του Ηλία Καζάν, αφού έκανε ό,τι έκανε κατά τη μακαρθική περίοδο και να μην ξαναρίξω βλέφαρο σε έργο του Πικάσο που απατούσε τις συντρόφους του κατά συρροή.
Ή μήπως τα μποϋκοτάζ περιορίζονται σε όσους κατηγορούνται για χούφτωμα;

Η καλλιτεχνική δημιουργία ξεπερνά τον καλλιτέχνη ως άνθρωπο. Θα αποκτούσε, δηλαδή, μικρότερη αξία το έργο του Μιχαήλ Άγγελου, θα κατεδαφίζαμε την Καπέλα Σιξτίνα και θα καταστρέφαμε τον Δαβίδ και την Πιετά, αν είχε κατηγορηθεί για κάτι που ξεπερνά την προσωπική μας ηθική; Δεν θα αντικρίζαμε ποτέ ξανά το έργο του ή δε θα κατάφερνε να μας συγκινήσει;

Προσωπικά όχι, γιατί όλοι όσοι μου αρέσουν και έχουν κατηγορηθεί, έχω πεισθεί ότι δεν είναι ακριβώς έτσι όπως τα λένε τα θύματα. Ειδικά για την περίπτωση του Άλεν έχω πεισθεί πλήρως ότι η Μία Φάροου είναι ψυχοπαθής………. Μάλλον επειδή έχω ασχοληθεί με το ποινικό, βλέπω στοιχεία, που δεν με πείθουν ότι είναι ακριβώς έτσι

Καλώς ή κακώς, κι εγώ επηρεάζομαι. Με τον Σπεισι δηλαδή απογοητευτηκα πολύ με αποτέλεσμα τώρα να έχει πέσει στα μάτια μου και να μη θέλω να δω τίποτα δικό του. Ίσως είμαι υπερβολική και να μου περάσει. Επίσης, το είχα πάθει αυτό με έναν Έλληνα ηθοποιό, δε θυμάμαι όνομα, που είναι παντρεμένος με τη Μαρία την άσχημη. Όχι επειδή είχε γίνει ντόρος πέρσι ότι χτύπησε μια συνάδελφο, αλλά γιατί όταν η γυναίκα του ήταν έγκυος στο πρώτο πριν χρόνια, τον πέτυχα Σάββατο βράδυ στη Θεσσαλονίκη χέρι χέρι με μια άλλη να φιλιούνται και μου “χτύπησε” άσχημα.

Thoughtcrime! Thoughtcrime! Τι ποινή λες πρέπει να της επιβληθεί;