Φλερτ στη δουλειά; Γίνεται; Και από γυναίκα προς γυναίκα; Γιατί όχι; Εγώ είμαι 28 ετών, λεσβία! Πριν λίγο καιρό γνώρισα την «πέτρα του σκανδάλου» στη δουλειά. Η συνεργασία προέκυψε τυχαία καθώς είχαν ανάγκη από άτομα και ζήτησαν τη βοήθεια μου.
Ξαφνικά ένα σχόλιο συναδέλφου στη δουλειά για τις σεξουαλικές προτιμήσεις της εν λόγω κοπέλας προφανώς μου κίνησαν την περιέργεια. Δεν τη γνώριζα πιο πριν όποτε δεν είχα άποψη. Από την πρώτη κιόλας επαφή ηταν φιλική.
Μοιράστηκε πράγματα προσωπικά της, πως είναι μόνη, έφτιαχνε το σπίτι της. Πέρασε ο καιρός και με διακριτικό τρόπο της έδωσα, θέλω να πιστεύω, να καταλάβει ότι υπάρχει ενδιαφέρον.
Κάποιες κινήσεις της ίδιας με έκαναν να σκεφτώ το ίδιο για εκείνη προς το άτομο μου.
Αυτό είναι το πρόβλημα! Πάντα σκεφτόμουν κ σκέφτομαι πως κάτι μπορεί να υπάρχει. Δεν είμαι σίγουρη.
Από τη μια υπάρχουν χαμόγελα, πειράγματα, νάζια, σωματική επαφή (μην πάει το μυαλό στο πονηρό. Διακριτικά λέμε!) π.χ. άγγιγμα στο μηρό από μεριάς της, αρκετά στενή επαφή δίπλα μου ώστε να ακουμπάμε πλάι πλάι κλπ.
Από την άλλη σχόλια που αφορούν τους άντρες. Όταν όμως της κάνω σχόλια να προσπαθήσει κάτι με κάποιον ή της εύχομαι καλή τύχη κλείνοντας της το μάτι εκει μαζεύεται ή λέει πως δεν επιδιώκει σχέση στον εργασιακό χώρο.
Dead inside εγώ. Ύστερα αγοράζει την κρέμα του αρώματος που φοράω και μου κάνει κομπλιμέντο στη δουλειά για το πόσο όμορφα μυρίζω δείχνοντας μου τη νέα της αγορά κ με σχόλιο ότι μόνο όταν υπάρχει κάτι στην προσωπική της ζωή μπαίνει στη διαδικασία της πιο εντατικής περιποίησης με κρέμες κλπ.
Αυτό έγινε πριν πάρει άδεια το καλοκαίρι. Κάποια στιγμή μέσα στον Οκτώβρη ήρθε η πρώτη «σύγκρουση» μας και μετά η δεύτερη, φυσικά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Και τις δυο φορές ενοχλήθηκα από τη στάση της. Το έδειξα κιόλας μιας κ απομακρύνθηκα προσπαθώντας να μην ασχολούμαι μαζί της.
Δεν το άφησε ετσι. Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο πάνω μου όταν έμπαινε στο γραφείο, και γενικά ένιωθα ότι με παρατηρεί αρκετά. Αποκορύφωμα ήταν ένα σκηνικό πριν λίγες μέρες που μου περιέγραφε το ποσο αγχωμένη είναι. Μου ζήτησε το χέρι μου. Το έδωσα. Το πήρε. Και το τοποθέτησε στο στέρνο της για ν’ ακούσω πως χτυπά η καρδιά της. Μετά παλι χαθήκαμε λόγω φόρτου εργασίας. Και τώρα γυρίσαμε πάλι σε νάζια παράλληλα με σχόλια για συνεργάτες. Σίγουρα μαζί μου είναι πιο χαλαρή. Καταλαβαίνω πως μπορεί να υπάρχει και συμπάθεια. Αλλά μετά;; Είναι λάθος να ανοιχτώ στον επαγγελματικό χώρο! Το ξέρω. Και είναι και ρίσκο για εμένα μιας και δεν ξέρει κανένας τίποτα … Αυτή είναι πάνω κάτω η κατάσταση που επικρατεί τους τελευταίους μήνες και ειλικρινά με επηρεάζει αρκετά.
ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Βρε παιδι μου… γενικα μην κανετε σχεσεις στη δουλεια..
Δεν ειναι θεμα προσανατολισμου, το θεμα ειναι οτι οι σχεσεις στη δουλεια σπανια εχουν καλα ξεμπερδεματα…
“Και το τοποθέτησε στο στέρνο της για ν’ ακούσω πως χτυπά η καρδιά της.”
Είναι από τις κινήσεις που εμένα δε μου αφήνουν περιθώριο. Σε θέλει.
Θα πρέπει να αποφασίσεις αρχικά αν εσύ η ίδια θα ήθελες να αναμίξεις τα επαγγελματικά με τα προσωπικά σου. Άσχετα με το αν ενδιαφέρεται ερωτικά ή όχι η συνάδελφος. Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές μπερδεύουμε τη συμπάθεια με το ερωτικό ενδιαφέρον καθώς όταν το τελευταίο εκδηλώνεται “διακριτικά” όπως λες, δεν έχει μεγάλη διαφορά από την οικειότητα που εκδηλώνουν με ιδιαίτερη ευκολία οι πολύ εξωστρεφείς άνθρωποι. Κάποιες άλλες μπερδεύουμε αυτό που συμβαίνει με αυτό που θα θέλαμε/ονειρευόμαστε να συμβεί. Ίσως κι εκείνη δε νιώθει σίγουρη όπως εσύ, ίσως απλά “παίζει” (ακόμη & αν είναι λεσβία/bi δεν σημαίνει αυτόματα ότι θέλει… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω πως καλό θα ήταν να κανονιστεί ένα ποτό ή ένας καφές. Σε ένα πιο φιλικό και χαλαρό περιβάλλον που θα μπορείτε να επικοινωνήσετε και η φάση θα κυλήσει. Good luck!
Το πιο προφανές είναι αυτό. Βρεθείτε μια μέρα μόνες σας και θα καταλάβετε καλύτερα η μία τα θέλω και τα γούστα της άλλης. Προσωπικά πιστεύω οτι ενδιαφέρεται αλλά πήγαινε σειφ μέχρι να είσαι πιο σίγουρη.
Αυτή “εκτέθηκε” πρώτη με τη κίνηση στο στέρνο. Προτεινε της εναν καφε και πες της ότι και εσυ εισαι αγχωμενη αλλα όχι λόγω της δουλειας, για άλλο λογο.
Αν σε βοηθαει το αντρικου τυπου σεξιστικο coaching, “Grow a pair of …boobs(?) and hit dat!
Δεν ειναι βεβαια σωστο να την δεις γενικα σαν αντικειμενο, αλλά στιγμιαια ωστε να σου φυγει το αγχος κατα το πρωτο βημα, ισως δε πειραζει…
Το κανουν γενιες και γενιες αντρων. Μη σου μεινει σεξιστικο κουσουρι προσεχε μονο…:)
Τα κλασικά “μην μπερδεύεις τα επαγγελματικά με τα προσωπικά σου” δε νομίζω να πιάνουν εδώ, έχεις κόλλημα και δεν θα δεχτείς να μην υπάρξει κάποιου τύπου resolution.
Αφού δεν θέλεις να ανοιχτείς εσύ σε άτομα από την δουλειά, πριν είσαι σίγουρη για τον προσανατολισμό της συναδέλφου σου, μην κάνεις κάτι. Ο καλύτερος τρόπος είναι να πάτε για ένα ποτό.
Θα είχε ένα ενδιαφέρον βέβαια οι “συγκρούσεις” σας που περιγράφεις να είχαν οδηγήσει σε κάποιου άλλου είδους ένταση κι όχι σε ενόχληση ή απομάκρυνση, ίσως κάτι λέει κι αυτό.