Αγαπητό Αμπα,
Σου γράφω σε μεγάλη σύγχυση και αίσθηση τέλματος.
Συναισθήματα εντελώς αντιφατικά με την κατάσταση που βρίσκομαι, καθώς είμαι έγκυος στο πρώτο μου παιδί στα late 20s μετα από αρκετή προσπάθεια και μια εξωσωματική.
Έχεις νιώσει ποτέ ότι όλοι προχωράνε γύρω σου και εσυ δεν έχεις καταφέρει τελικά τίποτα στη ζωή σου;;
Ότι νιώθεις ότι μεγαλώνεις και περνάει η ζωή σου και δεν προλαβαίνεις να την πιάσεις; Ότι όλοι πετυχαίνουν, βγάζουν χρήματα, σπουδές, μεταπτυχιακά και εσυ είσαι στο μηδέν;
Μεγάλωσα με μια μαμα που ακόμα και τώρα θεωρεί ότι έχασε τη ζωή της, δεν έκανε καριέρα, δεν δούλεψε…δεν αξιοποίησε τα ταλέντα της και έμεινε στο κενό. Αυτό το εκφράζει καθημερινά και ίσως το έχω πάρει τόσο μέσα μου, που έχει γίνει ο απόλυτος εφιάλτης μου….μην γίνω σαν τη μητέρα μου. Κλεισμένη σπίτι και με αίσθηση τρομερής κατωτερότητας.
Νιώθω ότι τώρα που είμαι έγκυος όλο αυτό διογκώνεται μέσα μου…ακούω τους γύρω μου να έχουν φίλους αγαπημένους, να ταξιδεύουν όλο το κόσμο, να κάνουν καριέρα, να βγάζουν πολλά χρήματα και νιώθω ένα τίποτα, οριακά ζηλεύω.
Σπουδάσα και έχω δουλέψει σκληρά, πέρασα χρονιές που ήξερα ότι τα πάω καλά…ότι θα κάνω καριέρα και κάποια στιγμή κατάλαβα ότι όλο αυτό δεν με οδηγεί πουθενά, κουραστικά…κάηκα και είπα θα γίνω ελεύθερος επαγγελματίας…έλα ομως που δεν έχω κανένα κίνητρο να δουλέψω…νιώθω ότι μου λείπει ο ενθουσιασμός σαν να με ρουφάει μια τρύπα απραξίας και πραγματικά σαν να θέλω να αλλάξω 30 καριέρες ταυτόχρονα.
Ο σύντροφος μου κάθεται και τα ακούει όλα αυτά με υπομονή και αγάπη αλλά και αυτός δεν μπορεί να μου δώσει λύση…το μόνο που μου λέει είναι ότι ξέρει ότι δεν είμαι γυναίκα που μπορεί να κάτσει σπίτι να μεγαλώσει ένα παιδί (ο χειρότερος μου εφιάλτης) και ξέρει ότι κάποια στιγμή θα βρω την άκρη μου…όλα αυτά ενώ μπαίνω κάθε μέρα στο LinkedIn για μα βρω κάτι καινούργιο, ενώ έχω τη δίκη μου δουλειά, είμαι έγκυος και δεν μπορώ να βρω μια άκρη.
Μηπως τελικά το έχασα το τρένο με τις λάθος επιλογές μου;
Σε ευχαριστώ….
Η μπερδεμένη.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Μια μπερδεμένη κοπέλα
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Για ποιο χαμένο τρένο μιλάς ακριβώς; Είσαι όντως μπερδεμένη. Αλλά μάλλον είσαι περισσότερο κουρασμένη. Και σπούδασες, και δούλεψες, και άλλαξες δουλειές, και κάηκες, και τώρα έχεις δική σου δουλειά, και προσπαθούσες να μείνεις έγκυος, και εξωσωματική, και να τώρα εγκυμοσύνη, κι όλα αυτά πριν καν κλείσεις τα 30. Εξαντλήθηκα και που τα έγραψα. Αντί να παλεύεις όλες τις μάχες μαζεμένες, άρχισε να βάζεις προτεραιότητες. Προς το παρόν ηρέμησε και δώσε την προσοχή σου στην εγκυμοσύνη σου, στον σύντροφό σου, και στην προετοιμασία σας για τον ερχομό του μωρού. Αν σας παίρνει για ένα διάστημα να μην δουλεύεις μέχρι να συνέλθει… Διαβάστε περισσότερα »
Dear μου, κανεις δεν θα σου πει ότι κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Εν έτη 2023 όταν κάνεις παιδί στα late 20s είναι πολύ πιθανό την ίδια στιγμή που εσύ έχεις μια κοιλιά τούρλα και κράμπες κάποια φίλη σου εκεί έξω να δουλεύει δίχως αύριο, μετά να πηγαίνει γυμναστική και μετά για κοκτέιλάρες. Και αύριο μεθαύριο που εσύ θα ξεσκατιζεις και θα καθαριζεις εμετούς οι φίλοι σου να αράζουν στα μινιμαλ σαλόνια τους χαιδευοντας τα κατοικίδια τους στη χειρότερη. Είναι ευτυχισμένοι απαραίτητα? Όχι. Φαίνονται να είναι σε καλύτερη φάση? Ναι. Ποιο είναι το θεμα: είναι μεγάλο το ποσοστό ανθρώπων που… Διαβάστε περισσότερα »
Φίλη πραγματικά τα έχεις μπερδέψει όλα. Αλλά χαλάρωσε, γιατί οι ορμόνες της εγκυμοσύνης ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κρίση που περνάς. Όταν με το καλό γεννήσεις και δεις το μωράκι σου, θα νιώσεις καλύτερα. Αφού προσπάθησες πολύ με εξωσωματική να το πετύχεις, σημαίνει ότι το ήθελες, οπότε πρέπει να νιώθεις τυχερή που τα κατάφερες, υπάρχουν γυναίκες με πολλές κιόλας εξωσωματικές που δεν τα κατάφεραν ποτέ. Εκείνες θα ζήλευαν πολύ εσένα που νιώθεις ένα τίποτα, εσένα που με τη σειρά σου τώρα ζηλεύεις άλλους. Δεν είσαι ένα τίποτα, είσαι μια γυναίκα που θα ζήσει σε λίγο τη μεγάλη χαρά της… Διαβάστε περισσότερα »
Στο μεταξύ όταν γεννήσει παίζει να νιώσει χειρότερα έχοντας την φροντίδα ενός ανημπορου άνθρωπου. Επίσης το ότι πέτυχε εγκυμοσύνη με εξωσωματική δεν σημαίνει ότι δεν έχει δικαίωμα εντέλει να αισθάνεται άσχημα/περιεργα. Τι σημαίνει ότι άλλες δεν μπορούν να κάνουν παιδί και ζηλεύουν? Τι είναι η αναπαραγωγή, αγώνας δρόμου που απαιτεί ικανότητες και θυσιες? Οχι, καλώς ή κακώς είναι τυχαίο γεγονός μπορεί κάποιος που πεθαίνει να κάνει μωρό να μην μπορεί και άλλοι που είναι ανίκανοι/αδιάφοροι/ακατάλληλοι να γεννοβολάνε δίχως αύριο.
Από τη μία λέει ότι το χειρότερο της είναι να κλειστεί σ’ενα σπίτι φροντίζοντας ένα μωρό και σ’ αυτό συμφωνεί και ο σύζυγός της. Από την άλλη μπήκε στη δύσκολη, ψυχοφθόρα διαδικασία της εξωσωματικής. Όταν το να φροντίσεις ένα παιδί σου είναι εφιάλτης, δεν μπαίνεις σε τέτοια διαδικασία. Όσοι κάνουν παιδιά πρέπει να έχουν και την υπευθυνότητα να τα φροντίσουν και να μην το κάνουν για άλλους λόγους όπως κοινωνική πίεση κτλ. Από την άλλη, ποιος είπε ότι δεν έχει το δικαίωμα να νιώσει σύγχυση; Της είπα οτι πιθανόν να περνάει μια παροδική κρίση λόγω και των ορμονών της εγκυμοσύνης… Διαβάστε περισσότερα »
Ούτε εγώ κατάλαβα τι εννοεί με αυτό, αλλά μάλλον ορμόνες ή υπερβολική προσκόλληση στα σόσιαλ.
Πολύ ωραία τα έγραψες φίλη
Δεν έχω καταλάβει…τι εκαναν οι φίλοι σου που δεν το έκανες εσύ αλλά ήθελες? Ταξίδια και μεταπτυχιακά? Ποιος σε εμποδίζει να ταξιδεύεις μαζί με το μωρό? Και ποιος ορίζει όριο ηλικίας στα μεταπτυχιακά? Επίσης πώς είσαι στο μηδέν με δική σου δουλειά? Άλλοι παίρνουν βασικό μέχρι τα 50 και είναι στο ίδιο πόστο. Γιατί επιλέγεις να συγκρίνεσαι με αυτούς με τις φάνσυ καριέρες? Οι οποίοι στην τελική μπορεί να ξεκινησαν από άλλη αφετηρία από σενα πχ να δούλεψαν πρώτη φορά στα 26 και να μη χρειάστηκε να ζοριστούν για τίποτα. Ε ξέχνα πια το αφήγημα των ίσων ευκαιριών, φίλη! Ο… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν άλλοι που βλέπουν εσένα και λένε πως “έφτιαξες την ζωή σου” επειδή είσαι παντρεμένη/συγκατοικείς με ένα παιδί στα σκαριά.Εγω συνέχεια βλέπω πως στην Ελλάδα τουλάχιστον το να έχεις κάνει παιδί θεωρείται πως έχεις προχωρήσει στην ζωή σου ,το οποίο θεωρείται πιο σημαντικό απ’ την καριέρα αν έχεις σύζυγο με καλή/σταθερή δουλειά. Τα χρήματα προφανώς είναι νούμερο ένα στόχος για τους περισσότερους,καθώς επηρεάζουν όλες τις πτυχές της ζωής μας,αλλά με μια πολύχρονη οικονομική κρίση, πολλοί δεν έχουμε αξιοποιήσει τα ταλέντα μας. Πρώτη φορά ακούω την οπτική “είμαι παντρεμένη με ένα παιδί και νιώθω έχω μείνει πίσω” Μάλλον δεν ήταν αυτός… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε καλώς την φωνή του πεπρωμένού! Έχεις ήδη καταλάβει ποιά φωνούλα που σου ψυθίριζει στο αυτί εκεί που κοιμάσαι έτσι? Λοιπόν σου κλήρωσαν ένα δρόμο που δεν θες τελικά, δεν σε πάνε τα πόδια σου πως να τον περπατήσεις, αλλά αδυνατείς να καταλάβεις πως δεν είναι αποτυχία να τον αφήσεις. Γι αυτό μπλοκάρεις, θα έπρεπε να έχεις όρεξη κι ενθουσιασμό κι οσο δεν έρχεται μόνο του (διότι αυτό υποτίθεται είσαι) πέφτεις σε μία ανατροφοδοτούμενη δίνη. Ξεκίνα απο το χειρότερο σενάριο, πες πως δεν υπάρχει οικονομικό θέμα, ΤΙ θα γίνει αν θέλεις να μείνεις σπίτι καμιά 2τια με το παιδί σου.… Διαβάστε περισσότερα »
Κανείς σκέψεις που κάναμε σχεδόν όλες, όσες είχαμε μια καριέρα και αποφασίσαμε να γίνουμε μάνες. Δεν είναι για όλες μας η μητρότητα αυτοσκοπός , ακόμα κι αν ήταν μια από τις επιθυμίες μας. Σε αντίθεση με κάποια σχόλια που αναρωτιούνται για ποιο λόγο αισθάνεσαι έτσι , από τη στιγμή που μπήκες στη διαδικασία εξωσωματικής εγώ νομίζω ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό που νιώθεις. Η μητρότητα είναι μια από τις επιθυμίες σου και όχι η Ιθάκη σου. Βιώνεις τώρα μια περίοδο που όλοι γύρω σου ασχολούνται με τη κοιλιά σου, με το μωρό μέσα της, με τη ζωή σου που θα… Διαβάστε περισσότερα »
Δε θα σταθώ στην ηλικία σου γιατί είναι σχετικό για κάθε ενήλικη γυναίκα το πότε θα γίνει μητέρα. Οι περισσότερες γυναικες λενρ τα αντίθετα από σένα, θεωρούν ότι έχασαν το τρένο επειδή δεν έκαναν παιδί ακόμα και ζηλεύουν τις φίλες τους που έχουν παιδιά. Ποια έχει δικιο; Εσυ ή οι αλλες. Καμία. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν είναι οι ζωές των άλλων τέλειες όπως νομίζουμε και σε κάθε επιλογή κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις, πρέπει να είναι σωστή για σένα όχι συγκριτικά με το τι κάνουν άλλοι. Αυτό που μου κάνει εντύπωση σε όσα λες είναι πως μιλάς λες… Διαβάστε περισσότερα »
Δανείζομαι και παραθέτω την πολύ απελευθερωτική φράση της Ρένας: δεν είσαι η μητέρα σου και δεν είσαι καταδικασμένη να ζήσεις τη ζωή της. Και κατ’ επέκταση τον χειρότερο εφιάλτη σου όπως λες. Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μεγαλώσεις παιδιά κι εσύ έχεις ήδη αναγνωρίσει τι δεν θέλεις να κάνεις. Όπως γράφουν και στα υπόλοιπα σχόλια, αξιοποίησε τον χρόνο της εγκυμοσύνης, ώστε να αποφασίσεις πώς θέλεις να προχωρήσεις.
Εισαι μπερδεμενη και μαλλον και πανικοβλημενη, ισως απο την επερχομενη μητροτητα και τις τεραστιες αλλαγες που φέρνει. Μαζι προφανως και με μια ριζωμένη νοοτροπία απο τη μητερα σου, που εζησε τη δικη της ματαιωση και μετανιωσε για καποια πραγματα που εκανε ή δεν εκανε. Επισης αισθανομαι ενα αγχος οτι αν δε γινουν ολα τωρα, δε θα γινουν ποτε. Καταρχας, η ζωη δεν τελειωνει με τα παιδια, αρχιζει απλα ενα αλλο κεφαλαιο. Με λιγη καλη θεληση και στηριξη απο το περιβαλλον σου μια χαρα θα προσαρμοστεις. Επιπλεον εισαι μικρη ακομα, εχεις ολο τον καιρο να κυνηγησεις την καριερα σου, να πας… Διαβάστε περισσότερα »