Καλησπέρα. Για πολλά χρόνια ήμουν μόνη μου από δική μου επιλογή. Ύστερα τον είδα και κατάλαβα τι θα πει έρωτας με την πρώτη ματιά. Αργήσαμε πολύ να γίνουμε ζευγάρι αλλά ποτέ δεν τον έβγαλα από το μυαλό μου, ακόμα και όταν για ένα μεγάλο διάστημα είχα χάσει κάθε ελπίδα.
Εξακολουθούσα και εξακολουθώ να μη θέλω κανέναν άλλο. Όμως η σχέση μας από τη στιγμή που ξεκίνησε δεν είχε καμία σχέση με την υπέροχη ιστορία που είχα φανταστεί τόσο καιρό.
Από πολύ νωρίς δέχτηκα έντονη συναισθηματική κακοποίηση από αυτό τον άνθρωπο. Δοκίμασα κάποιες φορές να φύγω, αλλά με κρύα καρδιά, γι’αυτό και δεν του ήταν δύσκολο να με κρατήσει. Για ένα διάστημα λοιπόν στην αρχή κατάπινα τη συμπεριφορά του, και από ένα σημείο και μετά άρχισα κι εγώ ένα άγριο λεκτικό και ψυχολογικό μπούλινγκ. Ένα χρόνο με κακοποιούσε και μετά τον 3ο-4ο μήνα άρχισα κι εγώ να ανταποδίδω με άλλο τρόπο την κακοποίηση.
Εδώ και λίγους μήνες έχει βελτιωθεί η συμπεριφορά του (διστάζω ακόμα να πω ότι έχει διορθωθεί) και επιπλέον του έχουν προκύψει οικογενειακά και επαγγελματικά ζόρια. Και ενώ κάποιες φορές μπορώ να του προσφέρω κατανόηση και συμπαράσταση, και το χαίρομαι, άλλες τόσες φορές υπερισχύει η μνησικακία και η δυσπιστία για όσα περάσαμε και αντί για στήριγμα τού γίνομαι ένα ακόμα βάρος.
Αυτό που θέλω να πω είναι το εξής: Ναι μεν μπήκα σε αυτή τη σχέση με τις καλύτερες προθέσεις οι οποίες δε βρήκαν πρόσφορο έδαφος. Από τη στιγμή όμως που αυτός είναι όπως είναι και εγώ έμεινα μαζί του, σκέφτομαι ότι όλο το φταίξιμο είναι δικό μου. Ότι δε δικαιολογούμαι να τιμωρώ και να εκδικούμαι κάποιον γιατί μου κάνει αυτό που επέλεξα (έστω και σαν το οριακά μικρότερο και το ευκολότερα αναστρέψιμο από δύο κακά, κατά τη γνώμη μου) να ανεχτώ. Όχι ότι δεν τον θεωρώ απαράδεκτο με αυτά που έκανε. Πιστεύω όμως ότι τουλάχιστον άλλο τόσο απαράδεκτη είμαι κι εγώ.
Και ακόμα λιγότερο δικαιολογούμαι να επαναλαμβάνω κάθε τόσο την εχθρική συμπεριφορά, έστω και με πιο ήπιο τρόπο, τώρα που αυτός έχει πλέον φτιάξει τη δική του και περνάει και δύσκολα. Δε θέλω ούτε να τσακωνόμαστε άλλο ούτε να χωρίσουμε. Θέλω να είμαστε μαζί και να είμαστε καλά και οι δύο. Να κάνουμε καλό ο ένας στον άλλο. Αγάπη είχα από την αρχή να του δώσω, όχι επιθετικότητα. Αλλά μου την έφτυσε επανειλημμένα στα μούτρα. Πώς θα μπορούσα να ελέγξω τώρα τα αρνητικά μου συναισθήματα και τις αρνητικές μου συμπεριφορές;
ΑΠΟ ΤΗΝ – “Ελένη Ζ.”
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοπέλα μου δεν έχεις ιδέα τι θα πει πραγματική αγάπη. Είσαστε σε ένα τοξικό κύκλο από codependency. Αν νομίζεις ότι θα αλλάξει και θα σε αγαπήσει, σου έχω νέα. Πότε δεν θα αλλάξει. Πότε δεν θα σε αγαπήσει όσο και αν προσπαθήσεις. Τον χρόνο σου μόνο χάνεις και την ψυχική σου ηρεμία. Ενημερώσου για τα Red Flags και Green Flags σε μια σχέση. Επίσης ενημερώσου για το τι αντιδράσεις έχει ένας άνθρωπος όταν δέχεται επίθεση. Εσύ αυτή την στιγμή βρίσκεται στο Fight mode.
Επειδη κάποιοι αναρωτήθηκαν γιατί μένεις, ίσως δεν διάβασαν ότι ο σύντροφος σου άλλαξε συμπεριφορά και ότι εσύ θέλεις να μείνεις αλλά να είστε καλά, αγάπη κ έρωτας υπάρχει προφανώς, όπως υπάρχει και τοξικότητα, υπηρξε σαφως και κακοποίηση, από εκεί και πέρα, αν και δεν μας δίνεις πολλές πληροφορίες, θα σου πρότεινα να απευθυνθείτε και οι δύο σε ψυχολογους, όμως μη το κουρασεις. Μερικες φορές όσο ερωτευμένοι και αν είναι δύο άνθρωποι, όσο και αν ταιριάζουν ερωτικά, δεν είναι αρκετό για μια υγιή, μακροχρονια και ήρεμη συμβίωση.
Οι σχέσεις δεν είναι αυτό που φανταζόμαστε, είναι αυτό που ζούμε.
Τις απαντήσεις τις δίνεις η ίδια: Μπήκες σε μια σχέση “με τις καλύτερες προθέσεις, που όμως δεν βρήκαν ανταπόκριση” και σαν να μην έφτανε αυτό, “πολύ γρήγορα άρχισε η συναισθηματική κακοποίηση”. Πρόκειται για μια σχέση κακή, αταίριαστη, κακοποιητική.
Δεν έχει νόημα να περιμένεις κάτι να αλλάξει, γιατί η δυναμική μεταξύ σας είναι αρνητική. Μην σπαταλάς τον υπερ-πολύτιμο χρόνο σου με φαντασιώσεις προσδοκίες και όνειρα που δεν έχουν βάση για να εκπληρωθούν.
για πιο λογω ειστε ακομα μαζι ειπαμε? αυτη η σχεση ειναι τοξικη. το αν θα αλλαξει η οχι ειναι στο χερι του και καλυτερα ειναι να ξεκινησετε ψυχαναλυση για να δειτε τι συμβαινει και στους δυο. γιατι αυτος ειναι κακοποιητικος και εσυ γιατι δεχεσαι την κακοποιηση. δεν ειναι λογικη αυτη η συμπεριφορα που βγαζει και πρεπει να σκεφτεις το να φυγεις απο αυτην την σχεση πριν γινουν χειροτερα τα πραγματα. ευχομαι τα καλυτερα!
Χρειάζεται να φύγεις, είναι αδιάφορο αν ήταν είναι κακποιητικός άλλαξε μπλα μπλα μπλά. Χρειάζεται να φύγεις γιατί αντί να σε κάνει καλύτερη αυτός ο έρωτας σε κάνει χειρότερη, κατ’ εξακολούθηση μάλιστα. Σου αρέσει η ζωή σου, όχι αυτή που ελπίζεις να έχεις μαζί του, αυτή που έχεις. Δεν ξέρω αν ήταν άμυνα, το αν είσαι δικαιολογημένα οργισμένη είναι δικό σου θέμα να διερευνήσεις αλλά το γιατί δεν αλλάζει το γεγονός πως νιώθεις σκ**α με τον εαυτό σου. Χρειάζεται να φύγεις γιατι στο τέλος θα χαθείς τελείως μέσα σε όλο αυτό, θυμήσου ποιά ήσουν, ποιά έγινες και φύγε για να ανακτήσεις… Διαβάστε περισσότερα »
O συνδυασμός των χαρακτήρων των δυο σας δεν είναι καλός και καλύτερα να μην είστε μαζί. Σε έναν άλλο κόσμο, σε μια άλλη ζωή, αν εσείς είχατε άλλους χαρακτήρες ίσως να λειτουργούσε, μα σε τούτη τη ζωή και με τους χαρακτήρες που έχετε μόνο κακό κάνετε ο ένας στον άλλο. Τα υπόλοιπα ρομαντικά που γράφεις στην πράξη δεν ισχύουν.
Ειστε λαθος ο ενας για τον αλλον. Αν, αντι να σας βγαινει ο καλυτερος εαυτος σας σε μια σχεση, σας βγαινει κακοποιηση, εκδικητικοτητα, νευρα, και κακες συμπεριφορες, μισος κι ανταγωνισμος, απλα δεν κανετε μαζι. Κι οσο μενεις οσο χειρότερο για σενα. Και δουλεψε οσο μπορεις με τον εαυτο σου, γιατι μενεις σε αυτη την κατασταση και γίνεσαι κακοποιητης. Η κακοποιηση κατ εμε δε δικαιολογείται, αφου μαλιστα καταλαβαινεις τι και γιατι το κανεις.