«Α, μπα» classics: Ή θα χωρίσω ή θα ξεχάσω τον άλλον

Γειά σου 🙂 Θα ήθελα να παραθέσω μια ιστορία που εδώ και καιρό σκέφτομαι να στην γράψω! 23 χρονών, 3 χρόνια σχέση πολύ όμορφη και όλα να κυλάν όπως πρέπει-με τα ταξιδάκια της,τις αγάπες της,τις συζητήσεις,τις παρέες και όλα-Και ενώ πραγματικά όλα ήταν στο πικ της ευτυχίας, το καλοκαίρι πήγα σε ένα σεμινάριο και γνώρισα έναν τύπο.Από την πρώτη στιγμή συναντήθηκαν τα βλέμματά μας και κατάλαβα ότι θα γίνει κάτι κακό..ότι έχει πολύ ψωμί η υπόθεση.(ποτέ άλλοτε δεν πίστεψα στους κεραυνοβόλους έρωτες και σε αυτά τα μελό αλλά για μια στιγμή μου φάνηκαν όλα τόσο αληθινά).Μέσα στις κενές μας ώρες του σεμιναρίου ήπιαμε κάποιες φορές καφέ μαζί,κάποιους ατελείωτους καφέδες με συζητήσεις που μου είχαν πάρει τα μυαλά.Ήταν σαν να τον ήξερα χρόνια και ένιωθα υπέροχα.Δεν ήθελα να το συνεχίσω παραπάνω λόγω της σχέσης μου και έτσι φύγαμε από το σεμινάριο με τις αναμνήσεις των καφέδων μας και κανέναν άλλον ερωτικό υπαινιγμό.Παρ’όλα αυτά μετά άρχισαν απανωτά μηνύματα για το πόσο πολύ με θέλει,ότι δεν του έχει ξανασυμβεί αυτό και ότι είναι κάτι που πρέπει να ζήσουμε γιατί η ένωσή μας ήταν κάτι το ξεχωριστό.Του είπα πως έχω σχέση και ότι δεν θα ήθελα να τα χαλάσω όλα για έναν ενθουσιασμό και αυτός συνέχισε λέγοντάς μου ότι δεν είναι ένας ενθουσιασμός.Και επειδή ήδη έχω μακρυγορίσει αρκετά να σου πω σε αυτό το σημείο ότι από τις τύψεις μου ζήτησα από το αγόρι μου να πάρουμε λίγο χρόνο ξεχωριστά.Μέσα σε αυτόν τον χρόνο βρεθήκαμε με τον άλλον.Ήταν ένα άσχετο,έξαλλο και φανταστικό 3ήμερο σε μια παραλία.Περάσαμε αυτές τις μέρες σαν να ήταν 3 ώρες και φεύγοντας οριακά δεν μου μιλούσε γιατί είχε τσατιστεί(;!)που δεν με είχε γνωρίσει πιο νωρίς και ότι όλο αυτό είναι καταδικασμένο γιατί σε λίγες μέρες θα έφευγε για σπουδές στο εξωτερικό.Όμως συνεχίσαμε να μιλάμε(μέχρι που μου είπε να πάω μαζί του).Ο καιρός πέρασε όμως,εγώ επέστρεψα στη βάση μου και μαζί και στη σχέση μου.Δεν ένιωθα ότι μπορούσα να χωρίσω..τον αγαπώ τόσο πολύ και όλα είναι πολύ όμορφα!Και έτσι προσπάθησα να διακόψω την επικοινωνία μου με τον άλλον, κάτι που ακόμη και τώρα δεν επιτεύχθηκε με μεγάλη επιτυχία,αλλά τουλάχιστον μιλάμε αραιά και σαν φίλοι-που δεν είμαστε..-Έπειτα βέβαια αραίωσαν από την μεριά του πολύ τα πράγματα.Και μετα από όλο αυτό το στόρι έφτασα στο ζουμί.Γυρίζει για Χριστούγεννα και μου ζήτησε να βρεθούμε.Θέλω τόσο πολύ να τον ξαναδώ,να ξανανιώσω όλο αυτό το περίεργο πράγμα αλλά δεν δικαιούμαι να περιπαίζω έτσι το αγόρι μου,ούτε να ξαναζητήσω “χρόνο”.Ή θα χωρίσουμε ή θα ξεχάσω κάθε πιθανή συνάντηση και επικοινωνία με τον άλλον.Αξίζει για μια φορά,για μια στιγμή,για κάτι αβέβαιο,κάτι καταδικασμένο να χαλάσω τη σχέση μου,η οποία μου δίνει πολλά σε πολλά επίπεδα και νιώθω όμορφα μέσα σ αυτήν;Είναι δύο πράγματα τόσο διαφορετικά και δεν μπορώ να καταλάβω τί αξίζει και τί θέλω.

-coffeeisallweneed

Τα Χριστούγεννα πέρασαν αλλά αυτό που θα σου πω ισχύει έτσι κι αλλιώς. Πρώτον, το αγόρι σου το περιπαίζεις έτσι κι αλλιώς εδώ και πολύ καιρό. Δεύτερον, όσο και να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο μοιραίο σταυροδρόμι, δεν έχει και πολλή σημασία τι θα κάνεις τώρα, γιατί ό,τι και να κάνεις, λάθος θα είναι, κι αυτό γιατί δεν έχεις αρκετή φαντασία. Αυτό που σου προτείνεται να ζήσεις δεν είναι καταδικασμένο. Προτιμάς τη σιγουριά, και αυτό είναι που τελικά θα σε φάει.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News