Αγαπημένη μου Αμπά, Ήρθε λοιπόν αυτή η ώρα που πρέπει και εγώ να σου γράψω το πρόβλημα μου. Ξέρω ότι προφανώς δεν είναι σοβαρό αλλά εμένα με ταλαιπωρεί. Είχα μια σχέση από απόσταση με ένα παιδί, εγώ Αθήνα αυτός Κρήτη. Κάποια στιγμή στην διάρκεια της σχέσης του είχα δώσει μερικά βιβλία Γερμανικών γιατί σκόπευε να δώσει εξετάσεις για να πάρει ένα πτυχίο, ενώ εγώ ήδη το έχω και του έδωσα τα βιβλία μιας και δεν τα χρειαζόμουν. Χωρίσαμε λοιπόν και εγώ ,μετά από αρκετούς μήνες η αλήθεια είναι, τα ζήτησα πίσω. Του εξήγησα ότι δεν τα χρειάζομαι άμεσα απλά θεώρησα καλό να τα ζητήσω τώρα πριν περάσει παραπάνω καιρός γιατί μετά θα ήταν αρκετά περίεργο να εμφανιστώ και να τα ζητήσω. Του είπα πως αν σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει να τα κρατήσει και όταν μπορεί να μου τα στείλει. Μου απάντησε λοιπόν ότι όχι δεν τα χρειάζεται και αφού είναι δικά μου θα μου τα στείλει από Δευτέρα (έστειλα μήνυμα Παρασκευή). Ε λοιπόν έχει περάσει 1,5 μήνας και τα βιβλία ακόμα έρχονται. Δεν ξέρω τι να κάνω. Σκέφτηκα να ξαναστείλω μήνυμα αλλά από την άλλη δεν θέλω να είμαι η τρελή που ζητάει τα βιβλία της. Είμαι σε τρομερά δύσκολη θέση, δεν θέλω να γίνω κουραστική με τα μηνύματα. Πες μου σε παρακαλώ τι να κάνω είσαι η τελευταία μου ελπίδα. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ.
Μπορείς να μου πεις γιατί σε ταλαιπωρεί αυτό το θέμα; Γιατί προφανώς δεν είναι τα βιβλία το πρόβλημα σου. Σου είναι δύσκολο να δεχτείς ότι είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις; Ότι υπάρχει μια εκκρεμότητα που δεν μπορείς να βάλεις στο ντουλαπάκι του μυαλού σου ως ολοκληρωμένη; Ό,τι και να είναι, δεν είναι καλό. Σου είπε ότι θα σου τα στείλει, δεν σου τα έστειλε, άστα να πάνε στο καλό, ξέχνα τα βιβλία, πέτα το τηλέφωνό του, δεν χρειάζεσαι τα βιβλία για να νιώσεις καλύτερα. Μερικές φορές στη ζωή χάνουμε. Πράγματα, ανθρώπους. Πρέπει να είμαστε στη θέση να το ξεπερνάμε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Άτομα που κρατάνε βιβλία και δεν τα επιστρέφουν ποτέ πρέπει να στήνονται στον τοίχο και να εκτελούνται χωρίς να έχουν δικαίωμα κάποια τελευταίας επιθυμίας…
Πολλή βίαιη εικόνα για μια στίβα βιβλία. Κρίμα.
Σπανια θα διαφωνησω τοσο ριζικα με την Α, μπα. Σιγα που θα αφησω βιβλια στον καθε πρωην. Ειναι δικα της και εχει δικαιωμα να τα παρει πίσω. Μπορεί καλλιστα να επεξεργαστει την απωλεια της σχεσης εχοντας τα πράγματα της.
Γενικός κανόνας,όσες φορές δάνεισα κατι εγω βγηκα η χαμενη ,διοτι η μου τα γυρνουσαν κατεστραμενα η και καθολου με την ατακα ”ελα μωρε πως κανεις ετσι”.Οποτε παιδια μην δανειζετε τιποτα σε κανεναν οσο καλος φιλος και να ειναι.
Εάν σώνει και ντε θέλεις πίσω τα βιβλία σου, στείλε κούριερ μετά από συννενόηση μαζί του να τα παραλάβει και να σου τα φέρει.
Ρωτά τον ποτε τον βολεύει να στείλεις κούριερ, θα σου πει μια μέρα και ώρα λογικά, πάρε τηλ μια κούριερ, στειλτην και τέλος.
Εντάξει, το δέχομαι για όλα τα υπόλοιπα, αλλά όχι και τα βιβλία. Δεν με νοιάζει να χάσω λεφτά, γκόμενο, ρούχα, παπούτσια, φαγητό (συνεχίστε ελεύθερα…), αλλά ΟΧΙ και τα βιβλία. Όποιος δεν επιστρέφει βιβλία μπαίνει αυτόματα στη μαύρη λίστα.
Από τις ελάχιστες φορές που δεν συμφωνώ με την άμπα, τα βιβλία μου δεν τα χαρίζω σε κανέναν. Και ειδικά τα γερμανικά, που κάνουν και μια περιουσία. Εν ανάγκη θα πήγαινα στο σπίτι του για να τα πάρω.
Γιατί να τα αφήσεις τα βιβλία ; Δεν καταλαβαίνω. Δικά σου είναι και είναι υποχρέωση του να τα γυρίσει πίσω. Εννοείται να ξαναστείλεις και να γίνεις όσο φορτική χρειαστεί για να τα πάρεις πίσω.
Για αυτό δεν δανείζω ποτέ βιβλία. Έχω χάσει βιβλία δανεικά κι αγύριστα που εξαντλήθηκαν από τον εκδοτικό οίκο και δεν τα ξαναβρήκα ποτέ. Όποιος θέλει ένα βιβλίο μου, μπορεί να έρθει στο σπίτι μου, να αράξει (θα του φτιάξω και καφέ) και δεν θα τον ενοχλήσω καθόλου. Αλλά να περάσει την εξώπορτα με το βιβλίο μαζί….jamais!
Εννοείται κατεβαίνεις Κρήτη με το επόμενο πλοίο και τα παίρνεις αυτοπροσώπως, ήμαρτον με τον κάθενα που καβατζωνει βιβλια 🙄
Ακριβώς . Ας πάρει καινουρια , και άμα είναι πια τόσο Αναντικατάστατα ας βάλει δικηγόρο .
Συμφωνώ με την Α μπα. Όσοι λυσσάνε για πράγματα που θέλουν πίσω , θέλουν να αποκτήσουν κάπως τον έλεγχο . Η να εκβιάσουν μια τελευταία συνάντηση με τον πρώην .
Προσωπικά δε ζήτησα πίσω πράγματα ποτέ . Κάποια από αυτά αγαπημένα η πανάκριβα . Δεν άντεχα την αντιπαράθεση , τα άφησα . Ας τα κρατήσουν να με θυμούνται , η ας τα δώσουν στην επόμενη .