Γιατί είναι κακό να εκφράζεις τα αισθήματα σου σε έναν δεσμευμένο? Και εξηγούμαι…Πέρυσι στη δουλειά γνώρισα έναν συνάδελφο. Ήταν φανερό ότι υπήρχε σπίθα ένταση φλερτ, όπως θέλετε πείτε το. Δε φεροταν το ίδιο σε εμένα και στις άλλες, εκτός πια αν είμαι τόσο αλλοπαρμένη. Με καρφωνε με το βλέμμα, με άγγιζε στη μεση, κοκκινίζε, έκανε πλάκες περί γάμου μεταξύ μας, οπότε γυρνούσα τυχαία τον πετύχαινα να με κοίτα και μετά να απόστρέφει το βλέμμα δήθεν τυχαία, καθόμουν κάπου περνούσε από πίσω μου και έλεγε έτσι όπως κάθεσαι θα περάσει η τύχη από πίσω σου και σε θα το καταλάβεις κτλ. Σε άλλες δεν έλεγε ούτε καλημέρα. Εμένα μου άρεσε από την πρώτη στιγμή και με όλα αυτά πήρα θάρρος, τον χαιδευα στο πηγούνι, στο στερνό, ομως με παραξενεύε που δεν το πήγαινε παρακάτω ενώ είχε δείξει και απογοήτευση όταν είχε μάθει σε μια αρχική μας μίνι κουβέντα πως ήμουν 15 χρόνια μικρότερη του. “Είσαι μικρή”, είχε πει και μάλιστα δύο φορές… Κάτι δε μου κόλλαγε ωστόσο, δεν επιδίωκε έξοδο, και έτσι έψαξα και ανακάλυψα ότι είχε σχέση. Του είπα ότι ήξερα και τον ρώτησα τότε ευθέως αν με γούσταρε, είπε όχι με σκυμμένο το κεφάλι κάτω και ψιλοτραυλιζοντας και με έβγαλε ευγενικα βέβαια “τρελή” τύπου δε σε φλερταρα ποτε και σε προσεγγιζα φιλικά (ρώτησε να του πω και από πότε ήξερα για τη σχέση κτλ) και μετά είχαμε λίγες κουβέντες στη δουλειά (κυρίως τον τρολαρα, τύπου χαβαλέ όπως έκανα με όλους), αλλά το κάρφωμα με τα μάτια και η όλη γλώσσα σώματος συνεχιζόταν αλλά από μακριά. Δεν έκανα τίποτα, δεν πήγα ποτέ να τον βρω, ούτε του είπα πως ένιωθα. Μετά από 4 μήνες και έχοντας πια πόσα χλμ απόσταση μεταξύ μας αποφάσισα να του στείλω ένα μνμ στο κινητο και να του πω όσα ένιωθα κυρίως γιατί ήθελα να προχωρήσω συναισθηματικά και να το βγάλω από μέσα μου(εγώ τον είχα ερωτευτεί από την πρώτη στιγμή, αν και αυτός μου είχε απευθύνει πρώτος τον λόγο στη δουλειά). Φανταστείτε η φίλη μου, και αυτή στην ίδια δουλειά, δεν είχε καταλάβει καν ότι τον είχα ερωτευτεί. Του τόνισα πως ήθελα απλά να το πω και τιποτα παραπάνω. Για αυτό έστειλα και μήνυμα και δεν του τηλεφώνησα. Όμως αυτός μια μέρα μετά μου τηλεφώνησε, ήταν αμήχανος ακριβώς όπως και στη δουλειά τότε, με ρώτησε “τι μήνυμα ήταν αυτό τόσο καιρό μετά” και μετά μιλήσαμε χαλαρά. Τι κάνω, τι κάνει, μου ανέφερε και τη δικιά του έμμεσα, ότι δηλαδή αν δε βρει αυτός δουλειά, θα πάει εκεί που μένει αυτή κτλ. Μου είπε από μόνος του οτι θα μου ξανατηλεφωνησει να τα ξαναπούμε, μου ευχήθηκε δύναμη και κλείσαμε. Έχουν περάσει 15 μέρες, δεν ξέρω αν θα ξαναπάρει και δε με αφορά. Εγώ το είπα και ξαλαφρωσα, όμως όταν το έγραψα στη λαιφο πολλοί με κρινανε. Δε νιώθω πως έκανα κάτι κακό, αφού δεν του ζήτησα κάτι. Αν ήθελα να τον χωρίσω η τεσπα να τον επιδιώξω θα είχα κάνει κάτι όταν δουλεύαμε μαζί ή θα είχα πάει να τον βρω, θα κωλοτριβομουν κτλ. Όμως εγώ όταν το έμαθα απομακρυνθηκα και τον δούλευα, χαβαλέ κτλ, η δεν του μιλούσα καν. Ένα μνμ έστειλα τώρα και δεν τον ξαναενοχλήσα. Και παρότι είπε να τα ξαναπούμε δεν τον πήρα τηλ ούτε πρόκειται. Είναι τόσο κακό που ήθελα να πω σε έναν δεσμευμένο τι νιώθω? Υγ. Δεν ξέρω αν τελικά όντως με έβλεπε φιλικά. Πολύ πιθανό. Σημειωτέον πως έμαθα ότι κάνει και ναρκωτικά ελαφριά, οπότε ίσως όντως να μη με φλέρταρε και απλά τότε να ήταν “φτιαγμένος”
Το να γράφεις κάτι τέτοιο δημόσια στο ίντερνετ και μετά να αναρωτιέσαι γιατί σε κράζουν είναι πολύ μεγάλη αφέλεια, και αυτό με απασχολεί πιο πολύ από όλα.
Οι απαντήσεις που παίρνεις στο ίντερνετ δεν είναι οι απαντήσεις που θα έπαιρνες από τους φίλους σου ή έστω από ανθρώπους που σε ξέρουν. Είναι οι απαντήσεις του όχλου που αντιδρά στερεοτυπικά σε στερεοτυπικούς ρόλους. Η «αντροχωρίστρα», ο «δεσμευμένος», το «γραφείο» και τα λοιπά και τα λοιπά. Ο καθένας κάνει τις δικές του προβολές, ακολουθώντας τους ρόλους που μας έχουν αναθέσει. Οι γυναίκες κάθονται στα αβγά τους και περιμένουν να τις διαλέξουν, οι σχέσεις είναι ιερές, ο άντρας που μπαίνει σε πειρασμό, και πάει λέγοντας – ας μην γράφουμε την αλφαβήτα. Δεν ξέρω αν είναι «κακό» που το είπες γιατί δεν ξέρω τι θα πει «κακό» σε αυτή την περίπτωση. Με την έννοια αν έβλαψες κάποιον, όχι, δεν είναι κακό. Κακό για σένα, είναι; Εσύ λες ότι ξαλάφρωσες, αν ισχύει, και πάλι δεν είναι κακό. Θα έπρεπε να ξέρεις γιατί θεωρείται κακό από την κοινωνία και να μην τη ρωτάς, όμως.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
“… τον χάιδευα στο πηγούνι, στο στέρνο ”
γάτος είναι; αχαχαχαχαχ
Σε εργασιακό χώρο εντωμεταξύ κι αυτός και η φίλη δεν είχαν καταλάβει τίποτα. Μα πού δουλεύετε;
Ότι θα μπει κάποιος στο γραφείο αυτή τη στιγμή και θα μου χαιδέψει το πηγούνι και θα πω έλα μωρέ, team bonding!
Αχαχαχαχα team bonding!
Κλαίω!
Τέλειο!
Ναι η αλήθεια είναι ότι κι εγώ σκέφτομαι σε ποια συνθήκη μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο σε ένα γραφείο, αλλά δε βαριέσαι.
Σε μπαρ/καφέ ίσως… για να πήγαινε και μαστουρωμένος ο άλλος. Κάτι τέτοιο φαντάζομαι.
Απο ότι φάνηκε, ναι…
Ίσως ήταν “φτιαγμένος”, ερωτεύτηκα έναν τύπο που δεν έχουμε περάσει μαζί ούτε ένα ολόκληρο 24ωρο, του χάιδευα το πηγούνι κλπ. Αν είσαι δεκαοκτώ όλα καλά. Αν όχι, ψάξτο. Όσο για το κομμάτι δεσμευμένος/η ή μη. Αυτά είναι θέματα που πρέπει να λύσει ο ίδιος κι όχι εσύ. Αν ένιωσες καλά με αυτό που έκανες, όλα καλά.
Υ.Γ Λένα κι εσύ τις δικές σου προβολές κάνεις, δεν έχεις φυτρώσει στον πλανήτη, ούτε είσαι ψυχίατρος. Συμβουλές δίνεις βάσει του τρόπου που έχεις μεγαλώσει.
Προβολές θα έκανε αν της έλεγε “καλά έκανες” ή “κακώς το έκανες”. Η Λένα μένει ουδέτερη βασιζόμενη σε καποια γενικά συμπεράσματα που ισχύουν παγκοσμίως απο καταβολής κόσμου με την κοινή λογική που τελικά δεν είναι τόσο κοινή. Διαφωνώ κάθετα με το σχόλιο σου και το βρίσκω και λίγο αιχμηρό. Προσέχει ΠΑΡΑ πολύ να μην κάνει δικές της προβολές.
Αυτά
Ρε συ Πρίγκιπα βλέπεις μια πόρτα στο βάθος; Άνοιξε τη και βγες αγόρι μου, αρκετά σε φάγαμε στη μάπα. Εδώ είναι το σπίτι της Λένας, αν δεν σ’αρεσει μην έρχεσαι. Άλλο να διαφωνείς και άλλο να γίνεσαι επιθετικός. Η Λένα ποτέ δεν δήλωσε ψυχίατρος και όποτε έχει κρίνει ότι χρειάζεται το συνιστά. Δεν χρειάζεται mansplaining αυτό το σαιτ, έχουμε γκωσει από την πραγματική ζωή, ευχαριστούμε. Εδώ είναι το safe space μας και όποιος δεν καταλαβαίνει που βρίσκεται καλό είναι να πηγαίνει αλλού που να ταιριάζει καλύτερα. Δεν στο χρωστάμε να μας συγχυζεις πρωινιατικα.
Εξωγήινη θέλω να σε αγκαλιάσω και να σου πω ευχαριστώ για τα σημερινά σου σχόλια και σ´αυτή την ερώτηση και στην άλλη με τα χαστούκια ‘της πλάκας’!
Άλλος ένας αρσενικός που τρώει κράξιμο επειδή τόλμησε να εκφράσει απόψη αντίθετη από τη “θεά”.
Κι εγώ έχω κατά καιρούς διαφωνήσει, εδώ όμως συμφωνώ με τη Λένα.
Τώρα γιατί όταν ένας άντρας διαφωνεί, αυτό είναι αυτομάτως mansplaining και να πα να βρει την πόρτα, η ψυχούλα σου το ξέρει. Εγώ ξέρω ότι εδώ είναι ανοικτό σαιτ για ανθρώπους που σέβονται ο ένας τον άλλον, και πολλαπλώς έχω διαβάσει πως θέλετε και input από άντρες. Τους θέλετε μόνο για να συμφωνούν;
@mr Mazis
τι “αρσενικος”; γατος;
και η προσβολη απο μια διαφωνια μπορει να ξεκινησει, αυτο δεν σημαινει οτι οι προσβολες ειναι ευπροσδεκτες επειδη εκφραζουν διαφορετικη αποψη. ο γιαλαντζη πριγκιπας προσβαλει και συκοφαντει, εσυ το βλεπεις σαν σεβασμο και διαφωνια.
μηπως να αλλαζες γιαλια..
Ευχαριστούμε για την υποσημείωση αλλά καταλαβαίνεις, ελπίζω, ότι δεν προσθέτεις κάτι στη συζήτηση; Ή σου αρέσει να λες τα αυτονόητα με την πεποίθηση ότι είπες εξυπνάδα;
για μένα ήταν πάντα ντεκαβλέ ο δεσμευμένος. Μου τη βάραγε το κλισέ έχω την επίσημη και τσιλιμπουρδίζω από δω κι εκεί. Και σαν αλληλλεγγύη προς μια γυναίκα που την κοροϊδεύουν. Από την άλλη, τα συναισθήματα δεν υπακούν σε λογική και κανόνες. Ξέρω 2 περιπτώσεις που ξεκίνησαν έτσι και κατέληξαν μεγάλοι έρωτες. Γι’ αυτό επίσης δεν κρίνω. Όσα φέρνει η στιγμή καμία σκέψη δεν μπορεί να τα προλάβει
Μ’ αρέσουν αυτές οι δουλειές που για να σκοτώσεις τη βαρεμάρα σου , τραβάς απ τα μαλλιά καθε υποψία φλερτ που πλανάται στον αέρα (#not ). Πολύ φασαρία για το τίποτα. Αλλά με ανησυχεί που δεν έμεινες εκεί . Το ξεχείλωσες τοσο , που δε μαζεύεται . Η οριοθέτηση ειναι μια έννοια , που καλό ειναι να μπει στη ζωή σου .
γιατι, τα χαδια στην μουσουδα και στο στερνο, που τα βαζεις;
Αφου γουργουρισε σου λεει..εχω σημαδια.😀
Έστειλες μήνυμα προκειμένου να ανακουφιστείς από τα συναισθήματά σου..Ωστόσο αντί να αισθανθείς καλύτερα στέλνεις ερωτήσεις από εδώ και απο εκεί, χωρίς να νοιώθεις ανακουφισμένη.Δεν νομίζω,λοιπόν, ότι θα έπρεπε να του στείλεις, μιας και αυτή σου η απόφαση σε γέμισε άγχος.Με τον δεσμεύμενο δεν ασχολείσαι όχι γιατί έχει κάποια ιερότητα αλλά γιατί έχει κάνει μία επιλογή και η επιλογή αυτή αποκλείει εσένα.
Τι αποσκοπείς με το μήνυμα εξομολόγησης προς τον δεσμευμένο? Δύο τα τινά. Ή θέλεις να ανοίξεις ένα παραθυράκι για να δεις αν υπάρχει ανταπόκριση, και μάλιστα αρκετά σοβαρή ανταπόκριση, ώστε να γίνει Χ (όπου Χ διαφέρει ανάλογα με τα όρια σου, και μπορεί να είναι από υπομονή μήπως χωρίσει έως παράλληλο δεσμό). Ή θέλεις απλώς να το βγάλεις από μέσα σου, που μεταξύ μας είναι λιγότερο πιθανό γιατί οι ερωτευμένοι που κάνουν τέτοια βήματα ψάχνουν γενικά ανταπόκριση, είτε στέλνουν σε δεσμευμένο είτε σε πρώην. Έστω όμως ότι θέλεις απλώς να το πεις για να το πεις, για να ξαλαφρωσεις. Ε… Διαβάστε περισσότερα »
Μόνο εμένα μου πετάχτηκε το νεύρο στο μάτι όταν διάβασα αυτό;
“καθόμουν κάπου περνούσε από πίσω μου και έλεγε έτσι όπως κάθεσαι θα περάσει η τύχη από πίσω σου και δε θα το καταλάβεις κτλ.”
Όχι, κι εγώ κρίντζαρα τελείως. Μάλλον η ανεκτικότητά μου στις δήθεν αθώες μ@λακίες έχει πιάσει πάτο.
Μου το είχε πει κι εμένα μία όταν ήμουνα μικρός και (ακόμα πιο) χαΐβάνι, και νόμιζα ότι εννοούσε ότι είμαι αφηρημένος και δεν προσέχω τι γίνεται τριγύρω.
αυτο εννοουσε..
Για ποιό λόγο να του στείλεις μήνυμα αφού έχεις ήδη φάει χυλόπιτα;; Για να ξαναφάς και να καταρρακωθεί κι άλλο ο εγωισμός σου;; Όπως βλέπεις για να στέλνεις παντού και να ρωτάς ακόμα προβληματισμένη μάλλον δε λειτούργησε, απλά είχες μια κρυφή ελπίδα ότι θα τα παρατήσει όλα και θα τρέξει να σε βρει. Δεσμευμένος 15 χρόνια μεγαλύτερος που παίρνει ναρκωτικά, μιλάμε κελεπούρι έχασες.
Εμένα δεν μου άρεσε που έστειλες. Σου είπε δεν ενδιαφέρεται και εσύ επέμεινες να στείλεις ένα μήνυμα, το οποίο αν έπεφτε στην αντίληψη της κοπέλας του, πιθανόν να του έφερνε και μπελάδες από το πουθενά.
ε όχι και από το πουθενά
Όταν φλερτάρεις ενώ είσαι σε σχέση, είναι μέσα στο ρίσκο τέτοιοι “μπελάδες”.
” έχουν περάσει 15 μέρες και δεν ξερω αν θα ξαναπάρει και δε με αφορά ” ξερεις ομως ακριβως τις μερες! Μήπως σε μοιάζει τελικά;