Καλημέρα σε όλες. Δεν ξέρω αν αυτό που έχω να μοιραστώ είναι τόσο σεξισμός όσο μού είναι τεράστια απορία εδώ και χρόνια. Γιατί τόση φασαρία με το πατρώνυμο στις φόρμες συναλλαγές του δημοσίου; Θέλω να πω, κάποιες αιτήσεις σου ζητάνε και το όνομα της μητέρας, αλλά δεν θεωρείται τόσο σημαντικό όσο το πατρώνυμο;
Νομικά πώς εξηγείται αυτό; Τι πατριαρχικό κατάλοιπο εξυπηρετεί και που βολεύει (περισσότερο) πρακτικά το πατρώνυμο; Γιατί αν δεν εξυπηρετεί τίποτα, γιατί επιμένουμε κυρίως με αυτό στις περισσότερες συναλλαγές μας με το δημόσιο;
Σας ευχαριστώ.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Σία από το Αθανασία, της Δέσποινας και του Ρούλη
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Υπάρχει μια κάποια εξέλιξη σε σχέση με παλιότερα, όπου στις παντρεμένες το όνομα συζύγου αντικαθιστούσε το πατρώνυμο. Ή μήπως όχι; δεν είμαι σίγουρη, και τα δύο χάλια είναι.
Λόγω δουλειάς τα βλέπω συνέχεια αυτά και εκνευρίζομαι που πρέπει να τα ρωτάω και εγώ στους ασθενείς. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που παίρνω απάντηση “αγνώστου πατρός” και εκεί σκέφτομαι ότι θα ήταν πιο χρήσιμο το όνομα μητέρας, που πρακτικά είναι πολύ πιο δύσκολο να είναι άγνωστη.
Είναι τόσο αναχρονιστικά και εκτός εποχής όλα αυτά. Είμαι σίγουρη ότι είναι θέμα χρόνου να αλλάξουν (γονείς ίδιου φύλου, γονέας 1, γονέας 2 κτλ)
Στις οικογενειακές ιστορίες πάντως καλά κρατεί το όνομα του συζύγου 😆
Ο λόγος που το επώνυμο είναι από την μεριά του πατέρα, είναι προφανώς η πατριαρχική λογική που είναι δομημένη η κοινωνία. Εφόσον το επώνυμο ακολουθεί τη γραμμή του ονόματός μας από την πλευρά του πατέρα, το πατρώνυμο χρησιμοποιείται ως διευκρίνιση σε περιπτώσεις συνωνυμίας (συμβαίνει συχνά ανάμεσα σε ξαδέρφια ή και ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους). Στην περίπτωση που και το πατρώνυμο είναι ίδιο, τότε το όνομα της μητέρας βοηθά στην αναγκαία διευκρίνιση της ταυτοποίησης ενός προσώπου, καθώς και άλλα στοιχεία, όπως η ημερομηνία γέννησης. Μεγάλη η συζήτηση για το πώς θα μπορούσε να αποκατασταθεί αυτή η αδικία προς τις γυναίκες, αλλά… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι, γιατί π.χ. το Ιωάννης Παπαδόπουλος του Γεωργίου είναι μοναδικό. Μακάρι βέβαια να είχαμε κάποιον μοναδικό αριθμό να μας ξεχωρίζει κάτι σαν αριθμό ταυτότητας, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ… Ωχ! Για περίμενε!
Ασφαλώς και υπάρχουν οι αριθμοί (ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, κλπ) και αν κατάλαβα καλά, η δική σας πρόταση είναι η χρήση αυτών των μοναδικών αριθμών. Όμως κάτι τέτοιο δεν λειτουργεί πρακτικά γιατί ο κάθε αριθμός χρειάζεται να αντιστοιχεί σε ένα πρόσωπο – και τα πρόσωπα έχουν ονόματα. Η χρήση του πατρώνυμου είναι προφανής ένδειξη της πατριαρχικής νοοτροπίας/παράδοσης, που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια δείχνει σημάδια αλλαγής και προσαρμογής. Σίγουρα οι φόρμες που καλούμαστε να συμπληρώσουμε στις συναλλαγές μας με το Δημόσιο ή Ιδιωτικά δεν είναι πάντα εκσυγχρονισμένες, όμως είναι πολύ καλύτερα σε σχέση με περασμένες δεκαετίες (όπου παιδιά που δεν είχαν πατρώνυμο δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Θα μιλήσω πρακτικά, καθώς δεν έχω γνώσεις. Αυτή την στιγμή υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός γυναικών που παντρεύτηκαν πριν το 83 και είχαν άλλο επώνυμο πριν παντρευτούν και άλλο επώνυμο μετά τον γάμο. Αυτό λοιπόν κρίνει απαραίτητο να ζητείτε το πατρώνυμο και εκεί βέβαια δεν γράφουν μόνο το μικρό όνομα του πατέρα, αλλά και το επώνυμό του που συνήθως είναι και το επώνυμο που χρησιμοποιούσε η γυναίκα πριν τον γάμο. Με την λογική λοιπόν αυτή, για τις γυναίκες της ηλικίας της μάνας μου το «όνομα πατρός» χρησιμεύει σαν ένα στοιχείο όταν ας πούμε ψάχνεις τα χαρτιά μιας 80χρονης Μαρίας Παπαδοπούλου μετά… Διαβάστε περισσότερα »
αυτος ειναι ο κος Γεωργιος Κουτσομαρίας
Χωρίς να είμαι σίγουρη το πατρώνυμο λειτουργεί σαν middle name sort of έτσι ώστε αν υπάρχουν δυο με το ίδιο όνομα να μπορείς να τους ξεχωρισεις. Το οποίο δεν βγάζει κ πολύ νόημα βέβαια και θα λυνόταν αν ειχαμε ενα δεύτερο όνομα 😅 Εμένα με ενοχλεί η γενική στο επώνυμο γιατί δηλώνει καταγωγή/κτήση. Ίσως γι αυτό πρώτα παει το πατρώνυμο στις αιτήσεις και μετά το μητρωνυμο. Πάω να κάνω λίστα με middle names που θα ήθελα να είχα 🤣
Η κτητική γενική για τις γυναίκες έχει τεράστιο ενδιαφέρον γιατί στο παρελθόν (παρότι οι κοινωνίες ήταν ακόμα πιο πατριαρχικές από τις σημερινές) δεν υπήρχε αυτή η παράδοση. Π.χ. Άννα Κομνηνή, Ζωή Παλαιολογίνα, Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα αντί για Κομνηνού, Παλαιολόγου, Μπούμπουλου, όπως θα λέγαμε σήμερα σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Θα είχε ενδιαφέρον το σάιτ αυτό να κάνει μία ιστορική έρευνα για το πως έγινε η μετάβαση στην κτητική κατάληξη και να γραφτεί ένα άρθρο για το θέμα.
Έχει να κάνει με ποιο επίθετο σε δήλωσαν οι γονείς σου στο ληξιαρχείο όταν γεννήθηκες.
Το επίθετο που δήλωσαν,αυτό ισχύει.
Πολλοί γονείς πλέον δηλώνουν και το επίθετο της μαμάς αλλά και του πατέρα στο παιδί,όταν υπογράφεται η ληξιαρχική πράξη.
Όλα τα άλλα είναι για αποφυγή συνωνυμίας στις διάφορες υπηρεσίες τους κράτους.
Αν για παράδειγμα είχες κάποιο πολύ κοινό επίθετο και ονομα πχ.: μαρια παπαδοπουλου, θα σου ζητούσαν και επίθετο μητέρας και ημερομηνία γεννήσεως προς αποφυγή λάθους.
Τις υπηρεσίες δεν τις νοιάζει πως δηλώνεται κάποιος,τους νοιάζει να μην κάνουν λάθος!
Δεν έχω καταλάβει, αλλά όλα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετούν αυτό το καθεστώς. Εγώ πήρα πριν ένα μήνα το πτυχίο μου του proficiency και γράφει μόνο το πατρώνυμο πάνω, κοτσαρισμένο ανάμεσα στα ονόματά μου και στο επίθετο. Πραγματικά, το ότι γυναίκα κάνει το παιδί, αλλά για την κοινωνία πάλι σε άνδρα “ανήκει” και μεγαλύτερη υπόψη θα λάβουν τον πατέρα, τι να πεις για αυτό; Δεν πάνε στο διάολο λέω γω μιας και το θυμήθηκα πάλι..Να δω όταν θα κάνω παιδί με δωρητή και δεν θα υπάρχει πατέρας, ούτε και το επίθετο τι… Διαβάστε περισσότερα »