Λοιπόν, τις προάλλες συζητάγαμε με μια φίλη η οποία έχει γιο 3 ετών και γω έχω γιο σχεδόν 1ός έτους. Το φύλο δεν έχει σημασία στην ερώτησή μου απλώς έτυχε και οι δυο να έχουμε αγόρια, κ η ερώτηση είναι η εξής: μέχρι πότε σταματάμε να γδυνόμαστε μπροστά στα παιδιά μας; και γιατί! Με το γδυνόμαστε εννοώ εσώρουχα ή ακόμα και τελείως τσιτσίδι. Ή και μπάνιο! Τι ενδείκνυται; Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!
– αγορομάνες
Όπως έχω ξαναγράψει, αυτό εξαρτάται ξεκάθαρα από το πολιτισμικό πλαίσιο και τις προσλαμβάνουσες του καθένα. Επιστημονικά δεν έχουν γραφτεί πολλά γενικώς, ούτε πρόσφατα. Έχουν γίνει δύο σχετικές έρευνες, τις οποίες θα βρεις εδώ και εδώ. Και οι δύο δεν συνηγορούν κατά της γύμνιας, η μία πιο μετριοπαθώς καταλήγει ότι δεν υπήρξε κάποια δυσάρεστη επίδραση στο παιδί, βλέποντας τους γονείς του γυμνούς, η άλλη επισημαίνει και κάποια θετικά στοιχεία που μπορεί να προκληθούν από την άνεση αυτή, όπως τα επίπεδα αυτοπεποίθησης, οι σεξουαλικές επιδόσεις στη μετέπειτα ηλικία, παράγοντες ωστόσο που μπορεί να οφείλονται και σε άλλα στοιχεία πέρα από τη γύμνια.
Στην Ελλάδα, αν εξαιρέσεις το κύμα των χίπηδων, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε αρκετά συντηρητικοί. Αυτό από μόνο του είναι ικανό να διαμορφώσει την αίσθηση και τις αντιλήψεις ενός μικρού παιδιού (βλέπε για παράδειγμα την προηγούμενη ερώτηση με την παιδαγωγό που προτείνει στο παιδί να είναι γυμνό μόνο μπροστά στη μαμά του, παρότρυνση η οποία είναι ικανή να το καθορίσει, ανεξάρτητα από τις ενδοοικογενειακές συνήθειες). Ακριβώς για αυτόν το λόγο, όποια πρακτική και αν εσύ θέλεις να ακολουθήσεις, πρέπει να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες του παιδιού. Έστω ότι είσαι μια γυναίκα που αισθάνεσαι άνετα να κυκλοφορείς γυμνή μπροστά στο παιδί σου. Το παιδί σου πως αντιδράει σε αυτό; Γυρίζει το βλέμμα ή δυσανασχετεί; Ή είναι άνετο και δεν συμβαίνει απολύτως καμία παράταιρη αντίδραση; Η υπερβολή πάντως είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη είναι που μπορεί να προκαλέσει μελλοντικό πρόβλημα. Ούτε άκριτη γύμνια, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τα συναισθήματα του παιδιού- που διαμορφώνονται και κοινωνικά- ούτε υπερβολική σεμνότητα και ενοχοποίηση του γυμνού, που το λιγότερο, μπορεί να κάνει ένα παιδί ανασφαλές με το σώμα του ή μεταγενέστερα να του προκαλέσει σεξουαλικά ζητήματα.