Το παρακάτω περιστατικό δεν εμπίπτει στην κατηγορία κάζουαλ, αλλά μάλλον καραμπινάτου-βαρβάτου, πατροπαράδοτου σεξισμού, που ωστόσο πέρασε σαν κάζουαλ από το κοινό, κοινώς αυτό το -δεν έγινε και τίποτα.
Στο ψητό: Στο νηπιαγωγείο που φοιτά ο γιος μου διοργανώνουν διάλεξη ειδικού παιδοψυχολόγου με θέμα τα βίαια ξεσπάσματα των παιδιών. Ο ψυχολόγος, κάτω των 40, αφού φρόντισε να μας ενημερώσει για την επιτυχία των μεθόδων του ξεκινά την ενημέρωση, διανθίζοντας την με εμπειρίες και περιστατικά από την επαγγελματική του ζωή.
Πρώτο χτύπημα: Αναφέρεται στη σημασία που έχει το σταθερό πρόγραμμα στη ζωή των νηπίων, παραθέτοντας μας διάλογο με μια πελάτισσα που σχολούσε πολύ αργά, (στις 9.00) την οποία και φυσικά έβαλε στη θέση της επισημαίνοντας της ότι «ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΆΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΆ».
Δεύτερο χτύπημα: Περιέγραφε περιστατικά που αφορούν την κοινωνικοποίηση των παιδιών, τονίζοντας ότι τα κορίτσια διαφέρουν από τα αγόρια στον τρόπο που τσακώνονται και πληγώνουν το ένα το άλλο πιο βαθιά, για να καταλήξει στο σόφισμα “οι γυναίκες είστε πιο ύπουλες”.
Στο σημείο αυτό, και αφού δεν είχα αντιδράσει προηγουμένως λόγω του φόβου της αντιπαράθεσης, ανασκουμπώθηκα. Εξέφρασα δυνατά την ένσταση μου με μια φράση και ενστικτωδώς γύρισα στις υπόλοιπες μητέρες για να πάρω το θάρρος να συνεχίσω και να ανοίξω το διάλογο. Περίμενα να δω αποδοκιμασία και εκνευρισμό και αντί για αυτό είδα την μια να γυρνάει προς τη δασκάλα μας και να γελούν συνωμοτικά – ότι ναι, καλά τα λέει, είμαστε ύπουλα τα άτιμα τα θηλυκά. Εκεί ήταν που αποκαρδιώθηκα και απλά βούλιαξα στη θέση μου περιμένοντας να τελειώσει. Στο σημείο αυτό δεν τον πρόσεχα σχεδόν καθόλου, είχα εκνευριστεί και ήθελα να φύγω και τότε ήρθε η χαριστική βολή.
Τρίτο χτύπημα: Δεν ξέρω σε ποιο πλαίσιο ακριβώς, γιατί δεν άκουγα, αλλά μας μιλούσε για ένα αγοράκι 6 ετών που αντιμετώπιζε προβλήματα στο σχολείο. Όταν το ρώτησε πως αντιμετώπιζε τους συμμαθητές του που του έκαναν επιθέσεις, αυτό είπε ότι τους ζήτησε να σταματήσουν. «Ναι, αλλά πως θα το πεις; Σαν κορίτσι, (αλλάζοντας τη φωνή και με νεύμα χεριού) η θα το λες και να το εννοείς;»
Αυτό ήταν. Έμεινα να αναρωτιέμαι αν αυτό το τελευταίο ειπώθηκε όντως η το φαντάστηκα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σίχαμα ο μισογύνης ομοφοβικός παιδοψυχολόγος.
Να τον χαίρονται στο σχολείο.
Δεν είναι του σχολείου Rubia, ιδιώτης, τον καλέσανε για την παρουσίαση. (Το λέω για να παρηγοριεμαι).
Πτυχίο έδειξε; Ποιος ακριβώς τον κάλεσε; Τίνος από τον Σύλλογο Γονέων είναι κολλητός;
Σπουδαγμένο το παιδί! Έγινε ψυχολόγος με τα σοφίσματα του καφενείου που αράζει ο μπάρμπας μου. Και σ’ ανώτερα! Στηρίζουμε όλοι μαζί σεξισμούλη από τα γεννοφάσκια των παιδιών! Όλοι μαζί γιούργια!
Δυστυχώς είναι παντού. Ένα χαρτί από ένα πανεπιστήμιο δε μπορεί να κάνει θαύματα. Το πιο στενάχωρο είναι ότι ο συγκεκριμένος είναι σε θέση που μπορεί να επηρεάσει κόσμο και κοσμάκη.
Ήθελα να γράψω κι εγώ ένα αντίστοιχο περιστατικό που μου συνέβει, αλλά το είχα αμελήσει. Ευκαιρία να το γράψω τώρα. Προ ολίγων μηνών είχα πάει σε ομιλία-σεμινάριο που διοργάνωνε γνωστό πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας μας, στην μικρή επαρχιακή πόλη όπου ζω. Ο ομιλητής ήταν ένα κύριος που αν και δεν αμφιβάλλω για το γενικό ακαδημαϊκό του background, αμφιβάλλω ότι το background αυτό ήταν πάνω στο θέμα που πραγματευόταν: ψυχολογία και ψυχοθεραπεία. Παρότι χρησιμοποιούσε τις φράσεις “θεραπεία” και “εμείς οι θεραπευτές” σε σχετική μου ερώτηση δεν μου έδωσε ξεκάθαρη απάντηση. Τέλος πάντων, προχωρούσε η ομιλία και πέταγε απίστευτα μαργαριτάρια “Οι γυναίκες… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο σου που μίλησες Granita Lemoni!
Μπραβο Γρανιτα που μιλησες. Δεν ειναι ευκολο. Και τον παιδοψυχολογο επρεπε να τον ειχε διακοψει καποιος. Να μην αφηνονται τετοιες κουβεντες αιωρουμενες στην ατμοσφαιρα σαν κατι φυσιολογικο που επειδη ακουμε τοσο πολυ, ολη την ωρα, καθε στιγμη, τελικα καταληγει να μην μας κανει εντυπωση. Εντωμεταξυ με αυτα που ειπε ο παιδοψυχολογος, ειδικα το “πώς θα το πεις, σαν κοριτσι;” ή οποτε λεγονται τετοιες μπαρουφες ετσι ελαφρια τη καρδια, το θεμα ειναι οτι παθαινεις ενα ψιλοσοκ (ακουσα καλα; μπα, αποκλειεται να το ειπε αυτο) και μεχρι να ερθεις στα συγκαλα σου η στιγμη εχει περασει. Εγω τα τελευταια ενα-δυο χρονια προσπαθω… Διαβάστε περισσότερα »
Scotland for Holidays αυτο ακριβώς. Πρώτα κωλωσα και μετά σοκαρίστηκα. Δεν ανέφερα κάτι ακόμα στη δασκάλα μας, αν και σκοπεύω, το συζήτησα ωστόσο με αρκετές μαμαδες. Αυτό που σκεφτόμουν ήταν να αφήσω στον ίδιο κάποιο μήνυμα εκ των υστέρων (έχει μια επαγγελματική σελίδα στο φ/β)
Το παπί., καλη ιδεα και η αναφορα στη δασκαλα (ειδικα αν υπαρχει στηριξη και απο αλλες μητερες) και το προσωπικο μηνυμα στον ιδιο… 👍
Συμφωνω μόνο με το “οποία έχει γίνει μάνα καταλαβαίνει τι σημαίνει αγαπη’ . Κακα τα ψέματα αν δε γινεις σου διαφεύγει μάλλον το είδος την άνευ όρων αγάπης που δε βρίσκεις με την ίδια ένταση κ ποιότητα αλλού.
Ederra, διαφωνώ με την φράση “οποια έχει γίνει μάνα μόνον, καταλαβαίνει τι σημαίνει αγαπη” , κάτι τέτοια βαρύγδουπα κυκλοφορούν και κάνουν τις γυναίκες να πιστεύουν ότι αυτός είναι ο προορισμός τους και οτι μονον μεσα απο το ρολο της μανας θα ολοκληρωθούν ως γυναίκες. Συμφωνώ εν γένει με την επεξήγηση που δίνεις και την άνευ όρων αγάπη, σκέψου όμως οτι ούτε αγαπούν, ούτε προσφέρουν όλοι οι γονείς άνευ όρων! Τέλος, υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις ανθρώπων στην ιστορία της ανθρωπότητας που αφιέρωσαν την ζωή τους στην προσφορά και το έκαναν με αγάπη. Υπάρχουν άνθρωποι που έσωσαν και στήριξαν παιδια, όταν οι… Διαβάστε περισσότερα »
Ενταξει απλά έλεος!
Ποπο, αίσχος, α-πα-ρά-δε-κτο …και παρότι ποτέ δεν σταματώ να ακούω τέτοια πράγματα γενικώς, it never ceases to amaze me. Αποκορύφωμα η ομοφοβικού τύπου χλεύη σε παιδί νηπιαγωγίου ή 1ης δημοτικού (!!!) από νεαρό “ειδικό”. Είμαστε με τα καλά μας; και μετά καθόμαστε και κλαίμε, δήθεν τάχα μου, και εξαπολύουμε κατάρες, πάνω από τους αυτόχειρες Νικόλες της Ηλιούπολης. — «Ναι, αλλά πως θα το πεις; Σαν κορίτσι, (αλλάζοντας τη φωνή και με νεύμα χεριού) η θα το λες και να το εννοείς;» Πάντως, στο σχολείο θυμάμαι, τα κορίτσια whooped ass, στις δε πρώτες τάξεις υπήρχε διαχωρισμός δύο ομάδων με αρχηγούς 2… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ ένα πράγμα ξέρω, το προσωπικό είναι και πολιτικό,και το πολιτικό είναι και φιλοσοφικό και υπαρξιακό και ψυχολογικό. Και ο κλάδος μας εκτός από εξαιρετικούς ανοιχτόμυαλους επαγγελματίες που προσπαθούν καθημερινά να αποβάλουν τις προσωπικές τους προκαταλήψεις όσο είναι δυνατόν για να βοηθήσουν κάθε θεραπευόμενο με τον πιο κατάλληλο τρόπο έχει και άλλους με τόσο βαθιά παρωχημένες απόψεις που λυπάμαι για όσα άτομα αναλάβουν και δεν είναι cis white male εξίσου παλαιών αρχών , θα τα μπερδέψουν ακόμα χειρότερα. Πρόσφατα επαγγελματίας σύμβουλος σχέσεων -γυναίκα- αλίευε γραμματέα στα σοσιαλ των σχολών ψυχολογίας (καργα αντιδεοντολογικό αλλά δε θα πλατειάσω) και μπαίνοντας στο site… Διαβάστε περισσότερα »
αντε και βλαχοδημαρχος
Εε ναι τέτοιοι έχουν επιτυχία βλέπε (Μ)πέος και γενικά το εμετικό,οπισθοδρομικό κακό συναπάντημα που δυστυχώς ασχολείται με τα κοινά στην Ελλάδα.
Να τα κάψει τα πτυχία του, άχρηστα του είναι.
τραγικός!!!!