Ερώτηση για την ψυχολόγο του Α,μπα 🙂 μια πολύ καλή μου φίλη περνάει μια δύσκολη φάση στην ζωή της, μου έχει μιλήσει αναλυτικά για το τι αισθάνεται και μου ανοίχτηκε πολύ… Ξεκίνησε μόλις και συνεδρίες σε ψυχολόγο! Θέλω πολύ να της σταθώ με τον σωστό τρόπο, προσπαθω να είμαι εκεί για αυτήν, την ακούω, και της επαναλαμβάνω ότι είμαι εκεί για εκείνη οποιαδήποτε στιγμή. Μάλλον βιώνει μια μορφή ήπιας κατάθλιψης. Επειδή έχω περάσει και εγώ περιπέτειες με την ψυχική μου υγεία, έχω μια ευαισθησία επί του θέματος. Όταν πχ κλείνεται στο σπίτι και στον εαυτό της, την παρακινω να βγει, γιατί τουλάχιστον σε εμένα η απομόνωση σε εκείνη την φάση της ζωής μου έκανε κακό, ωστόσο, γνωρίζω ότι κάθε άνθρωπος και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζω τις μεταξύ μας καταστάσεις. Θέλω λοιπόν να ρωτήσω, ποια στάση να τηρήσω για να την βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο; γνωρίζω ότι το σημαντικότερο είναι ότι απευθύνθηκε στον ειδικό και ζήτησε βοήθεια, παρ όλα αυτά νιώθω ότι με χρειάζεται και θέλω να είμαι εκεί για αυτήν. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
Η φίλη σου είναι πολύ τυχερή που σε έχει και νοιάζεσαι για αυτήν. Κάθε περίπτωση είναι όντως διαφορετική, αλλά η γνώμη μου θα είναι πως θα πρέπει να την παρακινείς να βγει, αν βέβαια είναι σε θέση να το κάνει. Αλλά ακόμα και αν δεν μπορεί να βγει, το να κάνετε παρέα στο σπίτι θα είναι καλύτερο από το να μένει μόνη της. Νομίζω ότι και εσύ θα ξέρεις- λόγω του δικού σου ιστορικού- ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χωρούν συμβουλές του τύπου “μην στεναχωριέσαι”, “προσπάθησε να μην το σκέφτεσαι”, “έλα μωρέ υπάρχουν και χειρότερα”. Κανείς δεν θέλει να στεναχωριέται, και όμως συμβαίνει, και οι λόγοι μπορεί να μην είναι εντυπωσιακοί.
Δεν μπορώ να φανταστώ σε ποιον άνθρωπο κάνει «καλό» η απομόνωση, αλλά κάποιοι την επιλέγουν όντως. Είτε γιατί νιώθουν ενοχές για την κατάσταση τους είτε γιατί δεν θέλουν να γίνονται βάρος είτε γιατί δεν βρίσκουν στους ανθρώπους την κατανόηση που θα επιθυμούσαν είτε γιατί δεν έχουν ανθρώπους να τους παρακινήσουν να βγουν από το σπίτι είτε γιατί είναι τόσο καιρό κλεισμένοι σπίτι που το να βγουν τους φαίνεται φοβιστικό.
Άκουσε την και προσπάθησε να την στηρίξεις όσο μπορείς.