Γεια σας!
Γνώρισα ένα παιδί (αυτος 50 εγω 46) πριν απο 19 μήνες οταν ακόμη δεν είχα μετακομίσει (αλλά χωρίσει) από το σπιτι που έμενα με τον πρώην άντρα μου. Έχω ένα γιο 15 χρ που έχουμε πλέον κοινή επιμέλεια και είναι μαζί μου ανά βδομάδα. Πήρε γύρω στους 4 μήνες να βρω δικό μου διαμέρισμα, οπότε σ΄αυτο το διάστημα συναντιομασταν αραιά, και πολύ σπάνια περνούσα τη νύχτα μαζί του, γιατί δεν ήθελα να δημιουργηθεί ένταση στο παλιό μου σπίτι.
Οταν πλεον μετακομισα στο καινουργιο διαμερισμα μου, δεν μου σταθηκε συναισθηματικα. Εχει κι αυτος εν παιδι καθε δεύτερο σαββατοκυριακο και μια μάνα που επισκέπτεται συχνά. Πέρασε τις γιορτες με την πρωην του και το παιδι του και γω έμεινα μόνη . Δεν υπάρχει καλός καταμερισμός χρόνου απο μερους του. Εγω ηθελα περισσοτερη επαφη την οποια δεν μπορούσε να μου καλύψει.
Ένιωσα οτι ήρθα τελευταία σε ολη αυτή τη σειρά, με πείραξε του το ειπα και μου ειπε οτι ειναι πιεσμένος και οτι δεν μπορεί να προσφέρει κάτι παραπάνω, ενιωσε πνιγμένος από ακόμη μια γυναίκα..
Έφυγα για πρώτη φορά. Μετα απο 4 μήνες με ξαναπλησιασε και ξαναιδωθηκαμε 3 με 4 φορες το πολυ και μετα παλι επαφή μηδέν. Αγνοούσε τα μνμ που έστειλα δηλ και δεν ξαναεστειλα.
Πήρε γύρω στο 6αμηνο και με κάλεσε στο πάρτι γενεθλίων του μαζι με αλλους φίλους. Πήγα σαν φίλη. Στο διάστημα δεν είχα βρει κατι καλυτερο. Προσπαθησαμε να ξαναειδωθουμε αλλα ακυρωσε ραντεβου επειδη αρρωστησε μιση ωρα πριν και τοτε εγω τον μπλοκαρα απο παντου γιατι θυμωσα πολυ.
Νιώθω οτι με αγαπάει αλλα δεν μπορει να ειναι συνεχεια μαζι μου και ειναι τα παντα υπο τους ορους του. Και γω τον αγαπω αλλα δεν ξερω πως να χειριστω την αποριψη και να μην το περνω προσωπικα. Το εχω πλεον αποδεκτει γιατι ειναι καλύτερος(πανεξυπνος και καλος στο σεξ) απο αυτους που γνώρισα στο ενδιάμεσο.
Είναι διπολικός και οταν νιωθει χαλια χωνεται στο καβουκι του. Εγω δεν ηξερα πως να το χειριστω ολο αυτό με την ψυχική του ασθένεια, αλλά μου λέει οτι θέλει να εχει επαφή κι ας ειναι χαλια, να του αποσπάται λιγο η βαριά διάθεση.
Εχω καταλαβει οτι ειμαι με εναν ψυχικα άρρωστο ανθρωπο, ο οποιος ομως δεν εχει κακιες προθεσεις απλα δεν μπορει να ανταποκριθει. Δεν περνει φαρμακα και το αντιμετωπιζει μονος του..
Σημ. μου το ειχε πει απο την αρχη οτι ηταν διπολικος αλλα ηθελα να τον καταλαβω, να ειναι μαζι του.Ημουν τρελλα ερωτευμένη μαζι του.
Τωρα εχουμε ξανασμιξει παλι για τριτη φορα. Τον ξερω καλυτερα αλλα ειμαι καμμένη απο τις προηγούμενες φορες και περιμενω να ξαναχωρισουμε για πολλωστη φορα μεσα μου..
Σαν αντιβαρο στην ολη ιστορια να πω οτι τις φορές που βρισκόμαστε περνάμε υπέροχα, έχουμε πάει και ταξίδια και έχουμε περάσει πολύ καλά, καταλαβαίνω οτι με αγαπαει αλλα δεν ξερω αν αυτο ειναι κατι για μενα μακροπροθεσμα. Τι κανω?
Καταλαβαινω επισης οτι είναι τα κλασσικά συμπτώματα της διπολικοτητας αλλα μέσα μου νιώθω οτι με αγαπαει και με θελει.
Να φύγω και να βρω κάποιον αλλο που να εχει κι αυτος παιδια η να μεινω με τα σκαμπανεβασματα.
Σε τεσσερα χρονια το παιδι μου ενηλικιωνεται θα ειμαι θεωρητικα ελευθερη να μετακομισω σε αλλο μερος, και να σας πω με με ευνοεί το να μην χρειαζεται να συστήσω καινούργιο άντρα στο παιδι μου.. Δεν εχουμε επαφη μαζι με τα παιδια μας αλλά μόνο οι δυο μας.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ellie
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γνώρισες ένα παιδί 50 ετών. Μόνη σου το λες. Και αυτό ακριβώς ισχύει. Προσπαθεί να πολεμήσει τη διπολική χωρίς φάρμακα/ ψυχοθεραπεία; Τη διπολική;;; Καλή τύχη εύχομαι. Δεν παίρνει την ευθύνη του εαυτού του. Στα 50 του. Τι να χειριστείς εσύ απ’ την ασθένεια του, νομίζεις περνάει απ’ το χέρι σου; Σου λέει ότι θέλει επαφή για να του αποσπάται η βαριά διάθεση. Αυτό είσαι, το χαπάκι; Εσύ απ’ την άλλη, παίρνεις την ευθύνη τη δική σου; Αν τον θες επειδή σε βολεύει προς το παρόν να μην γνωρίσεις άλλον στο παιδί σου, επιλογή σου είναι – αλλά η κατάσταση αυτή… Διαβάστε περισσότερα »
Από την πρώτη σου λέξη .. ήμουν σίγουρη για τη συνέχεια. Γνώρισα ένα παιδί ( και μέσα στη παρένθεση ετών 50). Γιατί αγάπη μου “παιδί “. Αν ήταν 20 χρόνων άντε να του δώσω ελαφρυντικό, να δώσω και σε σένα. Ένας ώριμος άντρας ετών 50 , ζει δηλαδή με τον εαυτό του συνειδητά τουλάχιστον 30 χρόνια , που αντιμετωπίζει τη διπολικη διαταραχή τόσο επιφανειακά μου δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά. Πήγε δηλαδη σε ειδικό, του έγινε διάγνωση και είπε θα το αντιμετωπίσω μόνος μου? Δεν έχει επίγνωση της κατάστασης? Του έγινε όντως διάγνωση ή το λέει έτσι γιατί αναγνώρισε συμπτώματα στο… Διαβάστε περισσότερα »
Ο σύντροφός μου έχει διπολική διαταραχή. Μια φορά στη ζωή του είχε επεισόδιο μανίας. Όταν διαγνώστηκε. Και μια πιο πριν είχε ένα καταθλιπτικό επεισόδιο αλλά είχε διαγνωστεί λανθασμένα με κατάθλιψη. Δεν είχαμε γνωριστεί ακόμα τότε. Το ότι έχει διπολική διαταραχή το ξέρω γιατί μου το είπε. Αν δεν μου το έλεγε δεν θα το ήξερα. Το μόνο πράγμα που το μαρτυράει στην καθημερινότητα του είναι η φαρμακευτική αγωγή. Παίρνει τρία χάπια την ημέρα. Το πρωί για τη μανία και το βράδυ για την κατάθλιψη. Επίσης απο τη διάγνωση και μετά έκανε ψυχοθεραπεία για πάνω από τρία χρόνια. Σταμάτησε όταν οι… Διαβάστε περισσότερα »
Προς στιγμην νόμισα ότι διαβάζω ιστορία εφηβικού έρωτα αλλά εκανα λάθος…
Στην ηλικία που είστε και οι 2,θα έπρεπε να ξέρετε τι θέλετε και να έχετε κόψει τα παιχνιδάκια τύπου εξαφανιζομαι-μουτρωσα-δεν απαντάω σε μηνύματα και όλα τα σχετικά.
Δεν είστε 15.
Ο γιος σου μπορεί να τα κάνει αυτά,εσείς οι 2 όχι.
Ξεκαθαρισε τι θες μέσα σου και τι σε κάνει ευτυχισμένη.
Ότιδηποτε άλλο δεν χωράει στη ζωή σου.
Σταμάτησα να διαβάζω στο γνώρισα ένα παιδί ετών 50, πήρα βαθιά ανάσα και μετά διάβασα το υπόλοιπο. Και σκέφτομαι πόσο θλιβερό να έχεις φτάσει σε αυτήν την ηλικία και να μην έχεις μάθει να αγαπάς τον εαυτό σου, να απομακρύνεσαι από την τοξικότητα. Έχουμε γαλουχηθεί να είμαστε καλές, φροντιστικές, να κάνουμε υποχωρήσεις, να προσπαθούμε να θεραπεύσουμε κάθε πονεμένο “παιδί”. Και να αφήνουμε τον εαυτό μας τελευταίο. Το παιδί κυρία μου δεν είναι παιδί, είναι ένας μαντραχαλος μεσήλικας που αρνείται να πάρει την ευθύνη του εαυτού του. Και εσείς δεν είστε η ψυχολόγος του. Ένας άνθρωπος που δεν θέλει να βοηθηθεί,… Διαβάστε περισσότερα »
Διπολικός που χειρίζεται μόνος του την κατάσταση χωρίς βοήθεια φαρμακευτική ή άλλη. Δύσκολη εξίσωση, πάρα πολύ δύσκολη. Είχα 3 χρόνια στενή φιλική σχέση με διπολικό άτομο,που θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί και σε ερωτική, αλλά για λόγους που δεν είναι της παρούσης, δεν έγινε. Στα καλά του,ευφυής,ευαίσθητος,ευγενής,δοτικός,γλυκύτατος. Στα μη καλά του,ένα στρείδι,που επαναλαμβανε συνεχώς,”stay out of this,stay out of this..,δεν ήταν έλληνας,σε κάθε προσπαθειά μου να βοηθήσω. Συμπεριφερόταν δε, με τρόπο,που με έκανε να μην αναγνωρίζω το φίλο μου,αυστηρός,απόμακρος,στα όρια της αγένειας. Εκοψα κάποια στιγμή επαφή,γιατί η σχέση μαζί του δεν βοηθούσε καθόλου την εσωτερική μου γαλήνη και ηρεμία. Ηταν… Διαβάστε περισσότερα »
Γνώρισες ένα παιδί 50 ετών. ΠΑΙΔΙ 50 ετών. Διπολικός που δεν παίρνει αγωγή και το αντιμετωπίζει μόνος του. Πώς; Πώς το αντιμετωπίζει μόνος του; Με το να σου λέει να βρίσκεστε για να κάνεις τον καραγκιόζη και να του ανεβάζεις τη διάθεση. Αλλά νιώθεις πως σε αγαπάει. Πώς το νιώθεις αυτό; Δηλαδή τι κάνει; Εξαφανίζεται, αρρωσταίνει τελευταία στιγμή για να μη βρεθείτε και μετά σου στέλνει για τα γενέθλιά του και πας σαν φίλη. Αλλά νιώθεις ότι σε αγαπάει. Και η μόνη εναλλακτική που βλέπεις είναι να βρεις κάποιον άλλο, αναγκαστικά με παιδί. Δεν ξέρω τι να σου προτείνω, ειλικρινά.… Διαβάστε περισσότερα »
Το γκουγκλαρες εστω αυτο το διπολικη διαταραχη να δεις εστω επιφανειακα τι σημαινει? Ετσι αδρα στη φαση της μανιας θα περνας υπεροχα διπλα του οχι γιατι νιωθει η δεν νιωθει για σενα πραγματα ( μπορει και να νιωθει αλλα σημασια δεν εχει) αλλα γιατι αυτος θα λειτουργει ως σπινταρισμενος γεματος ενεργεια με εντονη σεξουαλικη διαθεση χωρις να χρειαζετε υπνο θα μιλα διαρκως θα σε εντυπωσιαζει με τις γνωσεις του θα ξοδευει πολλα και αλογιστα θα εχει ευφορια και καλη διαθεση διαρκως θα ειναι παρορμητικος θα ξανανιωνεις διπλα του θα τον λες ακομα και παιδι στα 50 θα χει διαστρεβλωμενες πεποιθησεις… Διαβάστε περισσότερα »
Πήγα σαν φίλη. Στο διάστημα δεν είχα βρει κατι καλυτερο…Αν συσχετιζεσαι με καποιον γιατι δεν εχεις βρει κατι καλυτερο,αστα βρασταΜεγαλη μεριδα γυναικων με το που βλεπει μαυριλα(βλεπε ναρκωτικα,ψυχικες ασθενειες,τζογους κτλ)ελκονται για ενα περιεργο λογο.Οτι θα τον σωσει κτλ.Αν εχεις γερο στομαχι κ μπορεις να καταπινεις την ολη φαση,τι να πω.Εσυ ξερεις για τον εαυτο σου.Η κατασταση θα ειναι οπως την εχεις περιγραψει.Εσαεί.
Εγώ θα σου πω κοφτά, εκ πείρας, επειδή είχα τη συνήθεια να πέφτω σε όλους τους καταθλιπτικούς και τους ψυχακηδες και κατάλαβα ότι ήταν λόγω του χαρακτήρα μου που απολάμβανε το ρόλο του “carer”, παράτα τον. Οι σχέσεις είναι για να δίνουμε αλλά και να παίρνουμε κι από τέτοιον μόνο θα δίνεις και δεν θα παίρνεις τίποτα άλλο εκτός από δυστυχία. Είσαι η σύντροφος του, όχι η νοσοκόμα του. Πολλοί προβληματικοι ψάχνουν γυναίκες -νοσοκομες. Προχώρα παρακάτω.