Menu
in

Αγαπητή «Α, μπα»: Θέλω να σταματήσουν να σχολιάζουν τι τρώω

Μου προκαλούν άγχος

Πώς πρέπει να απαντούμε σε άτομα κυρίως στο εργασιακό μας περιβάλλον όταν σχολιάζουν τις διατροφικές μας επιλογές; Πέρασα από διάφορες διατροφικές διαταραχές στα φοιτητικά μου χρόνια και εδώ και 1.5 χρόνο μια διατροφολόγος με βοήθησε πολύ να διατηρώ ένα σωστό βάρος με υγιεινές τροφές και να νιώθω καλά. Μπαίνω το πρωί στο γραφείο με το ποτήρι μου το οποίο έχει smoothie είτε φρούτα-μέλι-βρώμη είτε λαχανικά-ξηρούς καρπούς. Ξεκινάνε «Πως μυρίζει έτσι αυτό?» «Τι πίνεις?-απαντώ- Αηδία, μου ‘ρχεται αναγούλα» «Μοιάζει με εμετό αυτό που πίνεις». Το μεσημέρι «Πάλι νερόβραστα θα φας?» (το πιάτο μου έχει κοτόπουλο ρύζι και βραστά λαχανικά) «Έλα πάρε σοκολάτα» -Δε θέλω – «Πωπω μανία αυτό το κορίτσι με το σώμα της». Μη νομίζεις δεν απαντώ. Λέω «αν ήξερες πόσο υγιεινό είναι το smoothie μου, θα με παρακάλαγες να σου δώσω να πιεις λίγο». «Ωραίο χρώμα κάνει το σπανάκι με τα αμύγδαλα στο smoothie ε?». Παρόλο που απαντώ με ενοχλούν πολύ αυτά που μου λεν. Θα θελα να πω «Σκάστε πια αυτά που λέτε μου προκαλούν άγχος και δε θέλω να γυρίσω στα ίδια», αλλά δε θέλω να ξέρει ο κόσμος όλος. Λες άμα πω αυτό να με παρατήσουν?

-ex bulimic

Όχι, θα τους δώσεις επιπλέον όπλα για να σου κάνουν επιθέσεις.

Κόψε τους τη φόρα, και γρήγορα, και πολύ άμεσα, και μη σε νοιάζει αν που ότι είσαι απότομη, ξινή ή ότι «δεν έχεις χιούμορ». Αυτό που κάνουν λέγεται επίθεση, και το κάνουν επειδή βλέπουν ότι χτυπάνε κάποια ευαίσθητη χορδή. Δεν ξέρουν ποια είναι, νομίζουν ότι έχεις ανασφάλεια με την εμφάνιση σου, άσε τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν, μην εκμυστηρευτείς ποτέ μα ποτέ προσωπικά δεδομένα σε αυτούς τους ανθρώπους. Κανενός είδους.

Δεν είναι το φαγητό το θέμα. Ποτέ δεν είναι. Ποτέ άλλωστε δεν είναι το φαγητό μόνο φαγητό. Το φαγητό είναι εκτός από θρέψη, συμβολισμός. Αυτό που βλέπουν είναι έναν άνθρωπο που έχει πειθαρχία, αυτό τους τρελαίνει, το θέλουν για τον εαυτό τους, αλλά επειδή δεν έχουν την ικανότητα – ούτε την θέληση, ούτε το κουράγιο, ούτε τα εγκεφαλικά εφόδια που απαιτούνται – προσπαθούν να κάνουν εσένα να χάσεις τη δική σου.

Είναι σα να ισορροπείς με χάρη και αντί να σου λένε μπράβο, ή να σε ρωτάνε πώς τα κατάφερες, σου πετάνε πράγματα για να πέσεις. Αυτή είναι η εικόνα. Οπότε, βάλε τις φωνές για να σταματήσουν, γιατί αυτό που κάνεις τώρα είναι «κάνε κι εσύ την προσπάθεια για να δεις τι ωραία που είναι» και τους ανάβεις ακόμη περισσότερο.

Σχολιάστε