Μπήκα χθες στο αυτοκίνητο ενός φίλου για να πάμε μαζί στο μέρος όπου είχαμε ραντεβού με την υπόλοιπη παρέα. Κάθισα στο πίσω κάθισμα, γιατί μπροστά καθόταν άλλη φίλη και μπαίνοντας φοράω αμέσως ζώνη. Ο φίλος γυρνάει απορημένος και με ρωτάει αν φοράω ζώνη, επειδή φοβάμαι. Σημειωτέον τον γνωρίζω περίπου 2 χρόνια, αλλά δεν είχε τύχει να ξαναμπώ στο αυτοκίνητό του. Βρε παιδιά… Βρε παιδιά… Είναι πάνω από 30 χρονών, απόφοιτος πολύ υψηλόβαθμης σχολής και λόγω δουλειάς οδηγεί πάρα πολύ σε καθημερινή βάση. Μου φάνηκε πολύ περίεργο που θεωρούσε δεδομένο ότι δεν χρειάζεται να φοράς ζώνη επειδή κάθεσαι στο πίσω κάθισμα. Ως οδηγοί θα πρέπει να απαιτούμε όλοι οι επιβαίνοντες στο αυτοκίνητο να φοράνε ζώνη, θέλουν – δεν θέλουν οι ίδιοι. Ο οδηγός έχει και ευθύνη από το νόμο. Αλλά ήταν ο τελευταίος άνθρωπος από τον οποίο περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο λόγω μόρφωσης και επαγγέλματος… Πρώτη ερώτηση: ακούτε και σεις τέτοια διαμαντάκια στην καθημερινότητά σας από ανθρώπους που δεν το περιμένετε για θέματα οδηγικής συμπεριφοράς; Και σαν συνέχεια του προηγούμενου, ήθελα να ρωτήσω πώς αντιμετωπίζετε περιστατικά όπως να πρέπει να πάτε σε μία επαγγελματική υποχρέωση εκτός πόλης αλλά να μην έχετε μέσο και να μην βολεύουν οι συγκοινωνίες, οπότε να πρέπει να πηγαίνετε με άγνωστους ανθρώπους με τα αυτοκίνητά τους, που δεν γνωρίζετε την οδηγική τους συμπεριφορά και είναι και κάτι που προφανώς δεν μπορείς να ρωτήσεις πριν επιβιβαστείς στο αυτοκίνητο, γιατί ο καθένας για τον εαυτό του πιστεύει ότι είναι ο Σουμάχερ. Όταν λέω άγνωστους ανθρώπους, εννοώ πχ να πηγαίνεις με το αφεντικό ή με κάποιον συνάδελφό σου που τον ξέρεις μεν αλλά δεν ξέρεις πώς οδηγεί. Μου έτυχε δις πρόσφατα και το προηγούμενο βράδυ δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Γιατί εγώ είμαι η πρώτη που λέω στους άλλους να μην μπαίνουν σε ξένα αυτοκίνητα και καλύτερα να παίρνεις ταξί και να το πληρώνεις και να πας με ασφάλεια, γιατί το κακό δεν θέλει και πολύ. Στη δική μου περίπτωση την πρώτη φορά πήγα με μία κοπέλα που δεν την είχα ξαναδεί ποτέ αλλά τελικά αποδείχθηκε ο πιο προσεκτικός οδηγός που έχω συναντήσει, η πιο ήρεμη και με ένα πολύ καλό και ασφαλές αυτοκίνητο, στη δεύτερη περίπτωση πήγα με μία άλλη που ήταν πολύ νευρική, κόντεψα να βγάλω τ’ αντερά μου, περνούσε τα φανάρια με κόκκινο και πάρκαρε όπου να’ναι.
–οδική ασφάλεια
Το κακό δεν θέλει και πολύ, αλλά αυτό ισχύει από τη στιγμή που βγάζεις το πόδι σου έξω από το σπίτι. Ούτε καν αυτό, το κακό δεν θέλει και πολύ από τη στιγμή που γαντζώνεσαι κάπου μέσα στην μήτρα της μαμάς σου. Από εκεί και πέρα, βρίσκεσαι σε έναν κόσμο γεμάτο κινδύνους. Δεν θέλει και πολύ να πνιγείς από κουκούτσι, αλλά συνεχίζεις να τρως καρπούζι.
Δεν ξέρω γιατί έχεις επικεντρωθεί στα αυτοκίνητα, ή αν το κάνεις με όλους τους πιθανούς κινδύνους, αλλά αν σκέφτεσαι συνέχεια έτσι, χάνεις ένα μέρος της ζωής σου. Φυσικά και τηρούμε τους κανόνες ασφάλειας, φοράμε ζώνη στα αυτοκίνητα, κοιτάμε καλά πριν περάσουμε απέναντι, μασάμε καλά το φαγητό μας καθισμένοι, αλλά δεν μπορείς να ελέγξεις τον σύμπαν που σε περιβάλλει. Το κακό δεν θέλει και πολύ να γίνει ακόμα και αν ζεις μέσα σε μπούνκερ. Υπάρχουν και εξωτερικοί κίνδυνοι, που δεν σε λαμβάνουν υπόψη, όπως είναι οι μεθυσμένοι οδηγοί που μπορεί να πέσουν πάνω σου ενώ εσύ είσαι ο πιο προσεκτικός οδηγός του κόσμου.
Πρόσφατα διάβαζα ένα άρθρο μιας μαμάς που έλεγε για την ανησυχία της μήπως η κόρη της είναι αλλεργική στο τσίμπημα μέλισσας, και ότι θα πήγαινε κάπου διακοπές που έχει πολλές μέλισσες, και ρωτούσε τον παιδίατρο τι να κάνει που δεν έχει επείγοντα εκεί κοντά, και τι φάρμακα να έχει μαζί της και τα λοιπά. Η απάντηση του παιδίατρου ήταν «χμμμ… στη θέση σου θα προσπαθούσα να μην το σκέφτομαι». Μπορεί η κόρη της να είναι αλλεργική στο τσίμπημα μέλισσας. Μπορεί όμως να είναι και σε κάτι άλλο, που δεν έχει καν σκεφτεί ακόμα. Κάπως έτσι είναι και με τα αυτοκίνητα. Κάπως έτσι και με όλα τα υπόλοιπα. Κάνεις ό,τι είναι λογικό να κάνεις, και μέσα στα πλαίσια του εφικτού να κάνεις – δεν πας σε απομονωμένη καλύβα για διακοπές ενώ έχεις αρρώστια που δεν έχει διαγνωστεί ακόμα, ας πούμε – αλλά δεν μπορείς να ελέγξεις τις αόρατες δυνάμεις που σε περιβάλλουν. Πορεύεσαι όσο μπορείς, χωρίς να το σκέφτεσαι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί καλέ, τον ταξιτζή τον ξέρουμε κι από χτες; Ξέρεις τί οδηγός είναι; Ή τον οδηγό του λεωφορείου; Και μην ακούσω ‘αυτοί είναι επαγγελματίες’ γιατί γελάνε και τα πεζοδρόμια… (δυστυχώς)
Έχω πάει Χαλάνδρι Μαρούσι τρεις τη νύχτα με ταξιτζή σε 4 λεπτά. Ένιωσα πολύ τυχερή που βγήκα ζωντανή.
Έχω πάθει ακριβώς το ίδιο στην Κω με ταξιτζή που μας πήγαινε στο αεροδρόμιο. Έκανε την απόσταση στη μισή ώρα απ’όσο παίρνει κανονικά με Βέρτη στη διαπασόν και παίζοντας με το μαραφέτι της μουσικής που είχε τεράστια οθόνη και ήθελε να την κάνει επίδειξη. Μία σκέψη περνούσε μόνο από το μυαλό μου “Θα πεθάνουμε”.
Αυτό ακριβώς ήθελα να σχολιάσω, περισσότερες φορές έχω φοβηθεί με οδηγό λεωφορείου/ταξί παρά ΙΧ! Δυστυχώς στο θέμα οδήγηση ακόμα κι αν ο οδηγός είναι προσεκτικός δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει ατύχημα γι αυτό και η ζώνη δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης αλλά ασφάλειας.
Mitsi, ανατριχιασα!
Η κουρσα του τρομου.
Συγγνωμη , εγω θελω να τονισω πως το μορφωτικο επιπεδο δεν συμβαδιζει παντα με τη συμπεριφορα μας και ειναι καιρος να το δεχτουμε , ωστε να μην εχουμε υψηλες απαιτητησεις απο τους μορφωμενους και προκαταληψη στους αλλους.
νομίζω ότι έχουμε την προσδοκία/απαίτηση οι μορφωμένοι να ξέρουν κάποια πρακτικά πράγματα καλύτερα από τους μη μορφωμένους. Δεν πιστεύω ότι η μόρφωση έχει μεγάλη επιρροή στη γενική συμπεριφορά αλλά σε κάποια πρακτικά θέματα θα έπρεπε να έχει.
Είναι δυνατόν ο/ μορφωμένος/η (από υψηλόβαθμη σχολή – που σημαίνει ότι ήταν καλός/ή μαθητής/τρια) να μην γνωρίζει ότι το ανθρώπινο σώμα στο πίσω κάθισμα σε περίπτωση σύγκρουσης, λόγω αδράνειας, γίνεται το όπλο που οδηγεί στο θάνατο /σοβαρό τραυματισμό του οδηγού/συνεπιβάτη;
https://youtu.be/Wk78his3N9M
Πρέπει να φοράμε ζώνη γιατί μπορεί να συμβεί κάτι όχι μόνο από ευθύνη του οδηγού του οχήματος που επιβαίνουμε, αλλά και από ευθύνη άλλου οδηγού. Τέλος συζήτησης για όσους σε ρωτάνε περί ζώνης.
Συμφωνώ, αν και θα το έκοβα πολύ νωρίτερα. Πρέπει να φοράμε ζώνη ασφαλείας τέλος συζήτησης, σιγά μην απολογηθούμε και εξηγούμε τα αυτονόητα στον κάθε εξυπνάκια. Όταν οδηγώ εγώ και φοράω ζώνη, τι σημαίνει, ότι δε με εμπιστεύομαι ή ότι φοβάμαι μόνο τους άλλους οδηγούς; Με εμπιστεύομαι αλλά φυσικά και δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να τρακάρω με δική μου υπαιτιότητα. Είναι αφελές να εξαιρούμε τους καλούς οδηγούς από την εξίσωση, όλοι μαζί βγαίνουμε στο δρόμο και όλοι εν δυνάμει είμαστε ικανοί για το λάθος. Αν ο άλλος το παίρνει εγωιστικά και προσωπικά, ας το πάρει, δικό του το πρόβλημα
Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι υπερβολικό να φοβόμαστε να μπούμε σε αμάξια άλλων γιατί το κακό δεν αργεί να συμβεί. Το κακό θα συμβεί όπου κι αν είσαι ο, τι κι αν κάνεις. Από το να προσέχουμε και να τηρούμε τους κανόνες ασφαλείας μέχρι το να μην μπαίνουμε σε αμάξια που οδηγούν άλλοι έχει μία διαφορά. Εγώ αυτό με τις ζώνες το έχω ζήσει άπειρες φορές ανάποδα όμως. Σαν οδηγός ζητάω πάντα από όλους να βάλουν ζώνη και η συντριπτική πλειοψηφία που κάθεται πίσω ξαφνιάζεται, αντιστέκεται και βρίσκει δικαιολογίες τύπου θα τσαλακωθούν τα ρούχα μου. Και δεν έχει καμία σχέση με… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν το συζητάμε, πάντα και όλοι πρέπει να φοράμε ζώνη, ακόμα κι αν πρόκειται για 50 μέτρα διαδρομή.
Άναφορικά με τους συνεπιβάτες έχω την εντύπωση οτι ο οδηγός είναι υπεύθυνος να φοράνε όλοι ζώνη καθώς ο οδηγός επιβαρύνεται με ποινή η οποία ειναι αφαίρεση άδειας οδήγησης και πινακίδες για 60 μερες. Κι αν κάποιος σου κάνει μανούρα, είτε οδηγός είτε συνεπιβάτης, σφύριξέ του το.
Εγώ πάντως σε καταλαβαίνω. Λοιπόν, είμαι 13 ετών, έτος 1973. Οι γονείς μου τότε έκτιζαν ένα εξοχικό κάπου στην παραλιακή προς το Σούνιο. Είχαν έλθει κάποιοι συγγενείς του πατέρα μου, μάστορες, να φτιάξουν τότε, τα μωσαϊκά. Ένας από αυτούς είχε μόλις αγοράσει ένα καινούργιο αυτοκίνητο, ένα ΦΙΑΤ, πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή. Πάμε μια βόλτα, να πάρουμε και τη Νανά ? Και οι γονείς μου με όλη τους την αφέλεια, άλλες εποχές, με άφησαν, με προέτρεψαν κιόλας. Αμ, που ο συγγενής άρχισε να τρέχει με 140 στις στροφές της παραλιακής. Τα είδα όλα από τον τρόμο μου. Τέλος καλό, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Φοράς ζώνη όχι γιατί δεν εμπιστεύεσαι εκείνο τον οδηγό, αλλά τους άλλους οδηγούς (ας πούμε) ή απλά το οποιοδήποτε ατύχημα. Το ότι κάποιος οδηγεί καλά δεν σημαίνει ότι μπορεί να αποφύγει όχημα που έρχεται από το αντίθετο ρεύμα. Γενικότερα, μπορεί να συμβεί οτιδήποτε στον δρόμο και ο οδηγός να μην μπορεί να κάνει τίποτα. Αν φοράς ζώνη έχεις περισσότερες πιθανότητες να μην διαπεράσεις το παρμπρίζ και να φύγεις για νέες πολιτείες (στη μεσαία πίσω θέση) ή να μην βρεις στα πλάγια του οχήματος ή στην οροφή ή οπουδήποτε. Δείξε του αυτό: https://www.youtube.com/watch?v=D8s7-5BIc-Y Αν είναι τόσο έξυπνος όσο διατείνεσαι θα αλλάξει… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει, όπως και να έχει καλό είναι να μην προκαλούμε την τύχη μας. Εγώ πάντως πάντα φοράω ζώνη όταν μπένω σε αυτοκίνητο, σε όποια θέση και όποιος και αν οδηγεί και πάντα ζητάω να φοράνε ζώνη όλοι οι επιβάτες όταν οδηγώ. Δεν είναι καν θέμα εμπιστοσύνης στον οδηγό, μπορεί να πέσει κάποιος πάνω σου.
Μέχρι πριν 3-4 χρόνια θυμάμαι πόσο σημαντικό ήταν για μένα να οδηγήσω εγώ και μόνο εγώ όπου πηγαίναμε ή κάποιος φίλος που τον εμπιστευόμουν την οδήγησή του, όχι οι άλλοι οι απρόσεκτοι. Αυτά που άλλαξαν μέσα μου όλη αυτή την επιθυμία για έλεγχο ήταν η συνειδητοποίηση του πόσα πράγματα βλέπεις όταν δεν οδηγείς, η μόνιμη ευθύνη οδήγησης που έπεσε πάνω μου επειδή ο σύντροφός μου δεν οδηγεί και, κυρίως αυτό, η διαπίστωση ότι όλοι αυτοί που δε θεωρούσα προσεκτικους οδηγούς κάπως τα καταφέρνουν και όλα πηγαίνουν καλά στο αμάξι τους. Αποφάσισα συνειδητά να ανησυχώ για πράγματα σε λογικό πλαίσιο και… Διαβάστε περισσότερα »
Όταν μπαίνουν άλλοι στο αυτοκίνητο δεν ξεκινάω αν δεν έχουν βάλει όλοι ζώνη και αντίστροφα αν πάει να ξεκινήσει ο οδηγός χωρίς να έχω φορέσει ζώνη ζητάω πάντα να με περιμένει. Ποτέ κανείς δε ρώτησε γιατί.
μια απο τα ίδια. Ζώνη πάντα και όλοι.
Στα τόσα αυτοκίνητα που έχω μπει, μια φορά είδα το χάρο με τα μάτια μου από μπαμπά φίλης που μας πήγαινε κάπου μακριά. Πατούσε απότομα φρένο, έστριβε με ταχύτητα είχα γινει κιμάς στο πίσω κάθισμα που δεν είχε ζώνες γιατί ήταν παλιό το αμάξι. Φυσικά δεν ξαναμπήκα αλλά αναρωτιέμαι ακόμη πώς επιβίωσε τόσα χρόνια η φίλη μου.