Πολυαγαπημένη Άμπα, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι όταν συμμετέχουν σε μια ομάδα- το έχω βιώσει αρκετές φορές σε καλλιτεχνικές ομάδες- περιγελούν αυτούς που κάνουνε λάθη με έναν εντελώς τριτοκλασάτο τρόπο. Η ανώριμη συμπεριφορά τους αφορά γελάκια και ψιθύρους και βλέμματα με περιπαιχτικό νόημα. Και το κάνουνε αυτόματα σαν μηχανές ακριβώς την στιγμή που γίνεται και το πιο μικρό λάθος. Λόγου χάρη μια κοπέλα καθώς απήγγελνε ένα ποίημα, επειδή έχει πεταχτά δόντια το άνω χείλος της πήγαινε έντονα προς τα πάνω, μια άλλη κοπέλα- με χολή και κακία- την μιμούταν και οι άλλες γελούσαν. Η κοπέλα που διάβαζε ποιήματα είχε στεναχωρηθεί πολύ. Ή εγώ που έκανα κάποιο λάθος καθώς μιλούσα για την δράση μιας θεατρικής ηρωίδας- για μια ενέργεια της που ήταν στην επόμενη σκηνή κ γω την μετέφερα στην προηγούμενη σκηνή- δεν πρόλαβα καν να σκεφτώ το λάθος μου και κατευθείαν βλέπω δύο κότες να γελάνε ειρωνικά και να ψιθυρίζουν με ένα τελείως ρηχό και κακό βλέμμα. Τέτοια παραδείγματα γίνονται σχεδόν καθημερινά. (Σπουδάζω σε Δραματική Σχολή). Εμένα η απορία μου είναι γιατί δεν παρεμβαίνουν οι δάσκαλοι ενώ αυτή η τοξική συμπεριφορά συμβαίνει μπροστά στα μάτια τους. Εγώ αντέδρασα προχθές και είπαν (οι δυο τοξικές κοπέλες) ότι είμαι υπερβολική και ότι παρεξηγώ τα πάντα. Από τότε δεν τις κοιτάζω ποτέ, τις αγνοώ γιατί αν δεν το κάνω αυτό θα αρρωστήσω από το στρες. Είμαι η μόνη που μιλάω και δεν είμαι ευγενής απέναντι τους. Οι υπόλοιποι απλώς είναι μαζεμένοι και δεν θέλουν φασαρίες. Αυτά όλα θα συνεχίζονται και του χρόνου. Πώς αντέχει κανείς σε ένα τμήμα που δεν είναι θετικό και δεν μπορεί να ανθίσει; Πώς αντέχει ώρες πολλές με άτομα ναρκισσιστικά που υποβαθμίζουν τους άλλους και που νομίζουν ότι διαθέτουν ικανότητες τις οποίες δεν διαθέτουν; Πώς καταφέρνει κάποιος να είναι άκαμπτος στον σκοπό του χωρίς να τον επηρεάζει η έλλειψη ενσυναίσθησης; Τέλος, θεωρώ πως τέτοιου είδους κουτσομπολίστικη συμπεριφορά είναι ακαλαίσθητη σε έναν χώρο τέχνης και δημιουργικότητας γι’ αυτό και δεν μπορώ να τις κοιτάζω.
Ο χώρος της τέχνης και της δημιουργικότητας βασίζεται πάρα πολύ στην εικόνα και είναι γεμάτος επικρίσεις. Αν θέλεις κοινό, θα δέχεσαι και πάρα πολλή κριτική. Αν δεν μπορείς να αντέξεις δύο κότες στην αίθουσα διδασκαλίας, δεν ξέρω πώς πιστεύεις ότι θα μπορείς να αντέξεις τα βλέμματα αγνώστων, τις κριτικές, τα σχόλια που θα ακούς ή θα σου μεταφέρουν άλλοι. Ο ηθοποιός είναι εκτεθειμένος, αυτή είναι η δουλειά του, αυτή είναι η δύναμη της δουλειάς του. Χρειάζεται πολύ χοντρό πετσί για να απαιτείς από τους άλλους να σε κοιτάνε και να σε ακούν.
Φυσικά δεν λέω ότι αυτές οι δύο έχουν δίκιο που φέρονται έτσι. Λέω ότι πρέπει να βρεις εσύ έναν τρόπο να το αντιμετωπίζεις, και να μην βασίζεσαι σε άλλους. Αν έχεις απορία γιατί αφήνουν οι δάσκαλοι αυτά τα σχόλια να περνούν έτσι, θα σου πρότεινα να πας και να τους ρωτήσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μπορείς να απαγγέλεις φτύνοντας αν κάθονται στις πρώτες σειρές. Αυτό θα τις εμποδίσει προσωρινά.
Σαν καθηγήτρια σε ενήλικες πρέπει να σε ενημερώσω ότι ρίχνουμε αρκετό νερό στο κρασί μας, αλλιώς δεν θα μας μείνει κανένας μαθητής. Φυσικά δεν δέχομαι ποτέ ρατσιστική ή ομοφοβικη συμπεριφορά στην τάξη μου αλλά δεν μπορώ να δίνω και τις μάχες ολονων. Από ένα σημείο και μετά πρέπει εσύ να μάθεις να προστατεύεις τον εαυτό σου ως ενήλικη, όπως κι εγώ θα προστατεύσω τη δουλειά μου με το να διαλέγω τις μάχες μου. Εν τω μεταξύ, επειδή η μία μου αδερφή είναι ηθοποιός, δεν θέλεις να ξέρεις τι ψυχολογικος πόλεμος παίζει στις οντισιόν. Να της λέει η άλλη ‘αχ ευτυχώς… Διαβάστε περισσότερα »
Άντε καλέ τώρα. Μπήκες σε ένα χώρο από τους πιο ανταγωνιστικούς και στεναχωριέσαι για τις δύο κοπέλες. Αύριο μεθαύριο θα είναι ο θεατής, ο κριτικός, ο συνάδελφος, ο τυχαίος που έτυχε να ακούσει κάποιον να λέει για μία φορά που ένας φίλος του είχε πει σε λεναν φίλο του ότι σε ειχε δει στο δρόμο να χασμουριέσαι. Αρχικά θα έλεγα να ξεκινήσεις με το να αφαιρέσεις από το λεξιλόγιό σου τη λέξη τοξικός εκτός κι αν αναφέρεσαι σε απόβλητα. (Πως εξαπλώθηκε έτσι αυτή η λέξη; είναι δουλειά των life coachers άραγε;)
Η Britney Spears την εξαπλωσε, με το Toxic και το απίστευτο βιντεοκλίπ που κάνει την αεροσυνοδό, όλοι το ξερουν αυτο😜
Στα περίπου 5 χρόνια που έκανα ψυχοθεραπεία, η ψυχολόγος χρησιμοποίησε τη λέξη “τοξικότητα”, μια φορά, για να περιγράψει πιο παραστατικά την επίδραση που έχει σε μια οικογένεια, ένας predator (μτφ: αρπακτικό, θηρευτής).
Ήμουν απολύτως σίγουρη, χωρίς αποδείξεις, ότι οι think positive life coachers έβαλαν το χεράκι τους αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ τη Μπρίτνι, καλέεεεεεε, ναι! Επειδή όμως λατρεύω τη Heather Morris, θα βάλω αυτό:
https://www.youtube.com/watch?v=a5rytQyxVgY
Ό,τι πρέπει για ηθοποιό σε κόβω κοπελιά, αν τώρα σε αρρωσταίνει αυτού του είδους το στρες, στο πρώτο γιουχάϊσμα στη σκηνή σε βλέπω Νάταλι Πόρτμαν στο Μαύρο Κύκνο.
Υ.Γ. Επίσης, αυτό που λες για τον τριτοκλασάτο τρόπο. Μην περιμένεις τα αρνητικά σχόλια να είναι στο στυλ “Αγαπητή δεσποινίδα, νομίζω ότι δεν αποδώσατε στο έπακρο την πλαστικότητα της Μπλανς”, πραγματικά θα σε πονέσει το τι έρχεται.
Mafalda συμφωνώ μαζί σου, στην καμία δεν ήθελα να γίνω υποτιμητική που νιώθει άσχημα, ίσα ίσα την καταλαβαίνω. Αν βγήκε λίγο κυνικό το σχόλιο είναι γιατί ένα-δυο κακιασμένα βλέμματα και μερικά ψιθυριστά σχολιάκια είναι πραγματικά το ΕΛΑΧΙΣΤΟ που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στον χώρο που επέλεξε – το bullying μόνο που έχουμε φάει σαν έφηβοι εδώ μέσα είναι πολύ πιο σκληρό απ’αυτό πχ. Η κοπέλα αναφέρει ότι “θα αρρωστήσει από το στρες αν τις κοιτάει”. Ειλικρινά θεωρώ ότι, αν αυτό ισχύει, ίσως πρέπει να αναθεωρήσει την καριέρα που επέλεξε – χωρίς βέβαια να ξέρω πόσο νωρίς είναι, πόσο μπορεί να… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή εργάζομαι στον ευρύτερο χώρο της εκπαίδευσης, να σου πω ότι δεν ανέχομαι απολύτως καμμία τέτοια συμπεριφορά στο μάθημά μου. Την πρώτη φορά πέφτει άμεσο και αυστηρό μάλωμα και προειδοποίηση ότι αν επαναληφθεί το σκηνικό φεύγουν σούμπιτοι. Έχουν υπάρξει και δεύτερες φορές. Τους έχω υποχρεώσει να ζητήσουν δημόσια συγγνώμη και να εξαφανιστούν. Δεν ξαναγύρισαν ποτέ.
Η διδασκαλία της ηθοποιίας δεν διαφέρει από τη διδασκαλία της ζωγραφικής, των ισπανικών, των μαθηματικών ή της ιστορίας. Αυτοί που ειρωνεύονται είναι καλύτεροι;
Συμφωνώ απόλυτα!
Αυτές νομίζουν ότι είναι βασίλισσες εκεί μέσα.
Στην πραγματικότητα είναι απλά μωρά.
Λοιπόν όταν τα μωράκια τελειώσουν το παιχνίδι να φροντίσουν να στρώθουν να κάνετε καμία δουλειά αλλιώς τις βλέπω τύπου Πέγκυ Καρρα στη διαφήμιση σερβιετας.
Σαν πανεπιστημιακή καθηγήτρια θεωρώ ότι είναι καθήκον του καθηγητή να αντιδράσει σε αυτά. Και κυρίως μέσα από το κλίμα που έχει δημιουργήσει. Δηλαδή εγώ ποτέ δεν έχω άφησει να γελοιοποιηθεί κάποιος με λάθος ερώτηση ή απάντηση. Ακόμα και να πει κάτι πολύ χοντρό θα πω ας το σκεφτούμε λίγο γιατί δε γίνεται το τάδε χωρίς να στοχοποίησω το παιδί που το είπε. Και παιδιά που δε μιλάνε καλά αγγλικά ή έχουν μαθησιακές δυσκολίες τους δίνω χρόνο να πουν αυτό που θέλουν με την ησυχία τους ή αν προτιμούν να μιλήσουμε ένας προς έναν την ώρα των ασκήσεων. Εαν παρόλα αυτά… Διαβάστε περισσότερα »
Stiff upper lip and carry on regardless.
Σκύλες της Λύσσας αλά Πέγκυ Καρά
“Οι σκύλοι γαβγίζουν. Το καραβάνι συνεχίζει τον δρόμο του”
Σοφή αραβική παροιμία που έχουν υιοθετήσει και οι Γάλλοι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, άσε τις κότες να κακαρίζουν, τα σκυλιά να γαβγίζουν και τράβα ατάραχη το δρόμο σου.
Κατά προτίμηση με ένα σαρδόνιο χαμόγελο (κάνει τους μαλάκες να ανησυχούν τρομερά).