Menu
in

Αγαπητή «Α, μπα»: Κρύβει την τσιγκουνιά του πίσω από την «ισότητα»

Εξελίσσεται σε πολύ μίζερο άνθρωπο

Α μπα είναι Κυριακή, βρέχει και μόλις έφυγα από το σπίτι του. Είμαστε μαζί 3 χρόνια και περνάω πολύ όμορφα. Ωστόσο τον τελευταίο καιρό παρατηρώ πράγματα τα οποία με ενοχλούν και δεν ξέρω αν προϋπήρχαν και δεν έδινα βάση ή απλά εμφανίστηκαν τώρα και τα παρατηρώ λόγω ιδέας συγκατοίκησης. Τον βλέπω μόνο τα σκ λόγω δουλειάς και η γκρίνια του είναι απερίγραπτη. Θα γκρινιάξει για την παραμικρή αφορμή που θα του δωθει και θα συνεχίσει να το λέει για τις επόμενες 2 ώρες. Επίσης πχ τώρα που έβρεχε, ρε αμπα δεν θα με πάει μέχρι το μετρό. Θα μου πει ισότητα θέλετε πάρε το λεωφορείο. Και στην αρχή συμφωνούσα γιατί προφανώς δεν είχα καμία απαίτηση να με πηγαινοφερνει αλλά πλέον νιώθω ότι κρύβει την τσιγκουνιά του πίσω από την ‘ισότητα’.Και τέλος όταν εκνευρίζεσαι βρίζει άπειρα και όποιον βρει. Του έχω εξηγήσει επανελημενες φορές ότι κανεις δεν είναι σάκος του μποξ και ότι πρέπει να μάθει να συζητάει και η αλήθεια είναι ότι έχει βελτιωθεί κάπως το πράγμα. Ωστόσο, εξελίσσεται σε πολύ μίζερο άνθρωπο που τον αγαπώ πάρα πολύ και όταν δεν γκρινιάζει περνάμε τέλεια αλλά δεν νιώθω ότι θα μπορούσα να συγκατοικησω μαζί του. Και διερωτώμαι εγώ τώρα. Αυτά συμβιβαζονται, βελτιώνονται παραβλεπονται ή δεν μπαίνεις καν στον κόπο;

Δεντιςμπορωτιςσχεσεις

Τι σχέση έχει η βροχή με την ισότητα; Αν εσύ είχες τον τρόπο να τον γλιτώσεις από τη βροχή, θα το έκανες, ή θα του έλεγες να «είναι άντρας» και να δέχεται το κρύο κατάσαρκα;

Δεν μου αρέσει τίποτα από αυτά που διαβάζω αλλά δεν σκέφτομαι εγώ να συγκατοικήσω μαζί του, εσύ το σκέφτεσαι. Αυτά τα πράγματα δεν βελτιώνονται, με τα (πραγματικά) προβλήματα γίνονται ακόμα χειρότερα, ούτε παραβλέπονται, ούτε συμβιβάζονται. Ή γίνονται δεκτά από σένα ως μέρος της πραγματικότητας με την συμβίωση μαζί του, ή όχι. Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να συγκατοικήσεις μαζί του, μην αγνοείς αυτό που αισθάνεσαι.

Το «όταν δεν γκρινιάζει περνάμε τέλεια» έχει αξία μόνο αν είναι τόσο τέλεια που μπορείς να αντέξεις τις στιγμές όταν δεν είναι τέλεια. Κανείς δεν είναι απαίσιος σε μόνιμη βάση. Όλοι έχουν και τα καλά τους. Το θέμα είναι αν αντέχεις τον άλλον συνολικά, όχι συγκεκριμένες ώρες της ημέρας.

Σχολιάστε