Αποφασίζω χτες να πάω σινεμά. Η φάση είναι κάζουαλ, βγαίνω με την αδερφή μου. Αποφασίζω να μη βαφτώ, το δέρμα μου είναι σε καλή κατάσταση πέρα από ένα-δύο σπυράκια που προσωπικά δε με ενοχλούν στο ελάχιστο. Δεν έχω τέτοια θέματα. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Θέλω να βγώ έξω και να περάσω καλά. Μπαίνουμε στο μετρό με την αδερφή μου, καθόμαστε, πιάνουμε την κουβέντα. Απέναντί μας κάθεται μια μεσήλικη κυρία. Νιώθω ότι με κοιτά επίμονα αλλά δε δίνω σημασία. Τελικά το ξεστομίζει: “βρε κορίτσι μου, να πλένεις το πρόσωπό σου με *όνομα σαπουνιού*, είναι κρίμα, νέο κορίτσι να έχεις σπυριά. Εγώ είμαι 56 χρονών και έχω λιγότερα”. Την κοιτάω αποσβολωμένη. Είμαι 22 χρονών. Χαμογελάω σαρδόνια. “Σας ευχαριστώ” απαντάω. “Κι εσείς να βάζετε *όνομα αντιρυτιδικής κρέμας*, είναι κρίμα τόσο νέα γυναίκα να έχετε τόσες ρυτίδες, η γιαγιά μου είναι 80 και έχει λιγότερες”. Δεν τόλμησε ούτε να με ξανακοιτάξει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έγινες δυσάρεστη λέγοντας κάτι εξίσου μισογυνιστικό.
Συν ότι χτύπησε κάτω από τη ζώνη. Δυσανάλογη αντίδραση, που δικαιολογείται από την ηλικία. Όταν είσαι 22…. δεν τη λες στην 50φεύγα, απλά τη συμπονάς. Όχι γιατί είναι 50φεύγα, αλλά γιατί ακριβώς επειδή έχει αυτή την ηλικία, θα ήταν καλό να μην έχει απωθημένα και να το παίζει μαμά στα 22χρονα στο μετρό
‘Εγώ είμαι 56 χρόνων και έχω λιγότερα.’
Προφανώς. Αφού η μία απέχει 4 χρόνια από την εφηβεία και η άλλη 4 δεκαετίες.
Δεν είμαι φαν της αντιπροσβολης σε επιφανειακά ζητήματα, όπως η εμφάνιση, γιατί νιώθω ότι δεν περνούν το σωστό μήνυμα. Και η ωραιότερη μοντέλα να στο έλεγε, στην οποία δε θα μπορούσες να βρεις ψεγάδι, εξίσου απαράδεκτο θα ήταν.
…δεν μπορώ όμως να πω ότι δεν το χάρηκα…
Ο στόχος στο να γίνεις δυσάρεστος είναι πεις με κάποιον τρόπο ότι κάτι που είπε, είναι λάθος.
Εσύ απάντησες με στόχο να την κάνεις να νιώσει άσχημα με την εμφάνιση της.
Της επέστρεψες ολόιδια την ενοχλητική ατάκα, προσαρμοσμένη σ’εκείνη. Δεν είναι αυτό το point αυτής της στήλης. Έγινα δυσάρεστη λέγεται, όχι έγινα εκδικητική.
Είσαι ηρωίδα!!!!!!! Έχω πει παρόμοιο σε κομμώτρια που στα 20κατι μου επέμενε να βάψω τα μαλλιά μου γιατί κρίμα τόσο μικρή να έχω άσπρες τρίχες. 2 ή 3 να είχα ωστοσω…. Ε και λέω και εγώ κρίμα μωρέ να αρχίσω από τωρα και να γίνουν ξηρά σαν τα δικά σου :)👹👹👹
OK, πολύ φάουλ η κυρία, και τι σχέση έχουν τα σπυράκια με την ηλικία, αλλά κι η δική σου απάντηση δε είναι σε σωστή βάση. Αυτό που έγραψες εδώ, “Δεν έχω τέτοια θέματα. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου”, θα ήταν μια χαρά.
Δυστυχώς αυτή η απάντηση δεν θα ήταν σε καμία περίπτωση ικανή να την βάλει στη θέση της. Τέτοιες απαντήσεις βάση εμπειρίας, απλά οδηγούν σε μορφασμούς συγκαταβασης, βλέπε χαμόγελο και κούνημα κεφαλής και παραπάνω κουβέντα που δεν το θες με τίποτα γιατί καταλήγεις να νιώθεις ότι απολογεισαι κιόλας.
Υπάρχουν τρόποι να απαντήσεις κόσμια αν το αντέχεις εκείνη τη στιγμή και το πιο απλό θα ήταν το “κυρία μου κανείς δεν ρώτησε τη γνώμη σας” ή κάτι ανάλογο. Το αντέχεις όμως?
Πραγματικά άκυρο και αγενέστατο το σχόλιο της κυρίας σε μια παντελώς άγνωστη που δεν ζήτησε τη γνώμη της. Σιγά μην παστωθείς με μέικ απ για να πας στο σινεμά ώστε να μην προσβληθεί η αισθητική της κυρίας. Δεν είμαστε με τα καλά μας. Πήρε αυτό που της άξιζε.
η απάντησή σου ανήκει κι αυτή στη σφαίρα του μισογυνισμού, όπως και η παρέμβαση της κυρίας. Θα ήταν πολύ καλύτερα όταν αντιδράμε να μην παραβιάζουμε τις αρχές μας. Προτιμώ το ωμό βρισίδι
Μία έξυπνη απάντηση φτάνει. Ο σκοπός είναι να συνειδητοποιήσει την βλακεία της – και χωρίς ακρότητες. Το ωμό βρισίδι δεν παράγει αυτό το αποτέλεσμα και μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε ξεκατίνιασμα, που επίσης δεν είναι πολύ φεμινιστικό.
δεν διαφωνώ μαζί σου, το έγραψα ως ακρότητα για τη σύγκριση, αλλά δεν το διατύπωσα σωστά. Σε τέτοιες παρεμβάσεις εμφάνισης (πχ βάλε κανά φορεματάκι, έχεις πολύ ωραίο σώμα για να το κρύβεις) συνήθως απαντούσα “δεν είμαι μοντέλο, θα βρω δουλειά” ή “δεν είμαι διακοσμητική γλάστρα για να είμαι όμορφη”.
Άσχετο, ομολογώ ότι τελευταία μου βγαίνει ο νταλικέρης από μέσα μου όταν μου κορνάρουν τροχοφόρα ενώ βρίσκομαι πάνω σε πεζοδρόμιο, για να παρκάρουν, παρόλο που έχω έξυπνες ατάκες για την πάρτη τους. Και προσπαθώ να μην το κάνω
Τι δυσάρεστη…εδώ θέλει βασικά μαθήματα ευγένειας και κοινωνικής συνύπαρξης,έχει χαζεψει ντιπ ο κόσμος…
Πραγματικα το θρασος ορισμενων με αφηνει αναυδη.
Άι σιχτιρ πια, μου κάνει τρελό trigger το θέμα ακμής , γιατί με ταλαιπωρεί πάνω από τη μισή μου ζωή , ιδέα δεν έχουν και δίνουν συμβουλές νομίζοντας ότι είναι ειδικοί κιόλας όλοι οι άσχετοι .