Είμαι μόνη μου εδώ και τρία χρόνια μετά από έναν πολύ δύσκολο χωρισμό από μακροχρόνια σχέση. Επέλεξα τη μοναχικότητα για να τα βρω πάλι με τον εαυτό μου, να μαζέψω τα κομμάτια μου και να “συνέλθω”. Μου είπε μια γνωστή μου ότι το θεωρεί “κάπως” να μην έχω ξανακάνει σχέση και να το ψάξω βαθύτερα όλο αυτό. Εγώ νιώθω ότι δεν έχω την ανάγκη για κάτι τέτοιο. Μάλιστα, αισθάνομαι ότι τώρα μπορώ να κάνω ένα καινούριο ξεκίνημα αν νιώσω ότι έρθει κάποιος στη ζωή μου που τον θεωρώ “κατάλληλο”. Ωστόσο, δε σου κρύβω ότι με στενοχώρησαν τα λόγια της. Σαν να υπονοούσε ότι έχω “πρόβλημα” που δεν έχω κάνει σχέση από τότε. Γιατί να τα αναλύουμε όλα τόσο πολύ και να θεωρούμε ότι κάτι υποβόσκει; Ήθελα να μείνω μόνη μου κι έμεινα. Πού είναι το κακό;
Η ίδια γνωστή, αν έκανες σχέση μετά από ένα μήνα, πάλι πρόβλημα θα έλεγε ότι έχεις. Πρέπει να μάθεις να αξιολογείς ποια σχόλια χρειάζεται να παίρνεις στα σοβαρά και ποια όχι. Μην περιμένεις αποδοχή, μην περιμένεις κατανόηση από «γνωστές». Γι αυτό είναι γνωστές και όχι φίλες. Κράτα τις αποστάσεις σου και μην δικαιολογείσαι. Τη στενοχώρια σου θέλουν να δουν, αυτό τους θρέφει.
Πάντως, όταν ένα σχόλιο σε στενοχωρεί η σε απασχολεί για καιρό, είναι καλή ιδέα να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για να καταλάβεις γιατί συμβαίνει αυτό. Δεν μας πληγώνουν όλα τα σχόλια το ίδιο. Δεν λέω ότι επειδή σε πείραξε, έχει δίκιο, είναι απλοϊκή σκέψη αυτή. Κάτι όμως υπάρχει μέσα σου που κλωτσάει σε αυτή την ιδέα. Προσπάθησε να το βρεις. Ακόμα και αν δεν τα καταφέρεις, η ενδοσκόπηση μόνο καλό μπορεί να σου κάνει.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμένα αντίστοιχα, όταν με χώρισε μεγάλος έρωτας και δέκα μέρες μετά έκανα άλλη σχέση, μου είχαν πει πως είναι σπασμωδικά και θα μου περάσει. Με τη γυναίκα που τα είχα φτιατξει είμαι παντρεμένος δεκαετίες τώρα και πολύ αγαπημένος. Ακόμα περιμένω να μου περάσει!!!
Η αλήθεια είναι ότι η μοναχικότητα και δη η επιλογή να είσαι μόνη είναι αντικείμενο έκπληξης, οίκτου και λύπησης με μια δόση καχυποψίας του στυλ” τώρα αυτή άντε βρες τι πρόβλημα έχει και είναι μόνη’. Το έχω βιώσει προσωπικά και ακόμη το βιώνω, ούσα μια γυναίκα μόνη στο μεγαλύτερο διάστημα της νεαρής ενήλικης ζωής μου. Τα δεχόμαστε όλα ως κοινωνία ή τουλάχιστον κάνουμε κάποιοι προσπάθειες να είμαστε ανοιχτοί και με κατανόηση αλλά η ανεκτικότητα σταματάει εκεί που αρχίζει η μοναχικότητα. Νιώθεις γενικά εκτός, ο κύκλος σου μιλάει συχνά για τα αισθηματικά, οι ταινίες, τα βιβλία, η μουσική. Καημό το έχω… Διαβάστε περισσότερα »
Καλά τα λες. Εγώ το έχω βιώσει στο μεγαλύτερο διάστημα της όχι και τόσο νεαρής ενήλικης ζωής μου (ένα κάπως γιγαντιαίο διάστημα δηλαδή) και το τι έχω ακούσει δεν λέγεται. Και φυσικά πονάει, ειδικά όταν δεν είναι επιλογή σου, όπως συμβαίνει στην περίπτωση μου. Στο μόνο που διαφωνώ είναι ότι η ανεκτικότητα σταματάει εκεί που αρχίζει η μοναχικότητα. Νομίζω ότι η ανεκτικότητα σταματάει εκεί που αρχίζει η διαφορετικότητα γενικά, όποια κι αν είναι αυτή. Ό,τι ξεφεύγει από αυτό που έχουμε συνηθίσει ως κανονικό προκαλεί.
Louise Belcher, right in the feels!🖤
Louise B., ενδεικτικά, γιατί υπάρχουν και πολλά άλλα, ανάλογα τι μουσική ακούς! 🙂
https://www.youtube.com/watch?v=zYxkezUr8MQ
https://www.youtube.com/watch?v=KA2dcYdjCPE
https://www.youtube.com/watch?v=Uv5wF-E9D8Y
https://www.youtube.com/watch?v=k7VVULdCX_Q
https://www.youtube.com/watch?v=Zi0RpNSELas
https://www.youtube.com/watch?v=Zi0RpNSELas
Υπάρχουν και πιο σύγχρονα, απλώς εγώ είμαι αρχαία και μου αρέσουν αυτά! :p
Και ένα από τα πιο παρεξηγημένα τραγούδια, που έχει γραφτεί για τη μητέρα και όχι για εραστή, όπως νομίζουν πολλοί:
https://www.youtube.com/watch?v=0-EF60neguk
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ πολύ 😊😊😊😊😊
Louise B. ❤
η φράση “να βρω τον εαυτό μου” δεν προϋποθέτει ότι τον έχεις χάσει. δείχνει κατά τη γνώμη μου απλά μια ανάγκη αναδιοργάνωσης και συνειδητοποίησης, την οποία θεωρώ πολύ λογική μετά από μακροχρόνιες σχέσεις.
άλλοι άνθρωποι φοβούνται τόσο τη μοναξιά, που τους φαίνεται φοβερό να μείνουν μόνοι τους με τον εαυτό τους… δεν είμαστε όλοι ίδιοι (και πόσο βαρετό θα ήταν αυτό αλήθεια).
σε κάθε περίπτωση είμαι με τη Λένα – ίσως υπάρχει λόγος που σε ενόχλησε το σχόλιο. αυτό δες.
Ένα σχόλιο από μια τυχαία γνωστή σε τρία χρόνια; Περισσότερα σχόλια ακούμε επειδή ισιώσαμε τα μαλλιά μας.
Εκτός αν η γνωστή είναι η life coach σου, ναι, πρέπει να αναρωτηθείς γιατί σε απασχολεί. Σε επηρεάζουν όλα τα σχόλια το ίδιο ή αυτό χτύπησε φλέβα;
Συγγνώμη, είπες σε ΜΙΑ γνωστή κάτι τόσο προσωπικό όσο το ότι επέλεξες να μην επιδιώξεις σχέση για να κάνεις ενδοσκόπηση; Ε, μα, καμιά φορά φταίμε κι εμείς που πάμε και ανοιγόμαστε στην πάσα μία και μετά μάς φταίνε τα σχόλιά της. Αν σε ρώτησε κάτι τύπου, “πώς και μόνη;” απαντάς κάτι αόριστο και τελειώνει εκεί το θέμα. Δεν χρειάζεται να δικαιολογούμε τις επιλογές μας σε κανέναν, ούτε να λέμε την ιστορία της ζωής μας “σε μία γνωστή”. Ύστερα από το “Έγινα δυσάρεστη” νομίζω σειρά έχει η στήλη “Έβαλα όρια”!
Δεν χρειάζονται παρεμβολές- προβολές από τρίτους,την πατήσαμε και εμείς που μας κερατωναν για χρόνια και όταν τα λέγαμε στην φιλενάδα μας,μας έβγαζαν τρελές και ύστερικες. Μόνο εσύ ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Οι φίλοι μας είναι συνοδοιπόροι και οχι σύμβουλοι και δν χρειάζεται μερικές φορές να ρωτάμε κανέναν, γτ δεν είναι όλοι καλοί στις συμβουλές τους όσο και να τους αγαπάμε.
Εύστοχο σχόλιο και πολύ αληθινό. Εγώ μέσα από την αγνή αγάπη του συντρόφου μου άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερο και να αγαπώ τον εαυτό μου.
Για να ασχολείσαι τόσο με το σχόλιο της γνωστής σου,τότε μάλλον χτύπησε ευαίσθητη χορδή.Δηλαδή ότι δεν αισθάνεσαι και τόσο καλά τελικά με τη μοναχικότητά σου και δεν την έχεις αποδεχτεί πλήρως.Κι εγώ ακούω ανάλογα σχόλια τα τελευταία 4 χρόνια που είμαι χωρισμένη αλλά ευτυχώς είμαι στη φάση μπενάκης και βγενάκης.Ειδικά αν πρόκειται για σχόλια που έρχονται από άτομα που δεν είναι κοντά μου κι απλά βρίσκουν ευκαιρία “να μου την πουν”.Αλλά και κοντινούς μου ανθρώπους τους αντιμετωπίζω με χιούμορ και τους λέω ότι αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι και όλα τα καλά αργούν να εμφανιστούν.Οι άνθρωποι δεν προσδιορίζονται μόνο… Διαβάστε περισσότερα »
Οι γνωστές παρεμβαίνουν στίς επιλογές μας και μάλιστα επικριτικά? πως το επιτρέπεις?
Άλλοι θάχουν τον τρόπο τους και θα ευδοκιμήσουν
και άλλοι ως να πεθάνουνε τη δίψα δε θα σβήσουν…