Η κόρη μου πηγαίνει Ε’ Δημοτικού και σπάνια έχουν κάποια άσκηση για το σπίτι. Σε 5 λεπτά έχει “διαβάσει” για την επόμενη μέρα. Στην αρχή της σχολικής χρονιάς υπέθεσα ότι τα κάνουν όλα στο σχολείο μέχρι που άνοιξα τα βιβλία και είδα ότι οι μισές ασκήσεις ήταν άγραφες ή ότι τις είχαν απαντήσει προφορικά (ακόμη και στα μαθηματικά απαντάνε προφορικά στα προβλήματα). Επίσης παρατήρησα ότι για αρκετό καιρό μέναν κολλημένοι στο ίδιο μάθημα, ειδικά στην Ιστορία και στη Γεωγραφία. Έτσι άρχισα να ρωτάω. “Τι κάνατε στην ώρα της Ιστορίας;” ” Η κυρία μας έβαλε να ακούσουμε ένα τραγούδι” και παρόμοιες απαντήσεις. Το συζήτησα και με άλλες μαμάδες για να βεβαιωθώ ότι είναι αλήθεια γιατί ανησύχησα ότι η κόρη μου παραμελεί τα μάθημα της ή ότι δεν προσέχει στη τάξη κλπ. Και κατάλαβα ότι η κόρη μου έλεγε την αλήθεια. Οι υπόλοιπες μαμάδες (όσες γνωρίζω) είναι ενθουσιασμένες με τη δασκάλα και είμαι η μόνη απογοητευμένη. Εν τω μεταξύ συζητώντας με μαμάδες που τα παιδιά τους πάνε σε άλλα σχολεία βλέπω ότι είμαστε και πολύ πίσω στην ύλη. Δεν ξέρω τι να κάνω. Με αγχωνει και κατά κάποιο τρόπο με κουράζει το γεγονός ότι το παιδί μου δεν μαθαίνει κάτι. Είναι σαν να μην πηγαίνει σχολείο, πραγματικά βλέποντας την ύλη έχουν μάθει τα μισά (ακόμη και από τα μαθήματα που έχουν διδαχτεί). Και το κακό είναι ότι θα έχουν την ίδια δασκάλα και του χρόνου. Έχω σκεφτεί να απευθυνθώ στον Διευθυντή αλλά φοβάμαι ότι δε θα βρω το δίκιο μου (αν έχω δίκιο). Έχεις να μου προτείνεις κάτι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Αγαπητή μαμά,
Χαίρομαι που νοιάζεσαι για την πρόοδο του παιδιού σου και αγωνιάς για τα μαθησιακά του αποτελέσματα. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να ανησυχείς τόσο. Όπως έχουμε πει και άλλες φορές, στην Ελλάδα η ποσότητα του homework είναι δυσανάλογα μεγάλη και οι γονείς, λανθασμένα, θεωρείτε ως κριτήριο ποιότητας μαθήματος την ύπαρξη φωτοτυπίας ή πολλών ασκήσεων. Τα παιδιά 10-12 ετών δεν πρέπει να σπαταλούν στην σχολική μελέτη παραπάνω από μία ώρα και σε αυτήν συνυπολογίζεται και όλο το εξωσχολικό διάβασμα π.χ γλώσσες. Έχοντας αυτό ως δεδομένο δεν μου φαίνεται περίεργο που η δασκάλα δεν βάζει ασκήσεις για το σπίτι, μπορεί, πράγματι, να ακολουθεί τις σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους. Ούτε μου φαίνεται περίεργο που προσπερνά ασκήσεις: οι δάσκαλοι επιλέγουμε από το πλήθος των προτεινόμενων ασκήσεων αυτές που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μαθητών μας. Καλύτερα να διαλέγει δυο και καλές, παρά να τις βάζει όλες με τις σειρά, άκριτα. Όπως βλέπεις, υπάρχει παιδαγωγικά στοιχειοθετημένος αντίλογος στα παράπονα σου.
Επίσης, αδίκως μπαίνεις σε σύγκριση με τους άλλους δασκάλους: δεν ξέρεις τι δάσκαλοι είναι, σε τι τάξεις απευθύνονται, πόσο καλό μάθημα κάνουν, τι μαθαίνουν τα παιδιά. Καλά καλά, δεν ξέρεις αν σου λένε αλήθεια οι άλλοι γονείς. Άντε και είστε όντως πίσω, είναι τόσο πρόβλημα; Και πως θα πείσεις την δασκάλα να τρέξει χωρίς να την προσβάλεις με υποδείξεις;
Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε ότι οι άλλες μαμάδες είναι ενθουσιασμένες, μήπως η δική σου οπτική είναι λάθος; Η σύγχρονη διδακτική απομακρύνεται από την απομνημόνευση ή τα κατεβατά ασκήσεων και προτείνει νέους τρόπους διδασκαλίας μέσα από έρευνα, εκδρομές, αξιοποίηση τεχνών. Φαντάζομαι, η δασκάλα δεν βάζει τυχαία τραγούδια από το ραδιόφωνο αλλά αυτά που σχετίζονται με το μάθημα, αλλιώς θα διαμαρτύρονταν και άλλες μαμάδες.
Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι σοφή επιλογή να απορρίπτεις τις επιλογές της δασκάλας γιατί περνάς λάθος μήνυμα στο παιδί σου. Ειδικά δε, αφού το παιδί δεν παραπονιέται ούτε έχεις παράπονα για την συμπεριφορά της, αλλά μόνο για θέματα που δεν είσαι σε θέση να αξιολογήσεις επαρκώς.
Αν πάλι συνεχίζεις να νιώθεις ότι το παιδί σου είναι γνωστικά πίσω, μπορείς πάντα να το βοηθήσεις εσύ, όχι με έξτρα ασκήσεις, δεν είσαι η δασκάλα, αλλά με βιβλία, ταινίες, συζητήσεις γύρω από τα θέματα που πραγματεύονται στο σχολείο. Που ξέρεις, μπορεί να εκπλαγείς και όντως η μικρή σου να γνωρίζει. Και αν δε ξέρει, τι καλύτερο από το να ανακαλύψει την γνώση μαζί με τους γονείς της;