Πώς επιλέγουμε τον ψυχολόγο; Από πού θα τον βρούμε; Και άμα τον βρούμε από το διαδίκτυο και μετά δεν μας αρέσει από κοντά; Πρέπει να πηγαίνει κάποιος κάθε βδομάδα; Άμα δεν έχει κάποιος την οικονομική δυνατότητα να πηγαίνει κάθε βδομάδα; Μπορεί κάθε δύο ή κάθε μήνα; Από πότε ξεκινάει η ψυχοθεραπεία να έχει κάποιο βάθος; Φαντάζομαι στην πρώτη συνεδρία γίνεται κάποια γνωριμία.
Να πω προκαταβολικά, πως όσα θα γράψω δηλώνουν καθαρά τη δική μου αντίληψη για την ψυχοθεραπεία. Κανόνες υπάρχουν σαφώς, ανάλογα και την ψυχοθεραπευτική σχολή που ακολουθεί ο καθένας, αλλά αυτά που γράφω αφορούν περισσότερο την προσωπική μου εμπειρία, τόσο από τη μεριά του ψυχοθεραπευτή, όσο και από τη μεριά του ψυχοθεραπευόμενου, μιας και έχω υπάρξει και στις δύο θέσεις. Κάποιοι συνάδελφοι μπορεί να διαφωνούν με τις θέσεις μου.
Από που θα βρούμε ψυχολόγο: Μπορούμε να βρούμε σαφώς τυχαία από το ίντερνετ, κάποιοι έχουν σελίδες για να προωθήσουν τη δουλειά τους, κάποιοι απλώς αγγελίες, αλλά μπορούμε να ρωτήσουμε γνωστούς ή φίλους αν έχουν κάποιον να μας συστήσουν. Τίποτα δεν μπορεί να μας εγγυηθεί την αποτελεσματικότητα της θεραπείας ή το ταίριασμα με τον ψυχοθεραπευτή. Κάποιος ψυχοθεραπευτής που για τον φίλο/γνωστό μας είναι εξαιρετικός, για εμάς μπορεί να είναι μέχρι και άχρηστος. Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους. Οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί, τα αιτήματα είναι διαφορετικά, αλλά και η σχέση που θα δημιουργηθεί είναι διαφορετική με κάθε άνθρωπο, ακόμα και όταν ο ψυχολόγος προσπαθεί να διατηρήσει ουδετερότητα.
Πως επιλέγουμε τον ψυχολόγο: Αν υπάρχει οικονομική δυσκολία, η απάντηση είναι πολύ εύκολη, και στην ουσία απαντάει και στις παρακάτω ερωτήσεις. Επιλέγουμε τον ψυχολόγο που η τιμή του μας επιτρέπει να δεσμευτούμε. Αν δεν υπάρχει οικονομικό θέμα, τότε επιλέγουμε όπως θεωρήσουμε εμείς σωστό. Για παράδειγμα μπορούμε να διαβάσουμε τα διαφορετικά είδη ψυχοθεραπειών, και να βρούμε τον ψυχολόγο που ακολουθεί αυτή που μας αρέσει. Αλλά βασικά αν δεν υπάρχει οικονομικό θέμα, τότε αυτομάτως υπάρχει πληθώρα επιλογών, αλλά και σαφώς δυνατότητα να αλλάξουμε μέχρι να καταλήξουμε σε αυτόν που μας αρέσει.
Άμα δεν μας αρέσει από κοντά: Αν δεν μας αρέσει από κοντά, πληρώνουμε, ευχαριστούμε για τον χρόνο που διέθεσε και συνεχίζουμε το ψάξιμο.
Συχνότητα της θεραπείας: Σε αυτό είμαι κάθετη. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται τουλάχιστον κάθε εβδομάδα, ειδικά στην αρχή. Αν μια θεραπεία οδηγείται στη λήξη της, μπορούμε να αραιώσουμε τις συναντήσεις, με αποτέλεσμα το κλείσιμο να είναι πιο ομαλό, αλλά αυτό δεν πρέπει να παίρνει πολύ χρόνο, καθώς τότε στην ουσία απλώς δεν κάνουμε θεραπεία, αλλά συντήρηση. Αν δεν υπάρχει οικονομική δυνατότητα, παραπέμπω σε αυτό που λέω παραπάνω, ότι η τιμή του θεραπευτή πρέπει να είναι προσιτή για εμάς. Τα χρήματα είναι ταμπού, αλλά μην ντραπείτε ούτε για μια στιγμή να ρωτήσετε την τιμή της συνεδρίας, καθώς έτσι θα γνωρίζετε εκ των προτέρων αν μπορείτε να δεσμευτείτε στη θεραπεία. Θα γλιτώσετε χρόνο και χρήμα και από εσάς, αλλά και από τον υποψήφιο ψυχοθεραπευτή σας. Η συνέπεια είναι τρομερά σημαντική για την ψυχοθεραπεία.
Πότε ξεκινά η ψυχοθεραπεία να έχει κάποιο βάθος: Όταν αποφασίσετε να δεσμευτείτε σε αυτή και να δεν αποφεύγετε τα θέματα που σας απασχολούν πραγματικά. Και όταν νιώσετε εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο του ψυχολόγου.