Ο συγκεκριμένος δεν είναι και τόσο casual βέβαια…Έψαχνα κάτι άλλο και τυχαία έπεσα σε αναρτήσεις δήμων για την δημιουργική απασχόληση το καλοκαίρι. Αφορά σε παιδιά που πηγαίνουν δημοτικό. Δεν το είχα ξαναπροσέξει και έμεινα άφωνη. Δείτε κάποια αποσπάσματα:
Δημιουργική Απασχόληση μαθητών κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών των Σχολείων για εργαζόμενες μητέρες
Το πρόγραμμα προσφέρεται δωρεάν στους κατοίκους της πόλης μας, των οποίων τα παιδιά φοιτούν σε σχολεία του Δήμου. Έχει σκοπό να εξυπηρετήσει τις εργαζόμενες, τις πολύτεκνες μητέρες και τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Μαζί με την αίτηση – υπεύθυνη δήλωση συμμετοχής πρέπει να υποβάλλονται σε ηλεκτρονικό αρχείο βεβαίωση εργασίας της μητέρας ή αντίγραφο αποδεικτικού μηνιαίων αποδοχών ή πρόσφατων ενσήμων της μητέρας.
Δίπλα στις εργαζόμενες μητέρες με παιδιά είναι ο Δήμος μας, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης των μαθητών.
Ξεκάθαρα, λοιπόν, ο δήμος θεωρεί ότι η ανατροφή των παιδιών είναι μόνο ζήτημα της μητέρας και ότι αυτές βοηθά αποκλειστικά. Δηλαδή, θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες που μας βοηθά και μπορούμε να δουλεύουμε. Ο πατέρας δεν έχει κάποιον ρόλο και ούτε που τον αφορά το ζήτημα.
Τραγικό βρίσκω, επίσης, ότι με βάση τα δικαιολογητικά δεν ελέγχεται καθόλου αν ο πατέρας εργάζεται. Πχ μεταξύ δύο οικογενειών που και οι δύο γονείς εργάζονται και σε μια άλλη που η μητέρα εργάζεται και ο πατέρας όχι δεν υπάρχει καμία διαφορά προτεραιότητας. Δηλαδή, ο δήμος θεωρεί ότι ακόμα και αν ο πατέρας δεν εργάζεται δεν έχει σημασία. Τον θεωρεί, δηλαδή, ανίκανο να κρατήσει ένα παιδί που πηγαίνει δημοτικό! Τέλος, με βάση τα δικαιολογητικά και πάλι, μονογονεϊκή οικογένεια θεωρείται μόνο μια μητέρα με το παιδί της και όχι ένας πατέρας με το παιδί του.