- Αυτό το θέμα έχει 21 απαντήσεις, 11 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 4 έτη, 1 μήνα πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Επειδή όπως κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του κάθε Σεπτέμβριο ψάχνω δραστηριότητες/χόμπυ για τη νέα (σχολική) χρονιά, τις οποίες θα παρατησω στην καλύτερη περίπτωση του χρόνου, στη χειρότερη το Νοέμβριο, σκέφτηκα ότι ίσως και άλλοι σκέφτεστε το ίδιο οπότε εδώ θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε απόψεις και ενδεχομένως να πάρουμε ιδέες ο ένας από τον άλλο. Εγω εδώ και λίγα χρόνια κάνω κωπηλασία, επειδή μου αρέσει πολύ η θάλασσα. Είναι και το μόνο είδος άθλησης που με έχει κερδίσει. Θα ήθελα πολύ να ακούσω ποιο χόμπυ έχει κερδίσει εσάς και τι σας προσφέρει ή για ποιον λόγο το συστήνετε.
Το έχω ξαναπεί αλλά είμαι origamist. Ασχολούμαι με το origami πάνω από μία δεκαετία. Επίσης κάνω workshops και σεμινάρια για origami. Αν και είμαι σε καλό επίπεδο θα ήθελα να είχα λίγο περισσότερο χρόνο (και λεφτα) ώστε να πάω σε συνέδρια και να κάνω μαθήματα πολύπλοκων μοντέλων και να αγοράζω ειδικά χαρτιά και να φτιάχνω ειδικά χαρτιά μόνη μου. Σνιφ, δεν το βλέπω να γίνεται τα επόμενα 3 χρόνια.
Φέτος αποφάσισα να παρακολουθήσω δυο σεμινάρια βιβλιοδεσίας. Νοέμβριο και Δεκέμβριο.
Επίσης θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με την ζαχαροπλαστική και κυρίως με διακοσμημένα μπισκότα αλλά επίσης λόγω φτώχειας δεν το βλέπω τώρα κοντά
Οι άνθρωποι που φτιάχνουν πράγματα με τα χέρια τους κατ’ εμέ είναι αξιοθαύμαστοι. Πολύ τους εκτιμώ. Άσε που θεωρώ ότι η απασχόληση των χεριών είναι από τις πιο αγχολυτικές δραστηριότητες. Το δε origami το θεωρώ πολύ εντυπωσιακό. Όχι μόνο το αποτέλεσμα αλλά και τη διαδικασία. Παρεμπιπτόντως, προχθές μου έλεγε μία γνωστή ότι έχουν αρχίσει να φτιάχνουν μπομπονιέρες origami και μου φάνηκε πολύ ωραία ιδέα (αν δεν το έχεις σκεφτεί, για σκέψου του). Όσο για τη βιβλιοδεσία, έχω αρχίσει ήδη να ψάχνω αν έχει κάπου κοντά σε μένα. Πολύ ωραίες οι ιδέες σου, Origami Lover.
Κατα καιρούς έχω αρχίσει διάφορα και κάποια τα έχω παρατήσει. Εκτός από τα κλασσικά (χορός, μουσική, γυμναστήριο, κολυμβητήριο), είχα κάνει μαθήματα ιστιοπλοΐας αλλά δεν το συνέχισα καθώς είναι ακριβό σπορ. Πρέπει να έχεις γνωστό με σκάφος να πηγαίνετε για εξάσκηση ή να ασχοληθείς με το αγωνιστικό κομμάτι.
Εδώ και χρόνια λέω να κάνω κάποια πολεμική τέχνη και όλο το αναβάλλω. ΑΝ και δεν πιάνουν ιδιαίτερα τα χερια μου και μαθηματα κεραμικής θα ήθελα να κάνω!
Οι μπομπονιέρες origami είναι πολύ καλή ιδέα αλλά πρέπει να έχω χρόνο (και βοήθεια) αλλιώς δεν γίνεται. Και αυτη τη στιγμή δεν έχω τίποτα απο τα δύο. Αλλα ναι καραβάκια/κουτακια/φουστανακια κλπ origami γινονται πολύ ωραίες μπομπονιερες. Αερακι μου θυμηζεις μια φίλη μου, που την πήρα σε ενα workshop με οκτάχρονα, τα μικρά φτιάξανε όλα το μοντέλο, η φιλη μου τσαλάκωσε δυο χαρτιά και της έδωσα τελικά το δικό μου.
Και εγώ γι αυτό ξεκίνησα το origami γιατί η διαδικασία είναι αδειασμα εγκεφάλου. Πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω ένα ετήσιο εργαστηρι, να ξεκινησουμε απο τα βασικά και να καταλήξουμε σε ένα μετριας δυσκολίας μοντέλο (πχ 30-40 διπλώματα) και στο τέλος να τα εκθέσουμε.Για άθληση, δεν ξέρω. Εγώ είμαι της φωτογραφίας. Μπορείς να ξεκινήσεις και με κινητό κι ακόμη κι αν δεν σε κερδίσει η φωτογραφία, θα έχεις μάθει να βγάζεις λίγο καλύτερες φωτογραφίες π.χ. την θάλασσα, σε κωπηλατικούς αγώνες κλπ.
Ή να πηγαίνεις να βλέπεις ταινίες, σαν χόμπυ. Εννοώ χωρίς μαθήματα.
@origami lover : δεν υπάρχουν βίντεο να μελετήσεις και να ανέβεις επίπεδο μέσω αυτών; Γιατί π.χ. φωτογραφία πολλοί επαγγελματίες, λένε ότι είναι αυτοδίδακτοι κι έχουν μάθει από εξάσκηση και βιντεάκια.
@Andromeda : αν η κεραμική είναι κάτι που θες, θα έλεγα να το προσπαθήσεις. Όλα είναι θέμα εξάσκησης. Εντάξει, τα πρώτα έργα θα είναι τραγικά, αλλά όταν μάθεις, θα περηφανεύεται!
Ναι φυσικά υπάρχουν βίντεο και εγώ από βίντεο ξεκίνησα. Αλλά για ένα μοντέλο μετριας δυσκολίας (ας πούμε 45-60 διπλώματα) ένα βίντεο χρειάζεται περίπου 40 λεπτά. που σημαίνει για εμένα περίπου δυο ωρες σταμάτα/ξεκίνα το βίντεο και περίπου 15 χαλασμένα χαρτιά. Εκτός και αν είσαι κάποιος μυθικός origamist όπως ο Lang ή ο Nakashima που μπορούν να φτιάξουν το μοντέλο με την πρώτη, συνήθως φτιάχνεις πολλά σκουπίδια για ενα μοντέλο. Και όταν το φτιάξεις φτιάχνεις άλλα 4-5 για να συνηθίσει το χέρι σου το sequence, δηλαδή περίπου άλλο ενα δίωρο + . Και επίσης το χαρτί origami είναι ακριβό και βγαίνει σε συγκεκριμένα μεγέθη. Υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές για μεγαλύτερα μεγέθη (χασαπόχαρτο – χαρτι περιτυλίγματος – εφημερίδες – περιοδικά) Αλλά πολύ θα ήθελα να μπορούσα να φτιάξω και δικό μου χαρτί διαδικασία που θέλει επίσης κόπο και εξοπλισμό. Σε γενικές γραμμές ασχολούμαι με το origami ένα ή δύο απογευματα την εβδομάδα, περισσότερο αν έχω παρουσίαση, θα ήθελα λίγο παραπάνω, επίσης θα ήθελα να είχα χρόνο και εξοπλισμό να φτάχνω tutorials, να διπλώνω δικά μου μοντέλα και να οργανώνω παρουσιάσεις σε σχολεία και συλλόγους.
Περπάτημα. Χρειάζεσαι μόνο ένα backpack με τα βασικά. Μου το έμαθε ο πατέρας μου σε μικρή ηλικία. Δεν το έχω εγκαταλείψει ποτέ αυτό το χόμπι. Περπατάω με τις ώρες. Πια έχω παρέα και τον σκύλο μου. Θα μου πεις, τι το ενδιαφέρον έχει το περπάτημα. Γυμνάζεσαι, το βλέμμα σου βρίσκεται σε κίνηση, παρατηρείς κτήρια, φύση, ανθρώπους, ουρανό, τα πάντα. Αράζεις για λίγο κάθε φορά και σε διαφορετικό παγκάκι, πάρκο, άλσος, πεζοδρομο, όπου σου αρέσει. Και νιώθεις ολοζώντανος οργανισμός. Έχεις να διηγηθείς κάθε φορά και μια νέα μικρή ιστορία. Μπορεί να είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου ή ένα παιδί που ενθουσιάστηκε όταν είδε τη μαμά του να του κάνει αστείες γκριμάτσες, μπορεί να είναι μερικά δέντρα ή ένα κτήριο που δεν είχες πάρει ποτέ πρέφα πως βρίσκεται εκεί. Κάθε φορά που γυρίζω σπίτι μετά από πολύωρο περπάτημα είναι σα να’χω καθαρίσει από άγχος, νεύρα, προβλήματα, δράματα, χαζομάρες, αδιέξοδες σκέψεις κ.λπ. . Καθαρίζεις, πράγματι. Περπάτημα, λοιπόν. Ακόμα και στην Αθήνα. 🙂
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη Su. Περπατάω χρόνια και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Ακόμη και φορές που λόγω δουλειάς ή λόγω υγείας είναι δύσκολο να το κάνω, καταλαβαίνω πως με ενοχλεί. Κυρίως ψυχολογικά. Είναι κάτι που εμένα με ηρεμεί,με κάνει να χάνομαι τελείωςξεχνιέμαι με κάποιο τρόπο. Για κάποιον που το κάνει χρόνια είναι μέρος της ζωής του.
Χαμογέλασα όταν το διάβασα. Χωρίς να γίνομαι τρομακτική. Διακρίνω κι άλλο κοινό, Su.
windowtale, είναι όμορφο να συναντάς διαδικτυακά ανθρώπους με τους οποίους έχετε κοινά ενδιαφέροντα ή ίδιες σκέψεις και κοσμοθεωρίες. Το βρίσω όμορφο. Καλό βράδυ
@Su Li-zhen @windowtale Κι εγώ λατρεύω να περπατάω για όλους τους λόγους που αναφέρετε 🙂
Οι λιγοστοί που γνωρίζουν αυτή μου την απασχόληση με λένε παρά τρίχα τρελή(!)@Su Li-zhen
@windowtale
@zero-gravityαπόλυτο δίκιο
το περπατημα ειναι τέλειο αλλά έτσι όπως ζω δεν μπορώ να περπατάω
όταν γυριζω αθηνα για διακοπές με μισό χιλιόέτρο πιάνονται οι γαμπες μου 😎@Marianna_Mitsi Δεν ξέρω αν λέμε ακριβως το ίδιο πάντως όταν ήμουν μικρότερη και περνούσα 2μιση μήνες στο χωριό το καλοκαίρι, όταν γύριζα ένιωθα εκτός φόρμας και οι αποστάσεις μου φαίνονταν μεγαλύτερες. Σκεφτόμουν πως είναι θέμα αναλογίας. Προσαρμόζεται το μυαλό στο μικρόκοσμο του χωριού. Ας πουμε θυμάμαι η φίλη μου ζούσε στην άλλη άκρη του χωριού οπού αν το δεις βάσει απόστασης ήταν σαν 3 άντε 4 οικοδομικά τετράγωνα… Τίποτα δηλαδή! Κι ακουγόμουν λες και θα έκανα ταξίδι ✈️
zero-gravity, αυτό που είπες (“παρά τρίχα τρελή”) μου θύμισε τη μητέρα μου που με είχε πάρει στο κινητό κάπου στις 11 παρά τη νύχτα για να με ρωτήσει κάτι για μια ταινία που έβλεπε και όταν της είπα πως έχω βγει για περπάτημα και κάνω ένα διάλειμμα σ’ ένα παρκάκι και απολαμβάνω τα σκοτάδια και την ησυχία του πάρκου, είπε πανικόβλητη στον πατέρα μου “η μικρή μας κόρη τρελάθηκε, είναι στις ερημιές στις 12 (το 11 παρά έγινε 12) τη νύχτα και ερωτοτροπεί (εδώ ταιριάζει το LOL) μ’ ένα πάρκο!!! Σου μιλάω!!!!!!”. Νομίζω ακριβώς αυτά είπε. Αυτά έχω συγκρατήσει. Όποτε το θυμάμαι, απλά γελάω.
ΥΓ Marianna_Mitsi, καλώς ήρθες στο κλαμπ. 🙂
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
