Εργαζόμενες σε ανδροκρατούμενο περιβάλλον

[makova_panenka]

Καλησπέρα!

Software Engineer εδω (πως το μεταφραζουμε αληθεια; μηχανικος πληροφορικης;) . Δουλεύω στο εξωτερικό (Αγγλια) και οσο περναει ο καιρός τοσο περισσότερο συνειδητοποιω ποσο ασχημα ειναι τα πράγματα στην Ελλάδα. Εδω πραγματικά δεν εχω αντιμετωπισει ποτε προβλημα, ουτε ποτε κανεις μου εχει φερθει με διαφορετικό τροπο απ’οτι σε άνδρες συναδέλφους. Γι’αυτό σε οποια επιθυμεί να μεταναστευσει, την προτεινω την Αγγλία ανεπιφύλακτα, σ’αυτο το θεμα ειναι πολυ καλα τα πράγματα.

[Ανώνυμος]

Πώς επιβιώνω στο εργοτάξιο – μερικές συμβουλές μετά από 10 χρόνια παρουσίας σε οικοδομές ως αρχιτεκτόνισσα:

1. Φοράω πάντα στολή εργασίας. Η στολή εργασίας που θα περιγράψω προέκυψε μετά από πολλές αποτυχημένες δοκιμές και έχει σαν γνώμονα το να είσαι πάντα ασφαλής , να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα για να μπορείς να σκαρφαλώνεις και να πιάνεσαι, να μη φοβάσαι να πας οπουδήποτε και να είσαι σχετικά καλοντυμένη: πάντα παντελόνι από χοντρό ύφασμα (τζιν καλύτερα), καλύτερα με τσέπες για να βάζεις τα πράγματά σου και να έχεις τα χέρια σου ελεύθερα. Παπούτσια: πάντα τρακτερωτά μποτάκια, για να μη γλιστράς και να μην πατήσεις κάποιο καρφί/σύρμα, τα οποία ταυτόχρονα δίνουν το μήνυμα στους άλλους και τη σιγουριά σε εσένα ότι «θα πάω παντού, θα ανέβω τη σκαλωσιά, θα βουτήξω μέσα στη λάσπη». Τσάντα: σακίδιο πλάτης, στο οποίο μπορείς να σφηνώσεις τα σχέδια σε ρολό ανάμεσα στα λουριά και στην πλάτη σου, και να έχεις ελεύθερα τα χέρια σου για να ανέβεις σκάλες. Μπουφάν: για εμένα το ιδανικό είναι φουσκωτό μπουφάν με κουκούλα το οποίο να φτάνει μέχρι λίγο πιο κάτω από τα οπίσθια γιατί δεν μου αρέσει η ιδέα ότι θα σκαρφαλώνω και θα με κοιτάνε οι από κάτω.
2. Στο εργοτάξιο πηγαίνω για να επιβλέψω, να δω ότι τηρούνται τα μέτρα ασφαλείας και να δώσω οδηγίες. Οπότε αυτό πάω να κάνω. Δεν μιλάω πολύ, λέω καλημέρα (ούτε ενικό ούτε πληθυντικό) δυνατά και στεντόρεια, αν μου απαντήσουν στον ενικό , μιλάω στον ενικό κοφτά και σύντομα. Αν φοβάσαι ότι θα γίνεις απολογητική και γλυκούλα, μη μιλάς πολύ, μίλα λίγο και κοφτά, είναι μια καλή αρχή. Αν κάποιος πάει να κάνει τον έξυπνο ή να προτείνει κάτι που είναι λάθος, τον διακόπτω και λέω: “όχι, είναι λάθος, θα το κάνουμε έτσι”. Αν κάποιος προτείνει κάτι καλύτερο από αυτό που έχω σκεφτεί το αναγνωρίζω και πάμε παρακάτω. Γενικά δείχνω ότι είμαι εκεί για συγκεκριμένο χρόνο. Όταν βλέπω ότι τα θέματα τελειώνουν ρωτάω: «Έχουμε κάτι άλλο να πούμε;» αν όχι, χαιρετώ και φεύγω. Ο χρόνος είναι πολύτιμος.
3. Δεν χαριεντιζόμαστε. Αν κάποιος κάνει κοπλιμέντο για τη δουλειά μου, τον ευχαριστώ εγκάρδια. Αν κάποιος κάνει κοπλιμέντο για την εμφάνισή μου την ώρα της δουλειάς, το θεωρώ πιο πολύ κίνηση για να αποδυναμώσει την παρουσία μου στην οικοδομή παρά οτιδήποτε άλλο. Παλιά έλεγα ψυχρό ευχαριστώ και κοίταζα για ώρα με σηκωμένο φρύδι αυτόν που μου εξαπέλυσε τη φιλοφρόνηση μέχρι που ένιωθε αμηχανία. Τώρα λέω «έλα, τέλειωνε» και κόβεται η φόρα.
4. Δεν φοβάμαι να λερωθώ, δεν φοβάμαι να σκαρφαλώσω, πιάνω τα υλικά, πλησιάζω στα σημεία που είναι το πρόβλημα με θάρρος. Όταν ξεκίνησα, έμπαινα σχεδόν στις μύτες των ποδιών στις οικοδομές, λίγο σαν να πηγαίνω απρόσκλητη σε ξένο σπίτι, λίγο αχ μην ενοχλήσω. ΟΧΙ. Δεν περιμένεις κανείς να σου στρώσει το κόκκινο χαλί και δεν περιμένεις από κανέναν να σε κάνει να νιώσεις άνετα και ευχάριστα. Μπαίνεις με πυγμή, είσαι επιβλέπουσα, είσαι υπεύθυνη του έργου. Εγώ περπατάω επίτηδες έτσι ώστε να ακούγονται δυνατά οι αρβύλες στην πλάκα. ΓΚΑΠ ΓΚΟΥΠ ΓΚΑΠ ΓΚΟΥΠ. ΗΡΘΑ.
5. Πάντα μα πάντα, καλή προετοιμασία πριν την επίσκεψη στο εργοτάξιο. Ρωτάω από πριν τι πρόβλημα έχει προκύψει ώστε να πάω προετοιμασμένη. Έχω πάντα μαζί μου τα σχέδια, έχω βρει από πριν κάποια πιθανή λύση στο πρόβλημα.
6. Ίσως το πιο σημαντικό από όλα: διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα. Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την καλή γνώση και κατάρτιση πάνω στη δουλειά, και πάνω στη νομοθεσία. Νομίζω ότι όποιος ξέρει τους νόμους στη δουλειά μας, υπερέχει κατά πολύ καθώς γνωρίζει πώς να κινηθεί τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση του έργου. Κάποια στιγμή, χωρίς να το καταλάβω είχε έρθει η σιγουριά στις απαντήσεις.

Disclaimer: Δεν είμαι η αναμάρτητη, όλα αυτά που λέω τα έχω κάνει λάθος ένα-ένα, αλλά ίσως βοηθηθεί κάποια νέα συναδέλφισσα από τα δικά μου συμπεράσματα.
Δεν είναι όλοι κακοί. Δεν περιμένουν όλοι ένα στραβοπάτημα για να σε αδειάσουν, αλλά είναι καλύτερο να φοράς την πανοπλία σου και να δεις σιγά σιγά με ποιους μπορείς να χαλαρώσεις λίγο.

[Charlie Tsaplin]

Να κάνω μια άκυρη ερωτηση; Πώς μπαίνεις η εργάζεσαι στα σώματα ασφαλείας γενικα;

[Mamacita buena]

Παρα πολυ ηθέλα να μιλήσω για αυτο.. Πάρα πόλυ.. Όταν σπούδαζα μου λέγανε ότι οι καθηγητές μου δίνανε τα εύκολα θέματα στις εξετάσεις γιατι ήμουν κοπέλα. Σπούδασα στους Ηλεκτρολόγους μηχανικούς κ έκανα μεταπτυχιάκο στους μηχανολόγους.. Οταν με το κάλο τελείωσα έκανα 5 χρόνια να βρώ δουλεία γιατι με απορρίπτανε συνέχεια λόγο φύλου.. Έχω ακούσει από το ότι κάλες είστε στην δούλεια αλλά θέλετε να κάνετε κ παίδια και θέλετε άδειες μέχρι και το ότι έχετε όλα τα προσόντα για την θέση και τα πήγατε πόλυ καλά στα τεστ αλλα θα αισθανόμασταν καλύτερα με έναν αντρα..(οκ ούτε εγω θέλω να δούλεψω με έσας αμα είναι ετσι..) Αντέ γεια..
Εν τέλη βρήκα την τέλεια δούλεια πάνω στο αντικείμενο μ στην πόλη μου με πόλυ κάλο μισθό για τα δεδομένα μας, έχω λοίπον δύο υφισταμένους με τους οποίους έχουμε πόλυ κάλη επαγγελματική σχέση, στην άρχη λοίπον σηκώνανε τα τηλέφωνα κ έλεγαν μισό λέπτο να σας δώσω την κοπελια μια – δυο τους είπα ευγενικά πάντα να το κοψούνε γιατι είναι υποτιμητικό και με ενοχλεί και το κόψανε.. και πλέον και οι πέλατες δεν με περνάνε πια για γραμματέα αλλά με ζητάνε προσωπικά και λάμβανούν σοβάρα την γνώμη μου και πάντα θέλουνε να ακούνε την αποψη μου. Εν τέλη αυτο που έχω κατάλαβει είναι ύπαρχει ελπίδα ακόμα και σε μια επαρχιακή πατριαρχική κοινωνία έγω καταφέρνω να υψώνω το αναστήμα μου και να δημιουργώ τις ευκαίριες μου και να ξυπνάω χάρουμενη το πρώι για να πάω στην δούλεια μου..

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις