Menu
in

Αγαπητή «Α, μπα»: Ο καθηγητής της κόρης μου είναι ομοφοβικός και σεξιστής

Εκείνη τον συμπαθεί και μου λέει ότι είμαι υπερβολική

Photo by Caroline Hernandez on Unsplash

Αγαπητή Αμπά, έχω παρανοήσει με τον καθηγητή των Νέων Ελληνικών της κόρης μου στο Λύκειο. Οι υπόλοιπες μαμάδες όμως δεν βρίσκουν κάτι μεμπτό επειδή όλα τα παιδιά είναι ενθουσιασμένα μαζί του επειδή τους δίνει συμβουλές και για την ζωή (κακές συμβουλές μασκαρεμένες κάτω από την ετικέτα του κουλ ατόμου). Θα σας επαναλάβω πάνω κάτω αυτά που μου λέει η κόρη μου ότι τους λέει, για να ακούσω την άποψη σου και των υπολοίπων. – «Εγώ δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, μάλιστα έχω και δύο πολύ καλά παιδιά που είναι φίλοι μου. Αλλά παιδιά δεν γίνεται να μου λένε ότι θέλουν να υιοθετήσουν παιδιά. Κάθε φορά τους λέω, σας αγαπάω είστε φίλοι μου αλλά όλα και όλα. Αν θέλετε να κάνετε παιδιά θα πρέπει να αποφασίσετε να παντρευτείτε με γυναίκα αφού ο μοναδικός φυσικός τρόπος για να κάνεις παιδί αυτός είναι. Δεν έχω δίκαιο παιδιά, πέστε μου εσείς αν ξέρετε κάποιο άλλο φυσικό τρόπο; ». – «Δεν έχω πρόβλημα ούτε με τις λεσβίες. Μια φίλη μου που μου αποκάλυψε ότι είναι λεσβία συνεχίζω να την κάνω παρέα. Όχι όμως τόσο παρέα όση κάναμε πιο πριν, δικαιολογημένα όμως, γιατί ε να σας εξηγήσω. Σκεφτείτε παιδιά να την παίρνω μαζί μου στην μπυραρία και να μου λέει «Πωπώ τι κουκλάρα είναι αυτή», «Τι θεϊκό κώλο έχει αυτή ;». Θα ανταγωνίζεται με τους άλλους φίλους μου και θα με κάνει και ρεζίλι. Γι’ αυτό τώρα πλέον την προσκαλώ μόνο σε τόπους που έχει περισσότερους άντρες και λιγότερες γυναίκες. Πείτε μου έχω άδικο; Εσείς τι θα κάνατε αν ήσασταν στη θέση μου; » – «Η φίλη μου η λεσβία που σας έλεγα, έκοψε τα μαλλιά της κοντά. Όχι ότι δεν της πάνε. Εσείς οι κοπέλες έχετε όμορφα μουτράκια. Αλλά πριν ήταν πιο… γυναίκα ρε παιδιά. Τώρα φορά και κάτι φαρδιά πουκάμισα στυλ αντρικά, παναγιά βοήθα. Και άσε που αν την δεις από πίσω μπορεί να την μπερδέψεις με άντρα, χεχε.» – «Παιδιά, δεν πρέπει να λέμε «στηρίζουμε τους γκέι», επειδή στηρίζω σημαίνει ότι έχουν κάποιο πρόβλημα και χρειάζονται στήριξη όπως οι ανάπηροι, ενώ δεν έχουν πρόβλημα παιδιά οι γκέι το αναλύσαμε αυτό, είμαστε οκ με τους γκέι οι γκέι είναι φίλοι μας, παιδιά πρέπει να λέμε «δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι» αν θέλετε να είστε πολιτικά ορθοί». – «Παιδιά μου σας αγαπώ πολύ και δεν θέλω να αγχώνεστε για τις εξετάσεις. Κάντε μου την χάρη και μην αγχώνεστε σας παρακαλώ. Γράψτε κάπου «Ότι δεν μπορείς να αποφύγεις, απόλαυσε το» και να το έχετε μαζί σας να το θυμάστε πάντα σε όλες τις περιστάσεις». Δεν μπορώ να συνεχίσω γιατί γίνομαι έξω φρενών από τα άσχημα μηνύματα μίσους που προσπαθεί να περάσει ο καθηγητής στα μωρά μας (και άλλα παρόμοια ή χειρότερα που τα ρουφάνε σαν σφουγγάρια οι έφηβοι). Η κόρη μου νομίζει ότι είμαι υπερβολική γιατί πιστεύει ότι είναι γαμάτος άνθρωπος και καθηγητής και δεν θέλει να τον αλλάξει. Οι υπόλοιπες μαμάδες λένε το ίδιο. Πώς να το χειριστώ; Τι να πω στην κόρη μου; Στον καθηγητή;

 

Σε αυτή την ερώτηση απαντάει η φιλόλογος Εύα Ευσταθιάδου

 

Αχ, αυτοί οι “κουλ” καθηγητές, η αιώνια λαίλαπα του σχολείου. Ακόμα θυμάμαι τέτοιους καθηγητές των σχολικών μου χρόνων και είμαι σίγουρη πως δεν είμαι η μόνη. Το χειρότερο βέβαια είναι πως δεν μπορείς να διαμαρτυρηθείς εύκολα, γιατί τέτοιοι τύποι είναι πολυλογάδες, φιλικοί, συνήθως αδιάφοροι προς το μάθημα, γαλαντόμοι με τους βαθμούς και οι μαθητές τους συμπαθούν πολύ. Δεν είναι οι τυπικοί στριμμένοι, είναι τα κολλητάρια. Οι πιο εξελιγμένοι από αυτούς, είναι κολλητάρια και με τους γονείς, πίνουν τσιπουράκια όλοι μαζί και γενικά όλοι περνάνε όμορφα.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει και δικλείδα ασφαλείας από το σχολείο. Ακόμα και αν διαμαρτυρηθείς είναι ο λόγος σου και ο λόγος του, τίποτα δεν θα συμβεί την στιγμή που είναι ο κουλ δάσκαλος και τα παιδιά όχι μόνο δεν διαμαρτύρονται, αλλά μαλώνουν για να τον έχουν συνοδό στην πενθήμερη. Εν τω μεταξύ, πόσο πιθανό είναι να είναι καλός φιλόλογος, τι στα κομμάτια τους λέει όταν συζητούν για ανθρώπινα δικαιώματα;

Οπότε τι μένει να κάνεις;

Εγώ δεν θα ασχολιόμουν με τον καθηγητή, τι μπορείς να κάνεις για να μην είναι μισογυνης-σεξιστης- νεάντερταλ; Να τον βάλεις να γράψει 100 φορές “δεν θα είμαι τόσο μπαγλαμάς”; Μη γελάς, όλοι θυμόμαστε το σχετικό ποστ.

Η συμβουλή μου είναι να εστιάσεις στο παιδί σου όχι με διδακτικό ύφος, αλλά με διάθεση να καταλάβεις που στέκεται η ίδια. Τι νιώθει όταν ακούει αυτά τα σχόλια; Έχει θέση για τους γάμους ομοφύλων και την τεκνοθεσία; Τι γνωρίζει για την σεξουαλική παρενόχληση; Καταλαβαίνει ότι αυτά που λέει  ο άνθρωπος αυτός είναι λάθος και επισύρουν νομικές συνέπειες;

Μόλις καταλάβεις την άποψη της κόρης σου για τα παραπάνω, αρχίζει η σοβαρή δουλειά: πολλή συζήτηση, πολλές ταινίες, πολύ διάβασμα, πολλή Α-μπα. Ο γελοίος τύπος είναι ένας από τους δεκάδες που θα συναντήσει μπροστά της. Το κορίτσι σου είναι λίγους μήνες πριν την ενηλικίωση, δεν είναι μωρό, αν δεν έχετε συζητήσει επισταμένα για τέτοια θέματα, καιρός να ξεκινήσετε. Στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.

Σχολιάστε