Σε αυτό το ποστ υπάρχει το εξής σχόλιο:
«Για όσους δεν γνωρίζουν ο θυρεοείδης είναι ο μεγαλύτερος αδένας που έχουμε και παράγει δύο ορμόνες που είναι σημαντικές για την ρύθμιση του μεταβολισμού αλλά και τη ρύθμιση του άγχους. Γενικά ένας απορυθμισμένος θυροειδής, που είναι αρκετά σύνηθες να απορυθμιστεί μετα απο μια γέννα μπορεί να σου επηρεάσει σημαντικά την ψυχολογική διάθεση. Και χαίρομαι που το έψαξες γιατί είναι κάτι που αντιμετωπίζεται εύκολα. Δεν είχα σχολιάσει τότε την απάντηση της Λένας, γιατί θεωρώ πως το θέμα των ορμονών καλό θα είναι να το αντιμετωπίζουμε την σοβαρότητα που απαιτείται έχοντας και τις απαραίτητες γνώσεις. Παρόλα αυτά θεωρώ πως είναι επικίνδυνο να λέμε πως δεν υπάρχουν και οτι δεν μας επηρεάζουν ή δεν μπορούν να μας επηρεάσουν αρνητικά γιατί έτσι χάνουμε πραγματικά την ευκαιρία να ξεπεράσουμε το θέμα που μπορεί να προκύψει. Δεν εξηγούνται όλα με τις ορμόνες μας σαφώς αλλά μην θεωρούμε πως δεν είναι στη φύση μας να απορρυθμίζονται εξαιτίας του γεγονότος ότι η πατριαρχία τις χρησιμοποιεί ως εξήγηση κάποιων συμπεριφορών των γυναικών. Και στη φύση γενικότερα παρατηρούνται αντίστοιχα φαινόμενα στα θηλαστικά.»,
το οποίο συμπληρώθηκε με το εξής;
«Οι ορμόνες παίζουν ιδιαίτερο ρόλο σε όλα. Και ναι φυσικά δεν είμαστε έρμαια αυτών, αλλά η εναλλαγή τους παίζει μεγάλο ρόλο για το πώς είναι η ψυχολογία μάς.»
Σκόπευα να γράψω σχόλιο, αλλά πήρε τόσο πολύ σε μέγεθος, που το μεταφέρω εδώ.
Φυσικά, συμφωνώ απολύτως με την τελευταία φράση. Παραδόξως όμως, και είναι ενδιαφέρον, η γυναίκα που έστειλε την ερώτηση δεν είπε «ρύθμισα τις ορμόνες μου κι έγινα καλύτερα», αλλά αναφέρει μια σειρά από πάρα πολύ σημαντικές αλλαγές στη ζωή της, και ότι μετά από αυτες τις αλλαγές έγινε καλύτερα. Μπορεί να ρυθμίστηκαν οι ορμόνες της και γι’αυτό να βρήκε το κουράγιο να κάνει τις αλλαγές – όμως ενώ όταν αισθανόταν δυσάρεστα, σκέφτηκε τις ορμόνες και τις ανέφερε, όταν αισθάνθηκε καλύτερα, δεν το απέδωσε στην φαρμακευτική αγωγή, αλλά στις πρακτικές και σημαντικές αλλαγές που έκανε.
Οι ορμονικές διαταραχές, εκτός από ευερεθιστότητα και άγχος, μπορεί να προκαλέσουν και πολλά ακόμη συμπτώματα όπως πρησμένο πρόσωπο, εύθραυστα μαλλιά, αυξημένη δίψα, αλλαγές στην ευαισθησία στο κρύο και στη ζέστη, ανεξήγητη εφίδρωση, ο κατάλογος πραγματικά είναι τεράστιος. Παραδόξως όμως (καθόλου παραδόξως) σκεφτόμαστε αμέσως τις ορμόνες όταν έχουμε άγχος και ευερεθιστότητα, αλλά είναι μάλλον απίθανο να τις σκεφτούμε πρώτες και καλύτερες όταν χάσουμε ξαφνικά βάρος ή αρχίσουμε να κατουράμε πιο συχνά. Ταυτόχρονα, η ευερεθιστότητα και το άγχος είναι δύο πάρα πολύ συχνές καταστάσεις που δεν συνδέονται απαραίτητα με ορμονικές διαταραχές: όταν έχεις μόλις γεννήσει, όταν πρόκειται να γεννήσεις, και όταν είσαι δυσαρεστημένη από τη ζωή σου, το άγχος και η ευερεθιστότητα είναι δεδομένα. Κι όμως, ακόμα και όταν το πρόβλημα είναι μπροστά στα μάτια μας, έχουμε χάσει τη δουλειά μας, έχουμε να κοιμηθούμε τρεις μήνες διότι έχει έρθει το μωρό και ο άντρας μας βλέπει αγώνα, αντί να σκεφτούμε πώς να λύσουμε το πρόβλημα, μπαίνει και η παραδοχή «ε, είναι και οι ορμόνες στη μέση». Είτε είναι, είτε δεν είναι. Ακόμα και αν είναι όμως, είναι ένα μέρος του προβλήματος. Το μωρό θα εξακολουθήσει να μην κοιμάται, ακόμα και αν ρυθμιστούν οι δικές μας ορμόνες. Ο άντρας θα συνεχίσει να βλέπει αγώνα, ακόμα και αν ρυθμίσουμε τις ορμόνες. Η θεωρία (η πραγματικότητα που έχει γίνει μόνιμη θεωρία) με τις ορμόνες μας έχει κάνει να μην παίρνουμε αρκετά σοβαρά τα φανερά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Και τώρα, το προφανές επιχείρημα. Προβλήματα θυρεοειδή έχουν και οι άντρες, και τα συμπτώματα τους μπορεί να είναι επίσης ευερεθιστότητα, νευρικότητα, κόπωση. Όχι το ίδιο συχνά, αλλά και οι άντρες μπορεί να έχουν τέτοια ιατρικά θέματα. Πείτε μου αν υπάρχει άντρας που εκνευρίζεται συχνά και σκέφτεται μήπως φταίνε «οι ορμόνες του». Πείτε μου αν υπάρχει περίπτωση να του πει άντρας φίλος «πολλά νεύρα έχεις τελευταία, μήπως φταίνε οι ορμόνες σου;» Πείτε μου αν εσείς, ως γυναίκες, θα σκεφτόσασταν αυτή την εξήγηση για έναν νευρικό άντρα. Η πιθανότητα υπάρχει. Είναι “στη φύση” των αντρών. Αλλά γιατί δεν θα το σκεφτόμασταν; (Επειδή το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και μας “τρελαίνει;”)
Αυτό είναι το πρόβλημα μου και απελπίζομαι κάθε φορά. Όταν έχουμε ανεξήγητα κακή διάθεση, υπάρχει η πιθανότητα να φταίνε οι ορμόνες μας. Όταν όμως έχουμε γονατίσει επειδή έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα στη ζωή μας, να κοιτάξουμε και το πρόβλημα, να κοιτάξουμε και τις ορμόνες, αλλά όχι μόνο τις ορμόνες προκειμένου να μπορούμε να αντέξουμε το πρόβλημα.