«Ludic revolution», λοιπόν. Αν είναι να ξεκινήσει η εξέγερση αυτή, γίνε ο Γιάννης Αγιάννης και κλέψε το καρβέλι που σου ανήκει. Παίξε με γενναιότητα και τόλμησε να ξεχάσεις για λίγο τον κόσμο αφήνοντας κι εκείνον να ξεχάσει εσένα. Ίσως ο παίζων εαυτός να τον ωφελήσει περισσότερο.