Τρώτε μόνοι σας έξω; Δηλαδή πηγαίνετε σε εστιατόρια ή καφέ χωρίς παρέα; Εγώ ντρέπομαι, μόνο μία φορά το επιχείρησα εξ ανάγκης και μιλούσα με ένα φίλο στο τηλέφωνο για υποστήριξη. Το γκαρσόν εν τω μεταξύ θεώρησε δεδομένο ότι περιμένω και παρέα και με ρώτησε αμέσως “περιμένετε άλλον έναν”; Τελοσπάντων, θέλω πολύ και δεν ξέρω πώς να καταπολεμήσω αυτή τη ντροπή. Βέβαια, δεν είναι μόνο ότι δεν τρώω έξω μόνη μου. Δεν μου αρέσει και να με βλέπουν άλλοι να τρώω, πλην των πολύ κοντινών μου ανθρώπων (στενή οικογένεια και σύντροφος). Ούτε με φίλους δεν τρώω εντελώς ελεύθερα (μην σκεφτούν κάτι κακό για το πόσο τρώω). Δεν είμαι παχύσαρκη αλλά ούτε και η Τουίγκι. Είμαι 8 κιλά πάνω από το κανονικό για το ύψος μου βάρος.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που τρώνε μόνοι τους έξω, γιατί δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Δεν ξέρω ποια είναι η ηλικία σου, αλλά νομίζω ότι όταν μπεις σε διαδικασία να αναγκαστείς να φας έξω μόνη σου, θα το κάνεις, γιατί θα σου φανεί αυτονόητο, για παράδειγμα αν βρίσκεσαι κάπου για δουλειές και είναι ώρα φαγητού. Είναι αλήθεια όμως ότι στην Ελλάδα ειδικά είναι παράδοξο να κάθεται κάποιος για καφέ ή φαγητό μόνος του, γιατί είναι μέρος της κουλτούρας μας να συντρώμε και να συμπίνουμε. Όπως όλα, το παν είναι να γίνει η αρχή, αν το κάνεις μερικές φορές, μετά θα σταματήσει να σε απασχολεί. Στην αρχή ίσως να είναι λίγο άβολα, όπως όλα τα πράγματα που συμβαίνουν για πρώτη φορά. Και για να γλιτώνεις τα γκαρσόνια, που μάλλον δεν φταίνε και τόσο είναι θέμα συνήθειας- είπαμε στην Ελλάδα δεν τρώνε οι άνθρωποι τόσο συχνά μόνοι- μπορείς εξαρχής να ζητήσεις ένα τραπέζι για ένα άτομο.
Τώρα όσον αφορά το άλλο ζήτημα, που μάλλον για αυτό κατέληξε η ερώτηση σε μένα και δεν την απάντησε η Λένα, είναι νομίζω σημαντικότερο της αρχικής σου ερώτησης. Τι είναι αυτό που σε έκανε να νιώθεις τέτοια ντροπή για την κατανάλωση φαγητού; Είναι πάντως κρίμα να μην απολαμβάνεις το φαγητό σου όταν είσαι με τους φίλους σου ή και μόνη. Έχε υπόψη σου ότι οι άνθρωποι που είναι κακεντρεχείς θα σχολιάσουν έτσι και αλλιώς το πως συμπεριφέρεσαι, με λίγα λόγια κανείς μα κανείς δεν γλιτώνει από την κακεντρέχεια. Είσαι λίγο παχουλή και τρως λίγο; Θα πουν ότι κατεβάζεις ταψιά στο σπίτι. Είσαι λίγο παχουλή και τρως πολύ; Θα πουν πωπω γιατί δεν προσέχει λίγο τον εαυτό της. Είσαι αδύνατη και τρως λίγο; Θα πουν εμ βέβαια, με τόσο λίγο που τρώει έτσι ξέρω να είμαι και εγώ αδύνατη. Είσαι αδύνατη και τρως πολύ; Μάλλον πας μετά και τα κάνεις εμετό. Αυτό εφάρμοσε το στα πάντα. Πραγματικά κανείς απολύτως δεν γλιτώνει από την κακεντρέχεια των ανθρώπων, οπότε το καλύτερο που έχουμε όλοι να κάνουμε είναι να φερόμαστε όπως θέλουμε, γιατί το να αποφύγεις τα σχόλια είναι σχεδόν αδύνατο.