Θα ήθελα κι εγώ να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου
Φέτος τον χειμώνα χάλασαν τα καλοριφέρ στο διαμέρισμα που νοικιάζω. Η διαχειρίστρια πήρε πρωτοβουλία να φωνάξει τον υδραυλικό της Οικοδομής γιατί εγώ δεν ήξερα κανέναν. ήρθε ο άνθρωπος είδε την ζημιά και μου είπε ότι θα ξανάρθει την επομένη. Και όντως έτσι έκανε και έφτασε η ώρα που έπρεπε να πάω στην δουλειά. Δούλευα υπερβολικά πολλές ώρες τότε 10 με 12 και έτσι του άφησα τα κλειδιά του σπιτιού γιατί έπρεπε να φύγει, να αγοράσει κάτι ανταλλακτικά και να ξαναγυρίσει. Τελείωσε την δουλειά ο άνθρωπος και τον φώναξα μερικές μέρες αργότερα για να πάρω τα κλειδιά και να τον πληρώσω.
Ήρθε ζήτησε καφέ (ήταν 8:00 πρωί), ευγενική εγώ ο χαϊβανος του έφτιαξα, συζητήσαμε για την ζημιά και σηκώθηκα να του δώσω λεφτά και να του ανοίξω την πόρτα. Και μου έβαλε χέρι! Θέλω να σημειωθεί ότι την πρώτη φορά που ήρθε ήμουν με την σχέση μου στο σπίτι. Γνώριζε ότι δεν είμαι μόνη μου. Ένας άνθρωπος παντρεμένος με παιδιά μου έβαλε χέρι μέσα στο ίδιο μου το σπίτι και στην συνέχεια προσπάθησε να μου βγάλει τα ρούχα. Κι εγώ κάγκελο! Δυστυχώς δεν ήξερα πως να αντιδράσω, δεν έγινα δυσάρεστη, για κάποιο λόγο σκέφτηκα τα παιδιά του, τρομοκρατήθηκα και τον πήρα με το καλό για να μην τον αγριέψω και να τον καταφέρω να φύγει. Δεν ξέρω γιατί αντέδρασα τόσο μαλθακά και ήπια. Όσο το σκέφτομαι θυμώνω με τον εαυτό μου που δεν με υπερασπίστηκα. Και το κερασάκι στην τούρτα ήταν πως όταν το είπα στο σύντροφο μου, μου είπε ότι έφταιγα εγώ! Και με έκανε να νιώσω ακόμα πιο άσχημα που δεν φώναξα και δεν έγινα θηρίο με όλο αυτό το σκηνικό… και παράλληλα θύμωσα μαζί του που πιστεύει ότι εγώ προκάλεσα κάτι τέτοιο… επίσης όταν το είπα στην διαχειρίστρια, υπό την παρουσία του άντρα της και του γιου της, ο γιος της γύρισε και με ρώτησε μήπως ήταν ιδέα μου! Κράτησα την ψυχραιμία μου και απλά τον ρώτησα «αν ορμούσα πάνω του και προσπαθούσα να του βγάλω την μπλούζα και να του ξεκουμπώσω το παντελόνι αν θα ήταν ιδέα του» και δεν μίλησε.
Μετά από λίγο καιρό ανακάλυψα την Α,μπα και όσο άρχισα να διαβάζω ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν καθημερινά σε πολλές από εμάς, απογοητεύτηκα. Απογοητεύτηκα από τον κόσμο στον οποίο ζούμε και απογοητεύτηκα από εμένα που δεν είχα την δύναμη να αντιδράσω καλύτερα. Ένα μπράβο στις γυναίκες που έχουν αντιδράσει καλύτερα από μένα. Και ένα ευχαριστώ που μοιράζονται τις ιστορίες τους. Μας ενθαρρύνουν και μας δίνουν δύναμη για να γίνουμε καλύτερες. Εγώ ξέρω τουλάχιστον ότι δεν θα αφήσω τον εαυτό μου να ξαναζήσει κάτι τέτοιο.