Το παρακάτω περιστατικό δεν εμπίπτει στην κατηγορία κάζουαλ, αλλά μάλλον καραμπινάτου-βαρβάτου, πατροπαράδοτου σεξισμού, που ωστόσο πέρασε σαν κάζουαλ από το κοινό, κοινώς αυτό το -δεν έγινε και τίποτα.
Στο ψητό: Στο νηπιαγωγείο που φοιτά ο γιος μου διοργανώνουν διάλεξη ειδικού παιδοψυχολόγου με θέμα τα βίαια ξεσπάσματα των παιδιών. Ο ψυχολόγος, κάτω των 40, αφού φρόντισε να μας ενημερώσει για την επιτυχία των μεθόδων του ξεκινά την ενημέρωση, διανθίζοντας την με εμπειρίες και περιστατικά από την επαγγελματική του ζωή.
Πρώτο χτύπημα: Αναφέρεται στη σημασία που έχει το σταθερό πρόγραμμα στη ζωή των νηπίων, παραθέτοντας μας διάλογο με μια πελάτισσα που σχολούσε πολύ αργά, (στις 9.00) την οποία και φυσικά έβαλε στη θέση της επισημαίνοντας της ότι «ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΆΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΆ».
Δεύτερο χτύπημα: Περιέγραφε περιστατικά που αφορούν την κοινωνικοποίηση των παιδιών, τονίζοντας ότι τα κορίτσια διαφέρουν από τα αγόρια στον τρόπο που τσακώνονται και πληγώνουν το ένα το άλλο πιο βαθιά, για να καταλήξει στο σόφισμα “οι γυναίκες είστε πιο ύπουλες”.
Στο σημείο αυτό, και αφού δεν είχα αντιδράσει προηγουμένως λόγω του φόβου της αντιπαράθεσης, ανασκουμπώθηκα. Εξέφρασα δυνατά την ένσταση μου με μια φράση και ενστικτωδώς γύρισα στις υπόλοιπες μητέρες για να πάρω το θάρρος να συνεχίσω και να ανοίξω το διάλογο. Περίμενα να δω αποδοκιμασία και εκνευρισμό και αντί για αυτό είδα την μια να γυρνάει προς τη δασκάλα μας και να γελούν συνωμοτικά – ότι ναι, καλά τα λέει, είμαστε ύπουλα τα άτιμα τα θηλυκά. Εκεί ήταν που αποκαρδιώθηκα και απλά βούλιαξα στη θέση μου περιμένοντας να τελειώσει. Στο σημείο αυτό δεν τον πρόσεχα σχεδόν καθόλου, είχα εκνευριστεί και ήθελα να φύγω και τότε ήρθε η χαριστική βολή.
Τρίτο χτύπημα: Δεν ξέρω σε ποιο πλαίσιο ακριβώς, γιατί δεν άκουγα, αλλά μας μιλούσε για ένα αγοράκι 6 ετών που αντιμετώπιζε προβλήματα στο σχολείο. Όταν το ρώτησε πως αντιμετώπιζε τους συμμαθητές του που του έκαναν επιθέσεις, αυτό είπε ότι τους ζήτησε να σταματήσουν. «Ναι, αλλά πως θα το πεις; Σαν κορίτσι, (αλλάζοντας τη φωνή και με νεύμα χεριού) η θα το λες και να το εννοείς;»
Αυτό ήταν. Έμεινα να αναρωτιέμαι αν αυτό το τελευταίο ειπώθηκε όντως η το φαντάστηκα.