Τρώω τα νύχια μου

[extravagantza]

Πολλά παιδάκια τρώνε τα νύχια τους αλλα με τον άλφα ή βήτα τρόπο το σταμάτανε. Υπάρχουμε όμως και εμείς οι ενήλικοι που δεν το σταματήσαμε ποτέ.
Ναι τρώω τα νύχια μου. Οχι δεν τα καταπίνω.
Πολλές προσπάθειες να το κόψω αλλα δεν τα κατάφερα. Έχω παρατηρήσει πως τα τρώω σε πολλές καταστάσεις. Μικρό άγχος , μεγάλο άγχος , ανυπομονησία κλπ. Η πιο σοβαρή μου προσπάθεια ήταν πριν χρόνια άλλα ήρθα σε μια αρκετα στρεσογόνα κατάσταση ενω το ειχα καταφέρει για άρκετους και ξανα από εκεί. Αυτό που είχε επιτύχια ήταν ένα μανό που έχει άσχημη γεύση ,αλλά έπαιρναν γεύση και τα φαγητά που τα τρως με το χέρι.
Ένα ακόμη που παρατήρησα είναι το σεξιστικό άφηγημα που έφερνε η όλη κατασταση ΄η γυναικα πρεπει να έχει ωραία χέρια΄ ή ο αντιεπαγγελματισμος που σε κάθε μου προσπάθεια , εστω αυτες τις λίγες φορές, σχολιαζαν την κακή κατασταση των νυχιών μου ΄αχ γιατι το κάνεις αυτο στον εαυτο σου, πω πω δεν θα φαινεται ωραία , να ξερεις με αυτο το νύχι δεν μπορουμε να κανουμε πολλα΄ . Τα ξέρω τα έχω όσο ζω πάνω μου.
Περιμένω να ακούσω εμπειρίες και συμβουλές.

[Ανώνυμος]

Καλησπέρα, έχω ακριβώς το ίδιο πρόβλημα όμως με τα πετσάκια στα νύχια !! Τα πειράζω τόσο πολύ που στους αντίχειρες πλέον τα νύχια μου μεγαλώνουν με ελαφρώς ανώμαλη επιφάνεια καθώς έχει επηρεαστεί το σημείο που δημιουργείται το νύχι. Έχω παρατηρήσει και εγώ ότι τα πειράζω σε περιόδους που έχω πάρα πολύ άγχος ή ανυπομονησία. Το μόνο που λίγο με έχει βοηθήσει όταν βρίσκομαι σε κατάσταση άγχους είναι να πιάνω κάποιο άλλο αντικείμενο στο χέρι μου (κάποιο μπαλάκι, κανένα χαρτάκι κτλ.) ώστε να απασχολώ τα χέρια μου με αυτό και όχι με τα πετσάκια. Ίσως σε βοηθήσει και εσένα αν δεν το έχεις δοκιμάσει ήδη.

[NoInspiration]

Χάι, ναι έχω ακούσει και εγώ όλα τα κλασικά: δεν είναι ωραίο, μα καλα δεν πονάς? κτλ κτλ θα μπω κατευθείαν στο θέμα του πως το ξεπέρασα εγώ (όχι 100% γιατί σε πολύ δύσκολες περιόδους άγχους κατρακυλώ, αλλά το καταλαβαίνω εγκαίρως πχ στο πρώτο νύχι). Ξεκίνησα στα 17 κάνοντας μανικιούρ βάζοντας ψεύτικα-κτιστά-τζελ όλα τα σχετικά, τέλειωσα με τις πανελλήνιες και κάπως με είχε βοηθήσει, ε έρχεται η 1η εξεταστική πάει. Συνεχίζω με μανικιούρ για περίπου 4 χρόνια έκανα συχνά πυκνά και εάν δεν έκανα θα κρατούσαν σε καλό επίπεδο περίπου κανένα μήνα και μετά πάλι θα ήταν υπερβολικά κοντά. Εδώ να πω ότι και να κάνεις τζελ επιμύκηνση ή ημιμόνιμο δεν φτάνει, έχω σπάσει/φάει/κόψει το τζελ. Στο μεταξύ έφυγα εξωτερικό όπου πλέον δεν γινόταν να κάνω συνέχεια μανικιούρ. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια ενώ τα νύχια μου ήταν πολύ αδύναμα, είχα αλλάξει εγώ κάπως πχ. σκεφτόμουν πόσο ωραία είναι όταν δεν είναι φαγωμένα, πόσο δεν πονάνε κ.α. δηλαδή άλλαξε η δική μου άποψη – πριν ένιωθα την πίεση από τους γύρω για το φαίνεσθαι κ εμένα προσωπικά δεν με ένοιαζε. Οπότε πέρασαν τα χρόνια και άρχισα να προσέχω πολύ τα χέρια μου με κρέμες ενυδατικές και με μανό για ενδυνάμωση. Τα μανό/οζες όπως θέλετε πείτε το, είναι μια ιδέα, η ενυδατική εμένα με βοήθησε πιο πολύ. Και μάλιστα η αδιάβροχη, γιατί κάπως μετά τα χέρια μου δεν τα ακουμπούσα στο στόμα. Φυσικά κόβω τα νύχια και με τα άλλα νυχια (δύσκολο να το εξηγήσω, ξέρω ότι οι ομοιοπαθούσες θα με καταλάβουν), αλλά με ενυδατική δεν μπορείς τόσο εύκολα.
Εδώ να συμπληρώσω ότι όταν είχα αρχίσει να καταπολεμώ την ονυχοφαγια και είχα ας πούμε νύχια, ξεσπούσα στο πρόσωπό μου, δηλαδή πείραζα πολύ τα όποια μικρούτσικα σπυράκια μου. Μετά ήρθε και (ήπια) ενήλικη ακμή και ζορίστηκα αλλά τώρα με ειδικές κρέμες από δερματολόγο ηρέμησε.
Συνοψίζω και κάνω fast forward στο σήμερα, έχω υγιή (μακριά) νύχια! Ναι πριν από κάποια παρουσίαση κάποιο νύχι θα θυσιαστεί, γιατί ακόμα κάποια είναι πιο αδύναμα, αλλά θα φροντίσω πχ. να έχω μαζί μου πάντα κρέμα χεριών, κάποιο δαχτυλίδι ή βραχιόλι για να πειράζω κάτι και λίμα. Η λιμα, αλήθεια πολύ σημαντική, με βοηθάει να περιορίσω τη ζημιά όταν θα κόψω κάποιο, ώστε μετά να μην προεξέχει κάτι ή γραντζουνάει και το σκέφτομαι. Έχω μία σε κάθε τσάντα, στο γραφείο, στο σπίτι παντού ΚΑΙ στη θήκη του κινητού μου. Ναι, με κοιτάνε παράξενα όταν θα χρειαστεί να την εμφανίσω πχ ενα βράδυ σε ενα μπαρ, αλλά προφανώς και αγνοώ ό,τι πει ο οποιοσδήποτε. Μάλιστα, μία φορά η μαμά μου που αλίμονο και αν δεν ξέρει το παρελθόν μου, κάτι είχε σχολιάσει σε αντίστοιχο σκηνικό και φυσικά της απάντησα καταλλήλως.
Α, κάτι τελευταίο: έχω πάρει και βιταμίνες για νύχια (και μαλλιά νομίζω ήταν), νομίζω ότι με πείραξαν στο στομάχι τότε και δεν ξαναδοκίμασα.
Ελπίζω κάπως να βοήθησα, εγώ κατέληξα ότι είναι πολλές μικρά πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν και βοηθούν τώρα στην συντήρηση της καλής κατάστασης, αλλά χρειάζεται να τους δώσεις χρόνο με μανικιούρ για να προλάβουν να μεγαλώσουν.

[BabyDoll]

Κι εγώ το έκανα για πολλά χρόνια, κυρίως οταν ήμουν αγχωμένη. Για να σταματήσω άρχισα να βάφω τα νύχια μου πιο συχνά (να τα έχω βαμμένα 1-2 μήνες συνεχόμενα) κι επειδή δεν ήθελα να τα χαλάω και η γεύση του μανό ειναι αρκετά δυσάρεστη σταμάτησα να τα τρώω. Εμένα με βοήθησε αρκετά

[Artzibal]

Το έκανα κι εγώ για πολλά χρόνια, από παιδί..Ετρωγα τα νυχια μου τόσο πολύ που μάτωναν πολλές φορές και πονούσαν. Βέβαια, ο λόγος που σταμάτησα (όσο σταμάτησα δηλαδή) ήταν αισθητικός, αφού ζήλευα τα όμορφα νυχια των γύρω μου, ακόμα και αν ήταν «άφτιαχτα».
Κάθε φορά που τα τρώω και δεν μπορώ να σταματήσω, βάζω τεχνητά νύχια για να μακρύνουν και μετά συνεχίζω με ημιμονιμο..αν το αφαιρέσω βέβαια και τα αφήσω για πάνω από 3-4 ημέρες χωρίς να τα ξαναφτιαξω αρχίζω τσούκου τσούκου να τα τρώω πάλι.. :/
Σίγουρα δεν είναι οικονομική λύση και ίσως όχι και το καλύτερο για τα νυχια..αλλά αυτοσυγκράτηση δεν έχω, όποτε…είναι μονόδρομος για μένα!

[extravagantza]

Ειμαι στη μια εβδομαδα προσπαθειας. Αυτο που εχω καταλαβει απο τις απαντησεις , μαζι και των δικων σας ειναι οτι υπαρχει, αν μου επιτρεπεται ο ορος μια ψυχαναγκαστικη σχεση . Υπάρχει σχέση με την ψυχολογια μας και εχω δει πως αν ενα δεν ειναι όμοια με τα υπόλοιπα να τη η κατηφορα.
Αυτο με την ενυδατικη δεν το ειχα σκεφτει και μου φαινεται ωραια , ιδεα , θα το δοκιμασω.
Τωρα ειμαι στη φαση που καθε μερα τα βαφω και επειδη ασχολουμαι μαζι τους φευγει το μανο σε καποιο σημειο και μετα τα βγαζω ολα και τα ξαναβαφω ,τα λιμαρω κλπ.

[Ανώνυμος]

και εγώ κορίτσια από πάρα πολύ μικρή είχα το ίδιο πρόβλημα. Είναι ότι μετά από καιρό σου γίνεται συνήθεια και πολλές φορές το έκανα χωρίς να το καταλάβω . Εγώ σταμάτησα να τα τρώω μόνο όταν άρχισα να τα φτιάχνω και να τα μακραίνω , αν και ακόμα τα δαγκώνω ή τα βάζω στο στόμα . Και πραγματικά έχει πολύ πλάκα να βλέπεις σχέδια και άλλα τέτοια . Προσωπικά προτείνω το ημι-μόνιμο

[miawallace]

Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα για χρόνια, από όταν με θυμάμαι δεν είχα ποτέ νύχια και τα έτρωγα σε σημείο που μάτωναν και πονούσα. Για καλή μου τύχη από ότι φαίνεται από το DNA μου έχω γερά νύχια και μαλλιά όποτε από την πρώτη φορά που τα άφησα να μακρύνουν ήταν παρά πολύ γερά και δεν είχα κανενα θέμα, όποτε μην ακούς αυτούς που λένε ότι η χρόνια ονυχοφαγια τα κάνει αδύναμα. Εμένα αυτό που προσωπικά με ξεκλείδωσε ήταν όταν συνειδητοποίησα ποσά μικρόβια μαζεύουμε κάτω από τα νύχια μας ακόμα και αν πλένουμε τα χέρια μας συνέχεια προσεκτικά και ποσό κακή ήταν αυτή η συνήθεια κυρίως για την υγεία μου πέρα από την αισθητική μου. Στην αρχή με βοήθησε να κάνω ημιμόνιμα γιατί τα έβλεπα πολύ όμορφα και δεν ήθελα να τα φάω αλλά μετά από την συνειδητοποίηση αηδιάζω ακόμα και στην ιδέα του να το κάνω, δεν ξέρω πως έγινε αυτή η αλλαγή, ήταν ένα ξαφνικό κλικ στο μυαλό μου.

[Sotiria]

Καλησπέρα παιδιά.. έχω κι εγω το ιδιο πρόβλημα. Εως τώρα εκανα τεχνητά νύχια, μεγαλωνε το δικο μου, καποια στιγμή εσπαγαν αλλα πάντα ειχα τη δυνατότητα τεχνητων νυχιών. Άπειρα χρηματα και μπουλινγκ. Επειδή δε μπορουσα να δινω καθε 20 μερες 25€ και 30, αγόρασα επαγγελματικο κιτ. Γνωστές μαρκες και εφαρμογή εύκολη. Τα εκανα 3 φορες και μετα μου προκλήθηκε αλλεργία, δερματίτιδα. Στην αρχή δεν εδωσα σημασία, ωσπου τα νυχια μου εγιναν τοσο εύθραυστα. Ακολούθησα φαρμακευτική αγωγή. Ηταν τοσο χαλια που πηρα και αντιβίωση. Πηρα και υποαλλεργικα προϊόντα αλλα παλι τα ίδια. Εντονη φαγουρα και μικρά σπιθουρακια. Λογικα με ερεθίζει το υλικο για το τεχνητό. Το αποτέλεσμα ειναι οτι εχω χαλια νυχια αυτη τη στιγμή, μεγαλωνουν παρα πολύ αργά, και σπανε, δε ξέρω τι ν κανω. Νιωθω τοσο ασχημα, τόσο χαμηλή αυτοπεποίθηση, τα κρύβω. Σίγουρα εχω κομπλεξ μ αυτο το θέμα. Και δεν ξέρω τι αλλο να δοκιμάσω. Εχετε καποια συμβουλή;

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις