- Αυτό το θέμα έχει 4 απαντήσεις, 4 φωνές και ενημερώθηκε τελευταία φορά 3 έτη, 11 μήνες πριν από τον χρήστη
.
-
Δημοσιεύσεις
-
Καλησπέρα σας, αυτή την στιγμή δουλεύω σε μια εταιρεία σε μια υπεύθυνη θέση γραφείου με προοπτικές για αύξηση μισθού και προαγωγής. Είμαι ευχαριστημένη με την δουλεία τώρα, αλλά δεν είναι πάνω σε αυτό που έχω σπουδάσει και επίσης δεν ξέρω αν είναι κάτι που θα ήθελα να κάνω χρόνια, τουλάχιστον στην συγκεκριμένη δουλειά. Προχθές μου έστειλε ένας παλιός συνεργάτης και μου μίλησε για μια προκήρυξη που θα βγει, πάνω στο πτυχίο μου, και μου πρότεινε να κάνω τα χαρτιά μου. Η δουλειά αυτή μπορεί να κρατήσει 2 χρόνια και στην συνέχεια ίσως να είναι πιο εύκολο να μπω στον τομέα που έχω σπουδάσει. Από την άλλη έχουν περάσει 2 χρόνια που δεν έχω ουσιαστική επαφή με το αντικείμενο και δεν έχω διαβάσει κλπ, ενώ στην δουλειά που κάνω τώρα τα καταφέρνω μια χαρά και έχω πλέον συνηθίσει και ίσως στο μέλλον να με βοηθήσει να βρω μια καλύτερη πιο μόνιμη δουλειά(ασχολούμαι με τις άδειες, το εμπόρευμα, το προσωπικό κλπ κλπ).
Γενικότερα είμαι σε ένα σταυροδρόμι και προσπαθώ να αποφασίσω το τι θέλω να κάνω και ήθελα να ακούσω ιστορίες για το πως αποφάσισαν άλλοι στην ίδια φάση και περίοδο της ζωής τους, ή αν έχετε πληροφορίες/εμπειρία με τις προκηρύξεις του δημοσίου.
Σας ευχαριστώ πολύ.Οι προκηρύξεις του δημοσίου έχουν τόσο μεγάλη συμμετοχή – εκτός αν είναι κάποιο τρομερά εξειδικευμένο αντικείμενο ή είναι φωτογραφική η θέση- που θα είσαι πολύ τυχερή αν πετύχεις. Κατά τα άλλα για το διάβασμα και την επαφή με το αντικείμενο, καταλαβαίνω ότι είσαι ένα ευσυνείδητο άτομο και θα καταπιαστείς με αυτό ξανά όταν χρειαστεί. Για τις απαιτήσεις άσε τον εργοδότη (δημόσιο) να ανησυχήσει από τη στιγμή που έχει θέσει κάποια προσόντα στην προκήρυξη και μην είσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου.
Ένστικτο. Τα βάζεις κάτω και σκέφτεσαι τι είναι πιο σημαντικό για εσένα. Σταθερότητα και προοπτικές, ή να δουλεύεις στο αντικείμενο που σπούδασες και αγαπάς;
Όταν πήρα το πτυχίο, είχα 2 επιλογές: ή να βρω δουλειά στην Αθήνα, ή να δουλέψω στο πτυχίο μου στη μέση του πουθενά, χωρίς κοινωνική ζωή, χωρίς τίποτα.
Ήξερα ότι ήθελα να δουλέψω σε αυτό που σπούδασα κι ας είχα πιέσεις για το αντίθετο, γιατί ήξερα ότι αν δεν το έκανα θα μού έμενε απωθημένο. Τώρα, 10 χρόνια μετά, παρόλο που τελικά δεν μου βγήκε και αποφάσισα να γυρίσω Αθήνα, δεν το μετανιώνω.
Τώρα, δουλεύω και παράλληλα σπουδάζω αυτό που ήθελα πάντα να κάνω στη ζωή μου (άσχετο με το πρώτο πτυχίο). Θα μπορούσα να το κυνηγήσω και με αφορμή τις σπουδές να δουλέψω στο αντικείμενο και να εξελιχθώ. Αλλά αυτό σημαίνει μεγαλύτερη εργασιακή ανασφάλεια. Και τώρα λόγω κορωνοϊού, πολύ πιθανό να έμενα χωρίς δουλειά. Οπότε το ότι είμαι σε μια δουλειά που μού δίνει τη σταθερότητα που χρειάζομαι (και προφανώς το ψωμί και την μαρμελάδα μου) για τις σπουδές μου, είναι σημαντικότερο αυτή την στιγμή για μένα. Και αν όλα πάνε καλά (ποτέ δεν ξέρεις), στο μέλλον θα ήθελα να το συνδυάσω με αυτό που αγαπώ.
Τα ζυγίζεις και βλέπεις τι έχεις ανάγκη τη δεδομένη στιγμή. Αυτή είναι η δική μου άποψη.
Αν πρόκειται για προκυρηξη ΑΣΕΠ δεν είναι θέμα τύχης, αν έχεις αρκετά μόρια (πρακτικα αυτό σημαινει καλό βαθμό πτυχίου, μεταπτυχιακό, πιθανον και διδακτορικό ή δεύτερο πτυχίο και τη μέγιστη εργασιακή εμπειρία) εχεις πολλες πιθανοτητες να περάσεις. Απλά εχε υποψη σου ότι σε αυτες τις θεσεις το τι γράφει η προκυρηξη δεν ανταποκρινεται πάντα στο πραγματικό αντικείμενο της δουλειάς. Εγώ πέρασα πριν κάποια χρόνια σε διαγωνισμο του ΑΣΕΠ και πριν αποφασίσω πήγα στο υπουργείο που ήταν η θέση να ρωτήσω λεπτομέρειες και έφυγα τρέχοντας από αυτά που είδα και άκουσα.
Σε κάθε περίπτωση και ο,τι προκυρηξη και να είναι δε χάνεις τίποτα να κανεις τα χαρτιά σου, αν σε πάρουν ζητας περισσοτερες λεπτομερειες και αποφασίζεις μετά τι θα κανεις.
Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.
