Τι να κάνω που χωρίσαμε και έχει πληγωθει ανεπανόρθωτα ο εγωισμός μου που γενικά είναι από εδώ μέχρι απέναντι; Σου είχα στείλει και παλιότερα ερώτηση για αυτόν. Γιατί είχαμε χωρίσει, τον είχα ξεπεράσει και όταν είδε ότι όλα κομπλέ με εμένα (γιατί μιλούσαμε) ξαναγύρισε. Και σε είχα ρωτήσει τι φάση και μου είχες πει κουκλίτσα μου δε βλέπεις τι γίνεται; Το και το. Αυτό που με έτσουξε τώρα, είναι ότι δεν έληξε με κάποια συζήτηση ή εξήγηση, απλά απομακρύνθηκε (βοήθησε και η απόσταση 2 διαφορετικών ηπείρων που βρισκόμασταν) κι εγώ ηλίθια δεν είμαι, καταλαβαίνω ότι το no answer is an answer, καταλαβαίνω ότι όταν σχεδίαζες με τον άλλο να βρεθείτε σε κάποια χώρα και ξαφνικά στα μασάει για το ταξίδι σημαίνει ότι πάμε για κόκκινη κάρτα. Το τέλειο είναι ότι ξαναγύρισα Ελλάδα κι εκείνος μετακόμισε σε άλλη χώρα για δουλειά. Υπέροχο; Μου την έχει σπάσει αυτό το χλιαρό, το χωρίς συζήτηση, που δείχνει άνθρωπο ευθυνόφοβο αλλά έχω κολλήσει. Μην είναι το φοβερό σεξ που κάναμε; Το μόνο κοινό που είχαμε βασικά. Αυτό και η αγάπη μας για τα ταξίδια. Μην πληρώνω κάποιο κάρμα και δεν πιστεύω και σε αυτά; Σε όλες τις σχέσεις μου εγώ είχα το πάνω χέρι, εγώ ήμουν η ανεξάρτητη, εγώ ήμουν “με το ένα πόδι έξω” (λόγια ενός πρώην) και τώρα βρήκα τον δάσκαλό μου! Τα νεύρα μου. Ναι είμαστε κάτω των 25
– Εγωισμός στα Τάρταρα
Και γι’αυτό ακριβώς αυτό που σε νοιάζει τώρα δεν είναι με ποιον θα μπορούσες να κάνεις μια ισότιμη, θερμή σχέση, αλλά πώς θα γίνει να διατηρήσεις την εντύπωση που έχεις για τον εαυτό σου.
Αν συνεχίσεις με αυτό το μοτίβο, πάντως, θα έχεις μεγαλύτερα προβλήματα από τον πληγωμένο εγωισμό. Δεν είναι διαγωνισμός η ζωή για να είναι κάποιο επίτευγμα να έχεις πάντα το πάνω χέρι. Η εγγύτητα είναι δύσκολο πράγμα, και χρειάζεται δουλειά (με τον εαυτό σου, όχι με τους άλλους).