Γεια σου α μπα μου. Θα ήθελα να σε ρωτήσω πόσο «άδικο» έχω να θέλω να χωρίσω από ένα άτομο παθητικά επιθετικό που επιθυμεί διαρκώς συναισθηματική υποστήριξη χωρίς ομως ποτέ να την προσφέρει ο ίδιος? Για παράδειγμα οταν μιλάμε πι δυο μας με υποστηρίζει σε ενα θέμα αλλα μπροστά σε άλλους, γονείς για παράδειγμα οχι μόνο δεν με υποστηρίζει αλλα είτε σιωπά οταν με προσβάλλουν είτε μου λεει πωες είμαι υπερβολική και συμφωνεί μαζί τους. Που οταν εξήγησα πως είμαι δυστυχισμένη σε αυτόν τον γάμο και πρότεινα να πάμε σε κάποιον ψυχολόγο η απάντηση ήταν πως αυτος είναι ευτυχισμένος και δεν έιναι τρελός για να πάει σε ψυχολόγο ( οχι ψυχίατρο το τονίζω) και πως το πρόβλημα το έχω εγώ άρα και να το λύσω μόνη μου? Που αρνείται κάθε συζήτηση γιατι δεν θέλει σκοτούρες και ειδικά οταν θυμώνει δεν μιλάει καθόλου μέχρι να ζητζήσω εγώ συγνωμμη η να κάνω αυτό που θέλει? Που όταν έιχε ενα εμφανέστατα σωματικό πρόβλημα σεξουαλικής δυσλειτουργίας και εγω του έλεγα πως δεν έχει νόημα να περνάμε ώρες στο κρεββάτι παλεύοντας γιατι σιχαίνομαι πλέον και και τον εαυτό μου μου η απάντηση ήταν πως ντρέπεται να πάει σε γιατρό και αν εγω προσπαθούσα λίγο περισσότερο θα τα κατάφερνε? Ότι το φταίξιμο δηλαδή ηταν πάλι δικό μου διότι δεν προσπαθούσα αρκετά ή γιατι δεν ήμουν καμία πορνό σταρ? (Τελικα υπήρχε όντως πάθηση σωματική που ευθυνόταν) πειράζει που για μένα είναι πλέον ξένος και ούτε κατά διάνοια δεν τον θέλω? Που ο.ταν με σκέφτομαι στο κρεββάτι μαζί του έχω ναυτία και τάση εμετού? Νιώθω δηλαδή αηδία στην σκέψη αυτή? Μένω στον γάμο γιατι έχω δυο παιδιά και δεν εχω δουλειά και αυτο το ξέρει και εκείνος.
-άστα να πάνε
Άστα να πάνε, όντως. Δεν ξέρω τι να σου πω. Δεν υπάρχει «δίκιο» ή «άδικο» όταν κάποιος θέλει να χωρίσει. Δεν χρειάζεται να είναι ο χειρότερος του κόσμου ο σύζυγος για να θέλεις να χωρίσεις. Ο γάμος είναι μια συμφωνία στην οποία πρέπει να βρίσκονται και οι δυο με τη θέλησή τους. Δεν είναι οικόπεδο για να λέμε για δίκιο και για άδικο.
Το δια ταύτα είναι ότι δεν μπορείς να φύγεις γιατί δεν έχεις δουλειά. Είναι ένα αντικειμενικό πρόβλημα που δεν λύνεται με κουβέντα. Δεν ξέρουμε τίποτα για τη ζωή σου για να σου απαντήσουμε. Πρέπει να βρεις εισόδημα, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Το τι ξέρει και δεν ξέρει αυτός, δεν αλλάζει, ούτε επηρεάζει την δική σου κατάσταση. Αν εννοείς ότι τώρα δεν κάνει προσπάθεια επειδή ξέρει ότι δεν μπορείς να φύγεις, η απάντηση είναι ότι δεν θέλεις να κάνει προσπάθεια μόνο επειδή απειλείται.