Αγαπητή Α,μπα Σου έχω ξαναστείλει και με βοήθησες πάρα πολύ. Αυτήν την φορά το πρόβλημά μου αφορά τις φίλες μου. Είμαστε μια παρέα 4 ατόμων, με την μια κοπέλα κάνουμε παρέα 15 χρόνια και με τις άλλες σχεδόν 10. Έχουμε μεγαλώσει μαζί, γνωρίζουμε η μία την άλλη και υπέθετα ότι καταλαβαινομασταν. Εδώ και έναν χρόνο έχουν ψυχρανθεί οι σχέσεις μας επειδή δεν μπορώ να τις βλέπω όσο παλιότερα. Να σημειώσω ότι αυτόν τον ένα χρόνο ξεκίνησα καινούρια δουλειά που τρώει πολύ μεγαλο μέρος από τον χρόνο μου όπως και εκείνες τον τελευταίο χρόνο έχουν υποχρεώσεις που δεν είχαν παλιότερα. Επομένως το πρόγραμμα μας συντονίζεται εξαιρετικά σπάνια και συνηθως από δική μου υποχώρηση, τύπου “ήμουν στην σχολή 7 ώρες το πρωί, μετά δούλευα, είμαι πτώμα αλλά ελάτε να βγούμε γιατί δεν θα έχουμε άλλη ευκαιρία”. Το πρόβλημα όμως δεν θεωρούν ότι είναι η σχολή ή οι δουλειές μας, θεωρούν ότι είναι το αγόρι μου. Με το αγόρι μου βρισκόμαστε πολύ συχνά, κοιμόμαστε μαζί 3-4 μέρες την εβδομάδα παρά το γεγονός ότι μένουμε σε άλλες περιοχές. Ο λόγος που βρισκόμαστε τόσο πολύ παρά το φορτωμένο μας πρόγραμμα είναι ότι κάνει τα πάντα για να έρθει να με δει, χωρίς να έχει μεταφορικό μεσο, και διαμορφώνουμε το πρόγραμμα μας έτσι ώστε να μπορούμε να βρεθούμε για κάποιες ώρες. Και ακούω κράξιμο επειδή βλέπω αυτόν πιο πολύ από αυτές. Μα αυτός μου δείχνει ότι θέλει να με δει όσο δύσκολο κ αν είναι, αλήθεια προσπαθεί και χαλάει τον μισό μισθό του τουλάχιστον σε ταξί για να έρχεται μετά την δουλειά. Γιατί να σπαταλήσω ενέργεια να διαμορφώσω ολόκληρο το πρόγραμμα μου για να ταιριάζει με το δικό τους ενώ ξέρω ότι δεν θα μπορούν ή και να μπορούν πάλι εγώ θα έχω κάνει την υποχωρηση για να αποδείξω ότι νοιάζομαι; Όταν μαθαίνω για τα ρεπό μου τις ενημερώνω και έχουν κανονίσει κάτι ή κάνουν μπάνιο ή οτιδήποτε άλλο. Και πολλές φορές βγαίνουμε 2 ή 3 από τις 4 ακριβώς επειδή δεν μπορούν να ταιριάζουν όλα τα προγράμματα αλλά δεν είναι αρκετό, πρέπει με το ζόρι να βρεθούμε όλες μαζί αλλιώς φταίω εγώ.. Νιώθω ότι με τεσταρουν συνέχεια και το παιχνίδι είναι φτιαγμένο για να χάσω.. Ακούγονται πολύ παιδικά όλα αυτά, το ξέρω, αλλά θέλω την βοήθεια κάποιου που το βλέπει απ’ εξω να μου πει τι λάθος κάνω γιατί το έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτό το θέμα και δεν βγάζει πουθενά. Σε ευχαριστώ πολύ που θα διαβάσεις όλο αυτό το σεντόνι, να χαίρεσαι την οικογένεια σου και πολλές πολλές ευχές!
Όσες ερωτήσεις για φιλίες που δεν πάνε καλά κι αν διαβάσω, ποτέ δεν θα βρω κάτι αξιόλογο να πω. Παιδιά, οι φιλικές σχέσεις είναι πολύπλοκες όσο και οι ερωτικές, οι οικογενειακές, και οι εργασιακές. Μολαταύτα μόνο στις φιλικές βλέπω τόση έκπληξη όταν κάτι δεν δουλεύει. Γιατί; Θεωρούμε τους φίλους πιο δεδομένους από τους άλλους ανθρώπους με τους οποίους συνδεόμαστε;
Αν το συζητάτε και δεν βγαίνει πουθενά η κουβέντα, αυτό σημαίνει ότι κάποιο μέλος ή κάποια μέλη ή όλα τα μέλη δεν λένε αυτό που πραγματικά νιώθουν, επειδή αυτό το κάτι θα προχωρήσει την κουβέντα σε μονοπάτια που δεν έχουν επιστροφή. Μολαταύτα, αυτό πρέπει να γίνει, γιατί τα μονοπάτια που βαδίζετε τώρα οδηγούν την καθεμία κάπου διαφορετικά. Εσύ ας πούμε, πιστεύεις ότι σε ζηλεύουν που έχεις δοτικό αγόρι; Είναι κάτι που δεν λέγεται, αλλά αν θέλεις να προχωρήσει η κουβέντα, πρέπει να το πεις. Αν κάνεις λάθος όμως, δεν μπορείς να το πάρεις πίσω. Αυτές, ή η καθεμία από αυτές, πιστεύει κάτι άλλο που δεν μπορεί να σου πει, αλλά αν δεν σου το πει, δεν θα καταλάβεις ποιο είναι τελικά το πρόβλημα. Μήπως κατά βάθος ξέρεις τι είναι; Αν μπορείς να το μαντέψεις, προσπάθησε να απαντήσεις σε αυτό, χωρίς να σου το πούνε. Αλλά αν κάνεις και σε αυτό λάθος, ούτε αυτό θα μπορείς να το πάρεις πίσω.
Ακούγεται σαν παρτίδα σκάκι; Εκεί που φτάσατε, έτσι είναι.