Αγαπημένη α,μπα μου. Το θέμα μου είναι το εξής. Γνωρίζω ότι χρειάζομαι θεραπεία από ψυχολόγο ή και ψυχίατρο. Το πρόβλημα όμως είναι το εξής(;). ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ. Ντρέπομαι να μιλήσω σε κάποιον άλλον άνθρωπο f2f για τα προβλήματα που με αφορούν. Το συμπέρασμα προέκυψε από τη συλλογιστική ότι αναγνωρίζω το πρόβλημα αλλά συνεχώς βρίσκω δικαιολογίες μέσα μου για να το αποφύγω. Πρώτα πήγα σε μια ψυχολόγο σε Δημοτικό ιατρείο (δωρεάν) με πρόσχημα τις φοβίες μου (-λεω πρόσχημα γιατι αυτές έχουν προκύψει από πιο σοβαρούς λόγους). Μου απάντησε σε 2 μήνες από τότε που ζήτησα ραντεβού, και μετά ίσα που εληξε η σύμβαση της. Οπότε κάναμε μόνο την πρώτη συνάντηση. Όταν με ρώτησε για σεξουαλικής φυσεως/σχέσεις θέματα εγώ κομπλαρα, κοκκινησα, σφικτηκα. Τι με ρωτάει τώρα για αυτά…. Στην πορεία κατάλαβα ότι πολλά από τα θέματα μου έχουν προκύψει και από κακοποιητικές σχέσεις. (Οικονομικά είμαι πάρα πολύ κακα – άστα βραστα, δεν περισσεύουν). Οι άλλες μου επιλογές είναι ο ψυχολόγος της σχολής, αλλά εγώ θα πάω να του μιλάω για σεξουαλικά θέματα; Φαντάζομαι είναι άκυρο να μιλήσεις για θέματα που δεν αφορούν τη σχολή. Το ίδιο και στο δήμο. Υπάρχουν άνθρωποι με τόσο σοβαρά προβλήματα. Θα πάω εγώ να τρώω τον χρόνο τους για τα δικά μου first world problems? Καταλήγω λοιπόν να σκέφτομαι άλλες στιγμές ότι αυτά είναι δικαιολογίες, ταυτόχρονα όμως με πείθουν και δεν κάνω το βήμα. Ιδανικά θα πήγαινα σε έναν ιδιωτικό (που πάλι βρίσκω τοίχο μέσα μου γιατί – τι κ αν δεν είναι καλός και μου κάνει περισσότερο κακό παρά καλό;) όμως πράγματι δεν έχω τα χρήματα αυτή την περίοδο. Τελικά είναι εσωτερικευμενο το στίγμα μέσα μου; Πόσα ταμπού έχω εσωτερικευσει….. 🙁
-Αθεράπευτη
Πήγαινε σε όποιον ψυχολόγο μπορείς να πας δωρεάν. Οι ψυχολόγοι δεν κάνουν διαλογή σοβαρότητας σκέψεων. Όλες οι σκέψεις έχουν ακριβώς το ίδιο βάρος. Οι ψυχολόγοι δεν ξεχωρίζουν σε ντροπιαστικές και μη σκέψεις. Όλες οι σκέψεις είναι το ίδιο σημαντικές. Καμία δεν είναι ντροπιαστική. Για αυτό ακριβώς το λόγο επιμένω και γράψω χίλιες φορές τη μέρα «ο ψ είναι η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ». Οι ψυχολόγοι εκπαιδεύονται στο να μην κάνουν όλες αυτές τις σκέψεις που σε μπλοκάρουν τώρα, είναι κάτι που μαθαίνεται, αν έχεις ταλέντο. Γι’αυτό μην σκέφτεσαι τον ψυχολόγο ως κριτή σου. Δεν είναι. Σκέψου μόνο αν έχει αρκετό ταλέντο για να κάνει καλά τη δουλειά.
Δεν υπάρχουν σοβαροί και λιγότερο σοβαροί λόγοι για να πας σε ψυχολόγο. Δεν τα βάζουμε στη ζυγαριά, δεν κλέβεις από κάποιον χρόνο ή υπηρεσίες αν πας σε ειδικό για την ζωή σου. Οι ψ φτάνουν για όλους. Και περισσεύουν, δυστυχώς, γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι με «πιο σοβαρά προβλήματα», όπως λες, ούτε ξέρουν τι είναι ο ψυχολόγος. Οπότε σου αντιστρέφω το επιχείρημα. Είναι αχαριστία να μην πας.
(Οι ψυχολόγοι της σχολής δεν ασχολούνται μόνο με προβλήματα της σχολής γιατί δεν υπάρχουν προβλήματα της σχολής από μόνα τους. Όλα τα προβλήματα που έχεις σχετίζονται μεταξύ τους.