Είμαι φοιτήτρια εδώ και δύο χρόνια, σε μια πόλη αρκετά μακριά από την οικογένειά μου. Στην αρχή του πρώτου μου έτους δυσκολεύτηκα πολύ να προσαρμοστώ και φυσικά να γνωρίσω άτομα όντας ντροπαλός και κλειστός χαρακτήρας. Στην αρχή κατάφερα να κάνω παρέα με τέσσερα κορίτσια και μπορώ να πω πως ήταν πολύ ωραία, παρόλα αυτά μετά από ένα μήνα χωρίς λόγο απομακρύνθηκα. Πραγματικά δε θυμάμαι να είχα κάποιο θέμα, δε μαλώσαμε η κάτι σχετικό, απλά ”κόλλησα” με μια άλλη κοπέλα και σταδιακά διακόπηκε η συναναστροφή(και κυρίως από μέρους μου). Το θέμα μου είναι ότι κατάλαβα πως έκανα λάθος να μην προσπαθήσω να τις κρατήσω κοντά μου και ακόμη και τότε το σκεφτόμουν ότι είναι λάθος αλλά δε ξέρω γιατί έμεινα εν τέλει άπραγη ως προς το θέμα αυτό. Θέλω εδώ και πολύ καιρό να κάνω μια προσπάθεια να τις ξανά προσεγγίσω αλλά φοβάμαι και δε ξέρω και πώς. Και παρόλο που έχω συνάψει φιλικές σχέσεις και με άλλα άτομα, νιώθω ότι μου λείπει συγκεκριμένα η δική τους παρέα και πραγματικά αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο θα το έκανα. Θέλω πολύ να προσπαθήσω να ξανά κάνω παρέα μαζί τους και να ξανά έρθουμε πιο κοντά, αλλά πώς; Βοήθεια.
– Νότα
«Γεια, συγνώμη που χάθηκα, τεμπέλιασα, συγνώμη. Μου λείπετε πολύ, θέλετε να πάμε για έναν καφέ;»