Καλησπέρα Α,μπα. Είμαι μόλις 19 ετών και σε διαβάζω τακτικά ,γεγονός που έχει βοηθήσει το τρόπο σκέψης μου . Σήμερα συνέβη κάτι στην δουλειά που θα ήθελα να το μοιραστώ . Εγώ σαν άνθρωπος είμαι πολύ χαρούμενη και κοινωνική – φιλική με αποτέλεσμα να μιλάω και να κάνω πλάκα με όλα τα άτομα στη δουλειά μου. Σήμερα λοιπόν ,εκεί που καθόμουν ένιωσα ένα χέρι στην πλάτη μου να με ακουμπάει στην αρχή σαν χαιρετισμο ας πούμε και μετά να με χαϊδεύει . Γυρνάω κ βλέπω έναν συνάδελφο ,(2η φορά που το κάνει, την πρώτη που με είχε ακουμπήσει ήταν στο πόδι και δεν μίλησα ),του ειπα να μην με ξανά ακουμπήσει γιατί δεν θέλω να με ακουμπάνε και μετά δεν του ξανά μίλησα, για να λάβει 100% το νόημα . Αν δεν σε διάβαζα η αλήθεια είναι πως μπορεί να μην μίλαγα και να συνεχιζόταν και στο μέλλον αυτή η συμπεριφορά του . Ξαφνικά από την φιλική και προσχαρη μετατράπηκα σε μια ξινή και στα μάτια των υπολοίπων που είδαν το σκηνικό . Δεν με ενοιαξε καθόλου όμως . Εκείνη τη στιγμή με θαύμασα έστω και για αυτό το απλό . Εάν επαναληφθεί θα το πω στην εργοδότρια μιας και υπάρχουν και κάμερες και δεν θα υπάρχει ενδεχόμενο αμφισβήτησης . (βέβαια το είπα και στην μητέρα μου ).Επομένως το πρώτο πράγμα που θέλω να σου πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχει αυτή η σελίδα. Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι δυστυχώς απογοητεύτηκα. Ο λόγος, το γεγονός πως ούτε ομιλητική δεν μπορείς να είσαι για να μην πάρουν αέρα μερικοί. Λες και φταις η προκαλείς εσύ τον αλλο…Αυτό είναι το τραγικό της υπόθεσης . Και άντε να καταλάβουν τι εννοείς …
– μια 19χρονη
Δεν έχει ερώτηση, αλλά όταν διάβασα το «μια 19χρονη» σχεδόν χοροπήδησα από τη χαρά μου. Μπράβο! Μπράβο! Εγώ ευχαριστώ για το μήνυμα, όλοι σε ευχαριστούμε. Δεν είναι καθόλου απλό αυτό που έκανες. Την επόμενη φορά για έξτρα γκελ μη λες «δεν θέλω να με ακουμπάνε» αλλά «δεν θέλω να με ακουμπάς», που είναι αρκετά πιο ακριβές. Να καταλάβει ότι μιλάς σε αυτόν, συγκεκριμένα. Και μην είσαι σίγουρη ότι όλοι οι άλλοι σε είδαν ως ξινή, είμαι βέβαιη ότι κάποιες και κάποιοι το ευχαριστήθηκαν.