Καλησπέρα αμποπαρέα. Θα μπω στο ψητό αμέσως. Με τον πρώην μου χώρισα μετά από 6 χρόνια σχέσης διότι μου τελείωσε, επειδή ένιωθα ότι καταπιέζομαι στο τέλος της σχέσης και δεν θέλαμε τα ίδια ως προς το μέλλον. Προχωρήσαμε μετά από μερικούς μήνες σε νέες σχέσεις και οι δύο, έχουμε κοινή φίλη και έτσι τα μαθαίνω αυτά. Μου λέει λοιπόν η φίλη πχ ότι αυτός κλείνει διακοπές από τώρα, ενώ εμένα με είχε στο περίμενε και κανονίζαμε τελευταία στιγμή, ή ότι κανονίζουν να πάνε σε αγαπημένο μέρος ή δραστηριότητα εκείνου, κ η τωρινή κοπέλα φέρνει αντιρρήσεις και αλλάζουν το μέρος/δραστηριότητα, ενώ με εμένα ήταν απόλυτος πάμε εκεί, τέλος. Διαπιστώνω ότι δεν έβαλα ποτέ όρια, ή ότι ήμουν διαλλακτική, και τεσπα αναγνωρίζω τι έκανα και τι δεν έκανα. Με ενοχλεί πολύ παρόλα αυτά, που για μένα ο πρώην δεν έκανε κινήσεις, που για την τωρινή κάνει.. και η φίλη μας είναι τσαντισμένη μαζί του για τον ίδιο λόγο, γιατί μας ζούσε και τον ζει, και βλέπει τις διαφορές, δεν του το δείχνει όμως ούτε παίρνει θέση.. Ξέρω.. πρέπει να μην μαθαίνω νέα του από τη φίλη μας, να τα όρια που προανέφερα.. έχω όμως το παράπονο (ζήλια ίσως;), αφού περνούσαμε καλά γενικά, γιατί δεν έβαλε νερό στο κρασί του , κ με τη νέα κοπέλα είναι σκετό νερό.. Από λεγόμενα πάλι της φίλης, μου είπε ότι μετά τον χωρισμό μας, έλεγε ότι θα μείνει μόνος του για πάντα και τον είχε πιάσει πανικός. Άρα, να ένας λόγος που άλλαξε ο πρώην, φαντάζομαι.. Δεν τον θέλω πίσω, είμαι καλά με το αμόρε, με πειράζει όμως που η μεγαλύτερη σχέση μου δεν έπραξε τα δέοντα για μένα, και τα κάνει για την τωρινή.. Είναι φυσιολογικό όλο αυτό; Υσ: Δεν έχει κλείσει χρόνος από τον χωρισμό, αν παίζει ρόλο.
–Scarlet
Δεν έχει σχέση με σένα αυτή η αλλαγή. Όχι με τον τρόπο που το καταλαβαίνεις τώρα.
Έμαθε κάτι από τη σχέση που είχατε, έβγαλε κάποια συμπεράσματα, και τώρα έχει αλλάξει συμπεριφορά, γιατί πρέπει να σου θυμίσω, εσύ τον παράτησες. Άρα αυτός ένιωσε την απόρριψη, αυτός τρόμαξε, αυτός στενοχωρήθηκε, αυτός βίωσε την εγκατάλειψη, αυτός έκανε την αυτοκριτική του, αυτός ήταν που έπρεπε να αλλάξει, και μπράβο του που το έκανε.
Δεν το έκανε για σένα, επειδή όταν ήταν με σένα δεν είχε καταλάβει ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες. Η συνέπεια ήταν ότι έφυγες. Έτσι μαθαίνουμε, με τις συνέπειες. Αλλιώς συνεχίζουμε το βιολάκι μας, να κάνουμε ό,τι θέλουμε, μέχρι να ακούσουμε το όχι. Έτσι μαθαίνουμε να ακούμε τις ανάγκες των άλλων όταν είμαστε δυο χρονών, έτσι και στα είκοσι δυο. Δεν αλλάζει τίποτα, οι σκέψεις είναι που γίνονται κάπως πιο περίπλοκες, αλλά κάπως μόνο. Όχι εξαιρετικά πιο πολύπλοκες.