Γειά σας Λένα και σχολιαστές! Είμαι 40 χρόνων κι ο σύζυγος μου 33 χρόνων. Έχουμε επίσης μια κόρη 5 χρόνων. Ο σύζυγός μου είναι από την Ινδία και γνωριστήκαμε όταν αυτός ήταν 20 κι εγώ 27 και παντρευτηκαμε 6 χρόνια αργότερα. Επίσης μένουμε στο εξωτερικό. Η οικογένεια μου έχει δεχτεί τον σύζυγό μου με ανοιχτές αγκάλες, παρ’ όλο που οι γονείς μου στην αρχή είχαν τις επιφυλάξεις τους. Το χαρούμενο κλίμα λοιπόν χάλασε πρόσφατα σε μια οικογενειακή συνάθροιση με θειους, ξαδέρφια κλπ. Ένας ξάδερφός μου είχε φέρει και την κοπέλα του μαζί με την οποία “το πάνε σοβαρά” όπως συνεχώς μας λένε. Πάνω στην συζήτηση ανέφερε ότι ο ανιψιός της (ο οποίος είναι τυχαίνει να είναι συμμαθητής με ένα κι από τα δικά μου ανιψιά) ξεκινά προετοιμασία για πανελλήνιες κι ένα απ’ τα μαθήματα που θα δώσει είναι τα μαθηματικά. Εγώ είμαι μαθηματικός και μιας κι ήμουν Ελλάδα εκείνη την περίοδο έκανα κάποια μαθήματα αφιλοκερδώς στην ανιψιά μου επειδή μου το είχε ζητησει. Η ανιψιά παρούσα στο τραπέζι, πετάχτηκε και πρότεινε να έρθει κι ο ανιψιός της κοπελας στα μαθήματα μας. Απάντησα πως αν θέλει, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αυτή απάντησε με ύφος “Άστο καλύτερα”. Δεν είπα τίποτα αλλά η ανιψιά επέμεινε και τότε αυτή είπε “Ο ανιψιός μου είναι μικρός και αθώος, δεν νομίζω πως είναι ο, τι καλύτερο να τον φέρω σε επαφή μαζί σου”. Έπαθα σοκ! Ο πατέρας μου άρχισε να λέει κάτι προς υπεράσπιση μου, το οποίο δεν θυμάμαι γιατί τον διέκοψα για να μιλήσω η ίδια. Της είπα πως αν έχει να πει κάτι να το πει ευθέως. Είπε λοιπόν πως δεν ξέρει πως μου αρέσουν οι μικρότεροι άντρες και δεν θέλει τον ανιψιό της κοντά σε μια παιδοφιλη. Είπε πως είμαι ο περιγελος της οικογένειας και θα φροντίσει να προφυλάξει τα παιδιά της όταν κάνει. Κι ότι το παιδί μου είναι τυχερό που είναι κορίτσι κι όχι αγόρι αλλιώς θα είχα σεξουαλικες σχέσεις μαζί του. Όλα αυτά σε ελεύθερη μετάφραση γιατί προφανώς και τα είπε με πολύ χυδαίο τρόπο. Δεν έχω ξανανιώσει έτσι στη ζωή μου. Τόσα πολλά συναισθήματα την ίδια στιγμή. Θυμός, οργή, αδικία, στενοχώρια. Τα χέρια μου έτρεμαν από αυτή την άδικη επίθεση. Ήθελα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου αλλά δεν είχα την δύναμη. Με έσωσε όμως ο πατέρας μου ο οποίος το μόνο που γύρισε και της είπε ήταν “Έξω από το σπίτι μου”. Ο ξάδερφος θίχτηκε και προσπάθησε να αλλάξει γνώμη στον πατέρα μου αλλά αυτός τους έδιωξε και τους δύο. Κάποιοι από τους συγγενείς έμειναν αμετοχοι, άλλοι με υποστήριξαν κι άλλοι προσπάθησαν να μου πουν να μην δίνω σημασία κι ότι πρέπει να έχουμε καλή σχέση επειδή θα γίνει γυναίκα του ξάδερφου μου. Ο ξάδερφος δεν με πήρε ποτέ για να ζητήσει συγγνώμη κι όπως έμαθα υποστηρίζει την κοπέλα του. Θα υπάρξουν μελλοντικές οικογενειακές συναθροισεις, π.χ. τον Σεπτέμβρη η αδερφή μου θα βαφτίσει την κόρη της. Δεν θέλει να καλέσει τον ξάδερφο κι οι γονείς μου συμφωνούν. Προφανώς κι αυτό θα δημιουργήσει οικογενειακό σκάνδαλο αλλά φαίνεται όλοι να συμφωνούμε και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο. Αλλά κάποια στιγμή θα υπάρξει κάποιο event όπου θα είναι κι αυτοί κι εγώ. Πως πρέπει να συμπεριφερθω; Πως να διαχειριστώ κι όσους συγγενείς φαίνεται να παίρνουν το μέρος της; Έχω συγκινηθεί από την υποστήριξη της οικογένειας μου (ειδικά οι γονείς μου-έχουν κάνει τεράστια άλματα στο να ξεπεράσουν προκαταληψεις και το “τι θα πει ο κόσμος”). Ξέρω όμως πως αυτό που έγινε τον στενοχωρεί. Ποια είναι η γνώμη σου; Υ. Γ. Ο σύζυγός μου δεν ήταν παρών στο συμβάν και προφανώς με στηρίζει 100%
-Μαθηματική διάνοια
Έχουμε διαβάσει πολλά εδώ μέσα για ρατσισμό, σεξισμό και άλλους -ισμούς, αλλά η ιστορία σου με σόκαρε. Για να καταλάβεις, μέχρι να το γράψεις, δεν είχα καταλάβει πού το πήγαινε. Δεν περίμενα να διαβάσω για παιδοφιλία.
Λοιπόν, χαίρομαι πάρα πολύ που έχεις την στήριξη της άμεσης οικογένειας, χαίρομαι πάρα πολύ. Συγχαρητήρια για τον πατέρα σου, έκανε το μόνο που έπρεπε και γινόταν να κάνει, και το έκανε άμεσα, αντανακλαστικά, μπράβο του μπράβο του, πολλά χειροκροτήματα.
Είναι πολύ απλό το πράγμα. Σε οικογενειακές συγκεντρώσεις που καλούν αυτούς τους φριχτούς ανθρώπους, μην πηγαίνεις, γιατί αυτοί που ξέρουν αυτό που έγινε και συνεχίζουν να τους καλούν, είναι ίδιοι. Για σένα και τον άντρα σου είναι πολύ απλό. Ο πατέρας σου ας κάνει ό,τι νομίζει, αλλά δεν είναι επιχείρημα ή πρόβλημα ότι στενοχωριέται. Με τι στενοχωριέται; Που έχει συγγενείς γαϊδούρια, ρατσιστές και ξύλα απελέκητα, σε σημείο που αξίζει μήνυση; Δεν φταίει αυτός που αυτοί είναι έτσι. Ίσα ίσα τώρα ξέρετε πέρα από κάθε αμφιβολία με ποιους μπορείτε να σχετίζεστε. Σε παρακαλώ, επικεντρώσου στους συγγενείς που σε στηρίζουν, και μόνο σε αυτούς, μην τους θεωρείς δεδομένους, και ξέχνα τους υπόλοιπους, σα να μην υπάρχουν.
Πολύ λυπάμαι για αυτό που πέρασες. Θα ήθελα να συμπληρώσω ότι όταν κάποιος έχει τόσο σκοτάδι στην ψυχή του, μπορεί να μας κολλήσει, γι’αυτό τον αποφεύγουμε εντατικά, χωρίς να χαλαρώνουμε. Συμπληρώνω ότι αυτός έχει το πρόβλημα, όχι εμείς.