Menu
in

Αγαπητή «Α, μπα»: Γύρω από τι περιστρέφεται η ζωή όσων δεν έχουν κάνει παιδιά;

Πώς ορίζουν την ζωή τους;

Αγαπητή Α μπα, Είμαι 37 κι εγώ κι ο σύντροφός μου αρχίσαμε να προσπαθούμε για παιδί. Λόγω κοινωνικών καταστάσεων (διδακτορικά, επαγγελματική εξέλιξη, μετακομίσεις στο εξωτερικό, οικονομική ασφάλεια) φυσικά αναγνωρίζουμε ότι το έχουμε καθυστερήσει κι ότι υπάρχει πιθανότητα να μη συμβεί. Αυτο που θέλω να ρωτήσω κι έχει αρχίσει να με αγχώνει είναι τι κάνεις αν δεν μπορείς να κάνεις παιδί? Σίγουρα δεν θέλω να σκέφτομαι ότι κάνεις παιδί για να σου δώσει νόημα ή να σου γεμίσει τη ζωή αλλά από την άλλη σίγουρα συμβαίνει και αυτό. Η ζωή σας περιστρέφεται γύρω από το μεγάλωμα του παιδιού και αποκτά καινούριες χαρές και ενδιαφέροντα και ίσως μια άλλη αίσθηση αξίας και νοηματος. Θα ήθελα πολύ να ακούσω από γυναίκες που είτε επέλεξαν είτε δεν μπορούν να κάνουν παιδί πως ορίζουν την ζωή τους. Σίγουρα μπορώ να ασχοληθώ με την καριέρα μου και να κάνω ταξίδια αλλά… αλλά αρκεί?

-What if?

Περιμένεις να σου πει άλλος τι αρκεί στη ζωή σου, για να νιώθεις ολοκληρωμένη;

Αυτό είναι προσωπική δουλειά, πολύ σκληρή, καθημερινή, για πάντα, είτε κάνεις παιδί, είτε όχι. Μην θεωρήσεις ότι αν κάνεις παιδί βρήκες το νόημα της ζωής σου, έτσι μεγαλώνουν παιδιά με καταπιεστικούς, ανώριμους γονείς. Το παιδί δεν είναι λύση στο υπαρξιακό σου. Είναι ένα μονοπάτι, μια επιλογή. Δεν είναι καλύτερη από κάποια άλλη.

Διάβασε τι γράφεις: δεν θέλω να σκέφτομαι ότι το παιδί δίνει νόημα αλλά σίγουρα συμβαίνει κι αυτό. Δεν θέλεις να το σκέφτεσαι, γιατί ξέρεις πώς ακούγεται όταν το λες. Αλλά φανερά, αυτό πιστεύεις. Το επαναλαμβάνεις και στην επόμενη πρόταση, “μια άλλη αίσθηση νοήματος”. Ευθύνη αποκτάς, και δεν έχεις χρόνο για τον εαυτό σου, οπότε πολλοί νομίζουν ότι αυτό είναι ΝΟΗΜΑ. Όχι, δεν είναι. Δεν είναι κάτι σπουδαίο. Επειδή όλη τη μέρα σκέφτεσαι κάποιον άλλον, δεν σημαίνει ότι εσύ γίνεσαι καλύτερος. Μπορεί να ασχολείσαι όλη μέρα με άλλον και όλη μέρα να του κάνεις κακό, λίγο λίγο, σιγά σιγά. Ή να είσαι αδιάφορος. Ή να βαριέσαι. Απέχει πολύ από το νόημα. Και θα το καταλάβεις όταν το “νόημα” αρχίζει να σε αποφεύγει, ή μεγαλώσει και φύγει, και μείνεις πάλι με τις σκέψεις σου. Τότε, ποιο είναι το νόημα; Ή θα κάνεις τα πάντα για να μην φύγει το νόημα από τη ζωή σου, ώστε να μην μείνεις μόνη σου; Κι αυτό συμβαίνει, πολύ συχνά.

Ναι, αρκεί να κάνεις ταξίδια. Και περισσεύει. Αν έχεις σκάψει αρκετά μέσα σου, θα αρκούσε να κάνεις όλη μέρα διαλογισμό μέσα σε μια σπηλιά.

Σχολιάστε