Αγαπητή μου Α, μπα, Σε παρακολουθώ πολλά χρόνια και σ ευχαριστώ πολύ που με το ρεαλισμό και την απόσταση που μπορείς και παίρνεις από τα γεγονότα μας κάνεις να βλέπουμε με μια διαφορετική ματιά όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά. Ήρθε η ώρα να σου περιγράψω και εγώ ένα σκηνικό που παρόμοιο δεν μου έχει ξανατύχει ως τα 40 μου. Είμαστε καλεσμένοι σε φίλους που έχουν ένα παιδάκι για φαγητό με τον άντρα μου και τα παιδιά μας. Ξεκινάμε τη βραδιά όμορφα με κουβεντούλα και τα παιδάκια μας να παίζουν πολύ καλά μεταξύ τους. Όλα κυλούν όμορφα μέχρι τη στιγμή που πάμε την κουβέντα στη δουλειά του συζύγου της φίλης λέγοντας του εμείς πόσο καταπληκτικός είναι στη δουλειά του, ουσιαστικά με αφορμή κάτι που έφτιαξε για το σπίτι μας ( εκείνος είναι ξυλουργός) πόσο ευχαριστημένοι είμαστε. Η γυναίκα του αρχίζει να μας λέει ότι δεν κάνει και κάτι τόσο φοβερό και ότι σημασία έχει το πως τελικά αξιολογείται πρακτικά και οικονομικά όλη αυτή η δουλειά και ότι δεν είναι το x brand των καλύτερων επίπλων. Πάνω στην κουβέντα ο άντρας μου -θέλοντας να υπερασπιστεί τον άντρα της κοπέλας, ο οποίος δυστυχώς δεν συμβάλλει όσο εκείνη στα οικονομικά του σπιτιού όπως άφηναν πάντα να εννοηθεί – της απαντά ότι δεν έχουν όλα μια χ αξία επειδή τα φτιαξε ο τάδε και πως άνετα τα δικά του έπιπλα θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν σε ποιότητα τα καλύτερα έπιπλα που υπάρχουν, αν υπήρχαν οι ανάλογες συνθήκες. Εκείνη θύμωσε και του έλεγε ότι δεν καταλαβαίνει τι εννοεί -εν τάχει εννοούσε ότι από τη στιγμή που δεν αποδίδει η δουλειά του οικονομικά, άρα δεν είναι και κάτι σπουδαίο και ακόμη και αν είναι καλά αφού δεν αποδίδει θα πρέπει να κάνει κάτι άλλο- παραβλέποντας κατά τη γνώμη μου την κρίση στο χώρο του κ.τ.λ. Το αποτέλεσμα ήταν να φύγει, να βγει στο μπαλκόνι να κάνει ένα τσιγάρο και εγώ που πήγα να δω τι έπαθε μου είπε ότι δεν θέλει να ξαναβγεί μαζί με τον άντρα μου δηλ. όλοι μαζί γιατί δεν μπορούν να κουβεντιάσουν. Η αλήθεια είναι ότι δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες αλλά όλοι μαζί καλά περνούσαμε στις βόλτες μας με χαλαρές συζητήσεις. Η βραδιά έκλεισε πώς; μόλις ηρέμησε μπήκε στο σαλόνι, το κλίμα ήταν βαρύ και πια έπρεπε να φύγουμε και άρχιζα να φοράω τα παπούτσια στα παιδιά και ενώ ήμασταν έτοιμοι στην πόρτα τους χαιρετάω όλους και εκείνη λέει ότι δεν θα χαιρετήσει τον άντρα μου και δεν του απηύθηνε καν το λόγο. Όπως καταλαβαίνεις, φύγαμε άρον άρον, ένιωσα προσβεβλημένη και άσχημα γιατί ήμασταν στο σπίτι τους και φυσικά δεν περίμενα ότι θα το έφτανε ως εκεί. Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν μας έχει ξανατύχει και φυσικά ο άντρας μου στενοχωρέθηκε και ένιωσε άβολα γιατί απλά μιλούσε για την δουλειά του άντρα της και την εκθείαζε σε υπερβολικό ίσως βαθμό αλλά πάντα θετικά για εκείνον. Να σημειώσω ότι ο άντρας μου είναι άνθρωπος που και με τη δουλειά του και την ζωή του έχει σαν γνώμονα τη βοήθεια προς τον αδύναμο κοινωνικά και εκείνη είναι μια πολύ δυναμική επιχειρηματίας που βλέπει κυρίως αριθμούς και αποτελέσματα μιας και είναι η φύση της δουλειάς της τέτοια. Ο άντρας της θύμωσε πάνω στην κουβέντα και διαφώνησε και εκείνος μαζί της έντονα οπότε όπως καταλαβαίνεις το κλίμα ήταν άσχημο. Η ερώτηση είναι σε δύο σκέλη πιστεύεις ότι όλα τελικά μετριούνται με το χρήμα και το αποτέλεσμα που έχουν ή όχι; Μπορεί κάτι να έχει την αξία του όπως ένα πολύ καλοφτιαγμένο τραπέζι με πολύ λεπτοδουλειά και να μην αποδίδεται η αξία που ενδεχομένως θα είχε σε άλλη περίπτωση; θεωρείς ότι θα μπορούσα να το συζητήσω μαζί της ή να περιοριστώ σ ένα τυπικό χαιρετισμό την επόμενη φορά που θα τύχει να τους δούμε; Κλίνω προς το δεύτερο αλλά θα ήθελα τη γνώμη σου. Σ ευχαριστώ εκ των προτέρων
-Άναυδη με όσα συμβαίνουν γύρω μου….
Άναυδη, διότι δεν μπορείς να τα δεις όπως είναι και μένεις στην επιφάνεια. Η γυναίκα αυτή έχει πρόβλημα με τον άντρα της. Τον κατηγορεί που έχει αναλάβει η ίδια την οικονομική ευθύνη της οικογένειας. Το κάνει μεν, μπορεί να το κάνει και σωστά, αλλά δεν της αρέσει καθόλου. Ίσως είχε άλλες προσδοκιές από αυτόν τον γάμο. Ο άντρας σου υποστήριξε τον άντρα της γιατί με αυτόν ταυτίστηκε, ως άντρας. Αυτή θύμωσε που ο ένας πήρε το μέρος του άλλου γιατί το ερμήνευσε ως “κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει”, και πολύ σωστά δηλαδή το ερμήνευσε. Έχει βέβαια άδικο που βγάζει στη φόρα τα προβλήματα του γάμου της και βάζει άλλους να της πουν ότι έχει δίκιο, διότι ορίστε, δεν πιστεύουν όλοι οι άλλοι ότι δεν έχει δίκιο. Εσύ πήρες το μέρος του άντρα σου γιατί εκεί είναι το δικό σου συμφέρον, στην δική σου οικογένεια.
Αυτό έγινε εκείνο το βράδυ. Τα φιλοσοφικά για τα έργα τέχνης είναι να’χαμε να λέγαμε. Αν ήταν σκέτη φιλοσοφία η κουβέντα, δεν θα βάραινε το κλίμα. Δεν ξέρω τι θα έπρεπε να συζητήσεις μαζί της, μιας και το θέμα προφανώς δεν είναι τα λεπτοκαμωμένα τραπέζια.