Ξυπνάς ένα πρωί, πας στο γυναικολόγο, σου λέει “καλό είναι να ξεκινήσεις να καταψύχεις τα ωάριά σου σιγά σιγά, είναι λίγα , είσαι μεγάλη, κάνεις και αωρηκτικούς κύκλους, κάνε τα κουμάντα σου”. Πας ενδοκρινολόγο στο καπάκι, “καλά” σου λέει, με τέτοια TSH θα βλέπει σπέρμα ο οργανισμός σου και θα το απορρίπτει, είναι αφιλόξενο το περιβάλλον, τσάκω ένα χαπάκι εφ’όρου ζωής, μπας και στρώσεις”. Γουρλώνεις λίγο τα μάτια, ξεροκαταπίνεις , γυρνάς σπίτι, κάνεις σεξ, yolo, 25η ημέρα του κύκλου ας του δώσουμε να καταλάβει protection free, για πρώτη φορά. Και φτάνει η 50η ημέρα του κύκλου (συχνό φαινόμενο), άντε λες, ένα τεστάκι έτσι, για να σου φύγει από το μυαλό. Τσουπ! Να οι δυο γραμμούλες… Και τώρα τί; Ο σύντροφός μου πετάει στα ουράνια, γι’ αυτόν τείνω να μετατραπώ σε ιερό ον, ενώ εγώ τελώ ακόμη σε κατάσταση μουδιάσματος. Είμαστε ακόμα στην αρχή , αλλά δεν θα έπρεπε να νιώθω κάτι, κάπως μητρικό; Το θέλω αλλά απλώς ως το αντίθετο του δεν το θέλω. Εννοώ ότι δεν έχω καμία ζέση. Βλέπω καροτσάκια και απλά σκέφτομαι πόσες ακόμα υποχρεώσεις θα προστεθούν για πάντα στη ζωή μου, πόσα πράγματα πρέπει να τακτοποιήσω πριν γεννηθεί, τη δουλειά που θα πάει πίσω και τόσα διαδικαστικά που μετά νιώθω τύψεις ότι αν κάτι πάει στραβά θα φταίω εγώ που δεν το έχω πάρει ζεστά. Και ερωτώ: αυτή η αίσθηση περνάει; Οι φίλες μου που έχουν κάνει παιδιά ήταν πολύ πιο ενθουσιώδεις από την αρχή. Μία από αυτές μου είπε ότι της το ανακοίνωσα με λιγότερο ενθουσιασμό από όταν την πήρα να της πω ότι βρήκα κάτι γόβες που έψαχνα. Κάτι πάει στραβά με μένα; Είμαι υπερβολικά εγωκεντρική που με τρομάζει η μετάθεση των προτεραιοτήτων μου; Μήπως με αυτές τις σκέψεις όντως βλάπτω το σπόρι; Εσείς που γεννήσατε το χαρήκατε από την 1η ημέρα;
–work in progress
Δεν βλάπτεις κανέναν με τις σκέψεις σου, δεν το χάρηκαν όλες από την πρώτη μέρα, οι αντιδράσεις είναι όσες και οι γυναίκες. Τίποτα δεν πάει στραβά με σένα. Δεν θα «έπρεπε» να νιώθεις τίποτα απολύτως συγκεκριμένο. Το μούδιασμα και η ανησυχία ίσως να είναι και πιο συχνά συναισθήματα από την σκέτη χαρά. Είναι work in progress για τις περισσότερες.
Δεν μπορώ να σου πω αν θα σου περάσει, πότε θα σου περάσει, και σε τι θα μετασχηματιστεί. Δεν θέλω να σου πω ότι όλα θα πάνε καλά και θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα είσαι καταχαρούμενη, ή ότι θα τα ξεχάσεις όλα μόλις το πάρεις στην αγκαλιά σου. Είναι πάρα πολύ περίπλοκο θέμα και οι ιστορίες γύρω από αυτό πολύ διαφορετικές και με μεγαλύτερη ποικιλία από αυτές που ακούγονται. Έχουν γραφτεί πάρα πολλές προσωπικές ιστορίες για το θέμα εδώ στο Α μπα. Ξεκίνα από εδώ και συνέχισε προς τις πιο καινούριες.