Αγαπητή Α,μπα όταν έχεις μια σχέση η οποία σε καλύπτει συναισθηματικά (αγάπη, στοργή, τρυφερότητα, καλή επικοινωνία, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, οικειότητα) αλλά σου δημιουργεί αμφιβολίες για το αν τελικά είναι σωστό να βρίσκεσαι σε αυτή εξαιτίας ορισμένων ελαττωμάτων του συντρόφου (παθητική-απαισιόδοξη στάση απέναντι στη ζωή, έλλειψη πρωτοβουλιών) πώς είναι καλύτερο να χειριστείς την κατάσταση? Είναι προτιμότερο να προχωρήσεις σε μια ενεργητική κίνηση και να χωρίσεις -παρόλο που εξακολουθούν να μην έχουν φθαρεί τα συναισθήματα για εκείνον -εφόσον αυτή η στάση του συντρόφου σε προβληματίζει ή είναι καλύτερο να αφήσεις τη σχέση να φθαρεί φυσικά και όταν νιώσεις ότι ο άνθρωπος αυτός δε σε έλκει πια και έχουν φθίνει τα συναισθήματά σου να αποχωρήσεις?
–Λογική VS συναίσθημα
Εφόσον ρωτάς λες και είναι εντελώς στο χέρι σου τι από τα δυο να κάνεις, δηλαδή σα να είσαι σε θέση να πάρεις την ενεργητική απόφαση τώρα, να την πάρεις τώρα, γιατί να περιμένεις; Οι άνθρωποι δεν χωρίζουν όταν ξέρουν ότι πρέπει να χωρίσουν επειδή συνήθως δεν μπορούν. Φοβούνται το άγνωστο, αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες, νιώθουν ότι κάλλιο πέντε και στο χέρι, και τα λοιπά. Αν εσύ δεν έχεις τέτοια εμπόδια, μόνο χρόνο θα χάσεις περιμένοντας.
Εκτός αν εννοείς ότι αργότερα θα είναι πιο εύκολο. Ε αν είναι πιο εύκολο, δεν είναι λογική vs συναίσθημα. Είναι τι μπορείς να κάνεις τώρα και τι όχι.