Αγαπημένη μου Α,μπα και σχολιαστές, θα ήθελα τη γνώμη σας πάνω σε ένα θέμα που δεν ξέρω πως να χειριστώ. Πριν από λίγες βδομάδες γνώρισα σε ένα πάρτυ τον κολλητό ενός συναδέλφου, μου άρεσε, του άρεσα, κι από τότε βγαίνουμε. Τα ραντεβού μας κρατάνε ώρες, τα θέματα συζήτησης είναι ανεξάντλητα, είναι ευγενικός, με χιούμορ και μας αρέσουν οι ίδιες ταινίες, η ίδια μουσική, τα ίδια βιβλία, γενικά σε πρώτο επίπεδο έχουμε πολλά κοινά. Τα πράγματα πήγαιναν καλά μέχρι χθες το βράδυ που κάναμε πρώτη φορά σεξ. Έχει το πιο μικρό πέος που έχω δει. Αλλάζαμε στάσεις και δεν ένιωθα απολύτως τίποτα, σε καμία στάση, σαν να μην συνέβαινε. Στο τέλος έχασε τη στύση του και δεν τελείωσε καν (για μένα ούτε λόγος, στην προκειμένη περίπτωση μόνο μόνη μου θα μπορούσα να είχα τελειώσει). Να σημειώσω ότι μου φάνηκε αγχωμένος κατά τη διάρκεια του σεξ, κάπως σαν να έχει επίγνωση του προβλήματος. Σκέφτηκα μετά ότι πολύ πιθανόν και να έχει, δεν είμαστε και τόσο μικροί, είναι 28 και είμαι 29. Μετά από αυτό έχω χάσει κάθε διάθεση να ξανακάνω σεξ μαζί του. Το μέγεθος του πέους του σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν φαίνεται να έχει ανακαλύψει τις τεχνικές που θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν έως ένα βαθμό το πρόβλημα, αποτελούν ξεκάθαρο deal braker για εμένα. Αυτός σήμερα το πρωί συνέχισε να μου στέλνει κανονικά μηνύματα τύπου να κανονίσουμε για τις επόμενες μέρες και δεν ξέρω πως να τον αποφύγω. Από τη μία αισθάνομαι άσχημα που ο λόγος που τον απορρίπτω είναι κάτι που ούτε επέλεξε ούτε μπορεί να αλλάξει αλλά από την άλλη είμαι σίγουρη ότι δεν θέλω να ξαναπροσπαθήσουμε μήπως βελτιωθεί η κατάσταση – μετά το χθεσινό μου έφυγε τελείως η διάθεση να τον γνωρίσω καλύτερα. Η ερώτηση μου είναι πως να το τελειώσω; Τι να πω ώστε να μην θίξω ένα τόσο ευαίσθητο θέμα (εφόσον δεν θέλω να συνεχίσουμε δεν υπάρχει και λόγος) αλλά να δώσω το ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν θέλω να ξαναβγούμε; Μου είχε τύχει μια παρόμοια κατάσταση πριν 2 χρόνια αλλά εκεί είχαμε βγει μόνο ένα ραντεβού στο οποίο ήταν εμφανές ότι δεν ταιριάζαμε και πολύ, απλά ήθελα να κάνω σεξ μαζί του για να δω αν ταιριάζουμε τουλάχιστον εκεί. Το σεξ ήταν πολύ κακό για τους ίδιους λόγους. Μετά από λίγες μέρες του είπα να το αφήσουμε αφού δεν έχουμε πολλά κοινά, αυτός συμφώνησε κι όλα καλά. Σε εκείνη την περίπτωση όμως, αυτό που είπα ήταν (η μισή) αλήθεια. Στην τωρινή ιστορία, έχοντας εμφανώς πολλά κοινά ενδιαφέροντα, αυτό το επιχείρημα δεν ευσταθεί και δεν μπορώ να σκεφτώ μια δικαιολογία που να μην φωνάζει «το σεξ ήταν απαίσιο». Θα ήθελα να είμαι διακριτική γιατί είναι πολύ σωστός στη συμπεριφορά του απέναντί μου και γιατί είμαστε στον ίδιο ευρύτερο κοινωνικό κύκλο (πέρα από τον συνάδελφό μου έχουμε πολλούς ακόμη κοινούς γνωστούς). Καμιά ιδέα;
-Samantha
Επειδή εσένα δεν σου άρεσε το σεξ μαζί του, δεν προκύπτει ότι δεν θα αρέσει ποτέ το σεξ σε καμία γυναίκα μαζί του, ώστε να νιώθεις υπεύθυνη να μην το υποψιαστεί. Αν, δε, είναι κάτι που αντιμετωπίζει συνέχεια, τότε το πρόβλημα, επειδή το έχει κάνει πρόβλημα, είναι δικό του, και όχι δικό σου. Το μικρό πέος από μόνο του δεν είναι καταδίκη. Δεν είναι ο μόνος τρόπος για να ευχαριστήσει μια γυναίκα. Είναι δική σου υποχρέωση να του το πεις;
Όχι.
Αν δεν θέλεις να συνεχίσεις μαζί του, όποιος και να είναι ο λόγος, καλός λόγος είναι. Δεν λέω να του πεις χαρτί και καλαμάρι τι ακριβώς σκέφτεσαι για το θέμα, αλλά δεν είσαι η νοσοκόμα του για να κάνεις τόσο μεγάλη ανάλυση. Μην κάνεις τα προβλήματα των άλλων δικά σου προβλήματα. Να είσαι ευγενική μαζί του, φυσικά, εφόσον είναι κι αυτός, αλλά δεν χρειάζεται η ψυχανάλυση. Δεν επέλεξε να έχει μικρό πέος, αλλά επέλεξε πολλά άλλα, ώστε να επικεντρωθεί στο ότι έχει μικρό πέος. Το κουβάρι αυτό, μόνος του πρέπει να το λύσει. Αν υπάρχει, δηλαδή, τέτοιο κουβάρι.
Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις γιατί δεν θέλεις να συνεχίσετε. Μπορείς να πεις ότι δεν θέλεις να συνεχίσετε. Αν σε ρωτήσει γιατί, θα πεις «επειδή δεν θέλω». Αν επιμείνει, μπορείς να του πεις ότι δεν είσαι υποχρεωμένη να εξηγηθείς, δεν αρκεί ότι δεν θέλεις; Δεν χρειάζεται να συμφωνήσει με αυτά που λες για να μην τον ξαναδείς.
Θα τον στενοχωρήσεις, ναι. Αλλά όπως θα στενοχωρούσες οποιονδήποτε απέρριπτες. Αυτός ο λόγος δεν είναι ειδικός λόγος. Μας έχουν κάνει κλύσμα το πόσο πολύ υποφέρουν με το θέμα του μεγέθους, γιατί όοοολα περιστρέφονται γύρω από τον Γιακουμή. Το σεξ είναι πολλά παραπάνω από τον κάθε Γιακουμή. Όταν η λέξη «π****αράς» σταματήσει να είναι κομπλιμέντο, και τα «μεγάλα αρ***δια» σταματήσουν να δείχνουν πόσο θάρρος έχει κάποιος, θα ακολουθήσουμε ευχαρίστως, αρκεί να συμβαδίσει με την κατάργηση της λέξης «γυναικούλα». Αυτά προσπαθούμε να πετύχουμε. Όπως εμείς προσπαθούμε να βρούμε ποιες είμαστε ως σεξουαλικά όντα για μια ζωή, έτσι και κάποιοι άντρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν πόσο τους καταπιέζει η πατριαρχία και να κάνουν κάτι γι’ αυτό.