Καλημέρα, Είμαι σε μια σχέση εδώ και έξι χρόνια… Τα δύο τελευταία δεν με ικανοποιεί συναισθηματικά, δεν ξέρω αν φταίω εγώ αν έχω αλλάξει ή όχι… Θέλω να χωρίσω αλλά δεν θέλω και να τον πληγώσω γιατί έχει κάνει πάρα πολλά για μένα και με αγαπάει όπως και εγω, αλλά δεν ξέρω αν είναι και αυτός βολεμενος και δεν θέλει να δει ότι υπάρχει πρόβλημα. Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω αλλά δεν καταλαβαίνει και δεν αλλάζει κάτι, αν και δεν πιστεύω ότι κάποιος άνθρωπος μπορεί να αλλάξει… Αυτά που με ενοχλούν είναι πτεσματα κυριολεκτικά, μου φέρεται πάρα πολύ καλα, αυτόν τον καιρό είμαι άνεργη, βασικά όσα χρόνια είμαστε μαζί λόγο ότι ζούμε σε επαρχία μόνο κάποιες εποχικές δουλειές έχω κάνει, οπότε μπορεί και να με ενοχλεί που δεν είμαι αυτόνομη… Γνωριζόμασταν χρόνια πριν κάνουμε σχέση επειδή οι οικογένειες μας έκαναν παρέα αλλά έχουμε 15 χρόνια διαφορά, τότε δεν με ενοχλούσε, τώρα όμως με ενοχλεί γιατί δεν έχει καθόλου “ενέργεια”, σπάνια χαμογελάει, δεν κάνει αστεία ποτέ όταν βγαίνουμε με φίλους/Ες μου είναι πάντα αγέλαστος με αποτέλεσμα να μου χαλάει και εμένα την διάθεση, τα πάντα θέλει να τα κάνω εγώ ακόμα και να μιλάω εκ μέρους του κ.α…. δεν ξέρω τι να κάνω, δεν θέλω να τον πληγώσω, θα προτιμούσα να μου έλεγε εκείνος να χωρίσουμε και ενώ του δίνω τα σημάδια και του έχω κάνει κάποιες φορές τέτοια συζήτηση δεν το κάνει… Τι να κάνω? Δεν ξέρω… Μήπως είναι δικό μου το πρόβλημα?
–Ανώνυμη
Όλα τα προβλήματα δικά μας είναι.
Δεν μπορεί να σου πει άλλος πότε να χωρίσεις, πώς και γιατί. Είναι από αυτά που πρέπει να κάνεις μόνη σου, και ναι, είναι από τις πολύ δύσκολες αποφάσεις, όταν ο άλλος δεν μας διευκολύνει.
Αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι το «δεν με ικανοποιεί συναισθηματικά» είναι πολύ σοβαρός λόγος για να χωρίσεις, και καθόλου πταίσμα. Μακάρι να ήταν η αγάπη η λύση για όλα, ή η αφετηρία όλων, αλλά δεν είναι. Μακάρι να μπορούσες να χωρίσεις με κάποιον χωρίς να τον πληγώσεις, αλλά ούτε αυτό γίνεται (όχι συνήθως δηλαδή). Καλή τύχη και καλό κουράγιο σου εύχομαι, γιατί ό,τι και να κάνεις, δύσκολο θα είναι.